Globalni inwestorzy, w tym europejscy, będą uważnie obserwować posunięcia podczas listopadowego spotkania OPEC+, które rzuci więcej światła na kolejne kroki głównych krajów produkujących ropę naftową.
Spotkanie to, zaplanowane na czwartek, 30 listopada, na stałe wpisze się w kalendarz światowych inwestorów, ponieważ jego wynik będzie miał wpływ na kształtowanie rynków ropy na kontynencie i poza nim.
Po pierwsze, czym jest OPEC+? Jest to komitet złożony z byłej Organizacji Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC) i jej sojuszników.
Pierwotnymi członkami są Zjednoczone Emiraty Arabskie, Irak, Iran, Kuwejt, Arabia Saudyjska, Wenezuela, Algieria, Angola, Gabon, Nigeria, Libia, Republika Konga i Gwinea Równikowa.
Do krajów spoza OPEC lub sojuszników zalicza się Rosję, Kazachstan, Bahrajn, Brunei, Malezję, Azerbejdżan, Meksyk, Sudan, Sudan Południowy i Oman. Zasadniczo wszyscy członkowie pochodzą z głównych krajów produkujących ropę naftową.
Czego można się spodziewać na listopadowym spotkaniu?
Oczekuje się, że w listopadzie komitet OPEC+ podtrzyma cięcia dostaw na ten miesiąc, ale możliwe jest też, że zdecyduje się na jeszcze głębsze cięcia produkcji ropy. Wynika to w dużej mierze z niedawnego spadku cen ropy Brent. Ceny kształtują się obecnie w pobliżu 81 dolarów za baryłkę, w porównaniu z około 98 dolarów za baryłkę pod koniec września.
Jeżeli w tym miesiącu wprowadzone zostaną dalsze obniżki, mogą one nie wesprzeć cen ropy, gdyż inne czynniki, takie jak popyt, nie wydają się rosnąć proporcjonalnie. Rosnące stopy procentowe dodatkowo osłabiły zaufanie do rynku ropy naftowej, jednocześnie zwiększając wydobycie w Stanach Zjednoczonych, które nie są częścią OPEC+.
Przed posiedzeniem, które odbędzie się w tym miesiącu, komisja rozstrzygnęła także pewne spory. Było to spowodowane głównie tym, że niektórzy członkowie rozważali w ostatnich tygodniach podział ze względu na nieporozumienia dotyczące kwot, co spowodowało przesunięcie posiedzenia z 26 na 30 listopada. To nieoczekiwane opóźnienie dodatkowo osłabiło światowe ceny ropy.
Najwięcej problemów mieliby afrykańscy producenci, tacy jak Angola, Nigeria i Republika Konga, w związku z decyzją OPEC+ o dalszym ograniczaniu dostaw. Dzieje się tak dlatego, że każdemu krajowi lub sojusznikowi produkującemu ropę naftową przydzielana jest przez komitet OPEC+ określona kwota, a w ich interesie leży dążenie do uzyskania jak największej kwoty.
Na czerwcowym posiedzeniu komisji kraje te znalazły się w gronie krajów, którym wyznaczono niższy cel produkcyjny w związku z wcześniejszymi problemami z wyższymi celami. Według stanu na połowę listopada Nigeria wydobywała około 1,7 mln baryłek ropy, a do końca roku planowała zwiększyć wydobycie do 1,8 mln baryłek.
Może to jednak w dalszym ciągu nie wystarczyć w odniesieniu do zaproponowanego przez komisję planu kwot na 2024 r., gdyż Angola również pozostaje w tyle pomimo inwestycji mających na celu zwiększenie produkcji. Od tej chwili te trzy kraje podlegają nadzorowi OPEC+ w celu zbadania ich zdolności produkcyjnych.
Do przeglądu zatrudniono firmy IHS, Wood Mackenzie i Rystad Energy.
Dlaczego OPEC+ jest tak ważny dla rynków ropy?
Decyzje OPEC+ są szczególnie ważne, ponieważ pomagają regulować światowe dostawy ropy, co wpływa na ceny ropy. Ponieważ komitet kontroluje około 60% międzynarodowego handlu ropą naftową i 80% znanych jej zasobów, wywiera znaczący wpływ na rynki ropy.
W czasach słabnącego popytu i spadających cen ropy komitet może podjąć decyzję o ograniczeniu produkcji, próbując wesprzeć ceny ropy. Stało się to niedawno w czerwcu, kiedy Arabia Saudyjska dobrowolnie ogłosiła, że będzie dokonywać redukcji o milion baryłek dziennie, aby jeszcze bardziej podnieść ceny ropy. Oczekuje się, że redukcja ta utrzyma się do końca roku, przy czym podaż na rok 2024 również będzie dość ograniczona.
Rosja również poszła w jej ślady i w sierpniu 2023 r. podjęła decyzję o zmniejszeniu produkcji o 300 000 baryłek dziennie do końca grudnia 2023 r. Oczekuje się, że na następnym spotkaniu Rosja dokona przeglądu tej polityki i podejmie decyzję, czy pójść w jej ślady. zmniejszenie lub zwiększenie produkcji.
Jednak po konflikcie między Izraelem a Hamasem sytuacja stała się jeszcze bardziej skomplikowana. Arabię Saudyjską i innych arabskich producentów ropy naftowej oskarża się o chęć rozszerzenia lub pogłębienia cięć w produkcji w ramach odwetu za wsparcie Zachodu dla Izraela.
W rezultacie producenci ci zostali oskarżeni o próbę „uzbrojenia” ropy naftowej poprzez wykorzystanie swoich wpływów na rynki ropy. Arabia Saudyjska zastosowała tę taktykę również do „karania” innych członków OPEC+, którzy nie przestrzegają zasad, takich jak Wenezuela, a czasami Nigeria, którzy mogą odmówić przestrzegania cięć produkcji i zbiorowych decyzji komisji.
W listopadzie, w przypadku gdyby komitet OPEC+ nie podjął jednomyślnej decyzji w sprawie przedłużenia lub pogłębienia cięć w produkcji, Arabia Saudyjska i inni więksi gracze mogliby w dalszym ciągu opowiadać się za dobrowolnymi redukcjami.
W takim przypadku komisja mogłaby także podjąć decyzję o nieznacznym dostosowaniu poziomu produkcji innych krajów członkowskich, co tak naprawdę nie spowodowałoby większych redukcji, ale znacznie ułatwiłoby prezentację światu jednolitego frontu.
Jaki może być wpływ na rynki ropy w 2024 roku?
Obecnie oczekuje się, że popyt na ropę w pierwszym kwartale 2024 r. będzie dość słaby ze względu na spowolnienie popytu na świecie oraz fakt, że kilka kluczowych gospodarek, takich jak Chiny, w dalszym ciągu walczy o odpowiednią poprawę sytuacji. Dodatkowy wpływ na popyt na ropę naftową będzie prawdopodobnie miało także zwiększone dążenie do przejścia na czyste źródła energii, wynikające z wprowadzenia amerykańskiej ustawy o ograniczaniu inflacji, a także zaostrzenie celów klimatycznych na szczycie COP28.
Kluczowymi czynnikami determinującymi popyt na ropę w nadchodzących miesiącach będą jednak aktualne czynniki geopolityczne, takie jak wojna rosyjsko-ukraińska oraz konflikt między Izraelem a Hamasem. Choć rynki w dużej mierze wyceniły skutki wojny w Rosji, jakakolwiek zmiana doprowadziłaby do nowych szoków cenowych i problemów w łańcuchu dostaw na rynkach ropy.
Konflikt Izrael-Hamas jest obecnie uważniej obserwowany ze względu na rosnące spekulacje, że może on przerodzić się w szerszy konflikt na Bliskim Wschodzie. W takim scenariuszu wplątani mogliby być inni arabscy producenci ropy, tacy jak Iran, Irak, Oman, Arabia Saudyjska i wielu innych, zarówno ze względu na ich bezpośrednie, jak i pośrednie wsparcie dla walczących stron.
Chociaż na listopadowe spotkanie osiągnięto porozumienie z dysydenckimi afrykańskimi producentami w sprawie dostaw ropy, komitet OPEC+ był w ostatnim czasie podatny na dalsze nieporozumienia. W miarę postępu transformacji energetycznej, zwłaszcza jeśli światowy popyt na ropę nie wzrośnie w odpowiedni sposób, walki te mogą się nasilić, a w najgorszym przypadku nawet doprowadzić do rozłamu w komisji.
