Brak mocy produkcyjnych i dostępu do wystarczającej ilości zrównoważonych surowców oznacza, że decydenci nie powinni zbytnio polegać na biopaliwach, aby ograniczyć emisję gazów cieplarnianych z transportu – ostrzegają unijni audytorzy.
Europa nie ma wystarczających mocy produkcyjnych ani zrównoważonych dostaw surowców, aby spełnić cele UE w zakresie paliw niskoemisyjnych, które w dużym stopniu zależą od biopaliw w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w sektorze transportu – ostrzegają unijni audytorzy.
Szereg najnowszych przepisów ma doprowadzić do wykorzystania niskoemisyjnych alternatyw dla ropy naftowej, wśród których w najbliższej przyszłości lwią część będą stanowić biopaliwa. Tylko w przypadku podróży lotniczych do końca dekady samoloty powinny napełniać swoje zbiorniki co najmniej 6% „zrównoważonym paliwem lotniczym” (SAF), a do połowy stulecia poziom ten będzie stopniowo wzrastać do 70%.
Jednak Europejski Trybunał Obrachunkowy (ETO) ostrzega w raporcie opublikowanym w środę (13 grudnia), że obecne moce produkcyjne biopaliw nie są w stanie pokryć nawet jednej dziesiątej równowartości 2,76 mln ton ropy naftowej, jaką zakłada cel na rok 2030, podczas gdy produkcja płynnych substancji syntetycznych paliwa produkowane przy użyciu energii odnawialnej, zwane e-paliwami, nie zostały jeszcze zwiększone i pozostają zaporowo drogie.
„Nie ma jasnego planu działania, jak zwiększyć produkcję” – powiedział główny autor Nikolaos Milionis podczas briefingu dla reporterów przed publikacją. „Kolejną kwestią jest dostępność biomasy do produkcji dużych ilości biopaliw dla tego sektora” – powiedział.
Jednak sprawozdanie Europejskiego Trybunału Obrachunkowego idzie dalej, kwestionując ekologiczność nawet istniejącej w Europie produkcji biopaliw, z której większość nadal odbywa się przy użyciu roślin spożywczych – surowca, który jest obecnie ograniczony do poziomu na rok 2020 i wyłączony z nowych celów w zakresie ograniczenia emisji w transporcie lotniczym i morskim, ale które stanowią większość biopaliw wykorzystywanych obecnie w transporcie drogowym i kolejowym.
Obecne metody oceny korzyści klimatycznych takich paliw w niewystarczającym stopniu uwzględniają pośrednią zmianę użytkowania gruntów (ILUC), w przypadku której na przykład lasy mogą zostać zrównane z ziemią, aby zrobić miejsce dla upraw takich jak soja lub olej palmowy, zwiększając w ten sposób emisję CO2 netto lub W raporcie zauważono, że ślad węglowy związany z transportem i dystrybucją surowców lub biopaliw produkowanych poza Europą.
Organ nadzoru budżetowego z siedzibą w Luksemburgu, który obliczył, że UE przeznaczyła 430 mln euro na badania i promocję biopaliw w ciągu sześciu lat do 2020 r., wezwał Komisję Europejską do opracowania w przyszłym roku długoterminowej strategii dotyczącej dostępności i zrównoważonego charakteru biopaliw biomasa.
Komisja Europejska oświadczyła w pisemnej odpowiedzi skierowanej do Trybunału Obrachunkowego, że dokona oceny stanu rozwoju biopaliw w ramach przygotowywania wniosku dotyczącego celu w zakresie redukcji emisji na rok 2040, który musi przedstawić w ciągu sześciu miesięcy od pierwszego globalnego przeglądu na mocy porozumienia paryskiego , który został zakończony dzisiaj na szczycie COP28 w Dubaju.
Władza wykonawcza UE oświadczyła również, że zakończy przegląd załącznika do dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii, który określa, które surowce uważa się za odpowiednie do produkcji zaawansowanego biopaliwa niepochodzącego z roślin spożywczych. Niedawny wewnętrzny projekt, do którego dotarł TylkoGliwice, sugeruje, że Komisja rozważa dodanie uszkodzonych upraw, roślin uprawianych na „poważnie zdegradowanych” gruntach rolnych i tak zwanych upraw pośrednich, a także sinic, które przekształcają światło słoneczne w energię w procesie fotosyntezy.
Barbara Smailagic, ekspertka ds. polityki paliwowej w grupie zrzeszającej organizacje pozarządowe Transport i Środowisko, zgodziła się z oceną Trybunału, że polityka UE promująca wykorzystanie biopaliw nie jest zgodna z obecnymi i potencjalnymi przyszłymi dostawami zrównoważonych surowców.
„Porównanie powstałego obecnie popytu z posiadanymi przez nas zrównoważonymi surowcami nie daje żadnych wyników” – stwierdziła. Smailagic dodał ponadto, że jest mało prawdopodobne, aby brak równowagi udało się skorygować za pomocą nowej strategii dotyczącej biopaliw lub dalszego wydłużania listy surowców do produkcji zaawansowanych biopaliw.
„Biopaliw jest za mało i dekarbonizacja transportu nie jest właściwym rozwiązaniem” – stwierdziła. „Można je w pewnym stopniu zastosować w lotnictwie, ale e-paliwa to jedyne rozwiązanie długoterminowe”.
