Europoglądy. Czy Irlandia jest coraz bliżej zjednoczenia?

Zjednoczona Irlandia była kiedyś postrzegana jako marzenie nacjonalistów. Dziś chodzi o ekonomię, możliwości i powrót do Unii Europejskiej – pisze Emma DeSouza.

Przywrócono podział władzy w Irlandii Północnej, a partie pro Zjednoczonej Irlandii sprawują obecnie zarówno urząd Pierwszego Ministra, jak i przywódcę opozycji.

Unionizm – siła polityczna opowiadająca się za pozostaniem Irlandii Północnej w Wielkiej Brytanii – stale zanika; Jak blisko jesteśmy Zjednoczonej Irlandii?

Patrząc na obecny krajobraz polityczny, w każdym urzędzie wyborczym udział głosów na unionizm polityczny spadł, podczas gdy partia nacjonalistyczna Sinn Féin gwałtownie wzrosła, stając się największą partią zarówno we władzach lokalnych, jak i krajowych.

Dla kontrastu, Irlandia Północna została założona z wbudowaną większością protestancką, a unionizm był dominującą siłą polityczną przez większą część stulecia.

Były premier Irlandii Północnej James Craig nazwał kiedyś rząd Irlandii Północnej „protestanckim parlamentem dla protestanckiego narodu”.

Zmiany polityczne są przejawem szerszych zmian demograficznych. W 2021 r. po raz pierwszy w historii w spisie powszechnym katolicy przewyższyli liczebnie protestantów.

Ten sam spis dostarczył kilku interesujących spostrzeżeń na temat tożsamości: tożsamość brytyjska spadła o 8% w ciągu 10 lat, z 722 400 do 606 300, podczas gdy tożsamość irlandzka i północnoirlandzka wzrosła.

Oznacza to, że dzisiaj, jeśli chodzi o tożsamość polityczną, demograficzną i narodową, Irlandia Północna wydaje się mniej brytyjska i mniej związkowa niż kiedykolwiek wcześniej.

Twórcy królów już tam są

Różnie to wygląda w sondażach; W 2022 r. firma sondażowa LucidTalk z siedzibą w Irlandii Północnej wykazała, że ​​41% respondentów głosowałoby dziś na Zjednoczoną Irlandię, a w przypadku osób w wieku 18–24 lat liczba ta wzrosła do 57%.

Sondaż przeprowadzony w 2023 r. przez Instytut Studiów Irlandzkich/Badania Rynku Społecznego wykazał, że 47% głosowałoby za pozostaniem w Wielkiej Brytanii.

Sondaż nie wykazał poparcia większości dla Zjednoczonej Irlandii, ale nie wykazał też poparcia większości dla pozostania w Wielkiej Brytanii. Istnieje znaczna część elektoratu, która „nie wie” i kto ostatecznie będzie decydentem w przypadku jakiegokolwiek głosowania.

W terenie nastąpił gwałtowny wzrost przygotowań do sondażu granicznego. Pod względem akademickim University College London ma obecnie grupę roboczą ds. referendów zjednoczeniowych na wyspie Irlandii, Uniwersytet Ulster w Belfaście bada perspektywy zmian konstytucji ze względu na płeć, a University College Dublin bada przyszłość konstytucyjną po brexicie.

Uniwersytety w Wielkiej Brytanii i Irlandii prowadzą szeroko zakrojone badania nad sondażem granicznym, przyspieszonym w związku ze wzrostem debaty publicznej.

Zmienia się także polityka

Na poziomie obywatelskim widać już początki prozwiązkowych i jednościowych grup agitacyjnych.

Była pierwsza minister Arlene Foster założyła Fundację Together UK, prozwiązkową grupę, która działa na rzecz „aktywnego informowania i angażowania w debatę na temat korzyści dla wszystkich części Wielkiej Brytanii”.

Po stronie pro-Zjednoczonej Irlandii stoi grupa obywatelska Ireland’s Future. Założona w 2017 r. grupa wydała kilka publikacji i zorganizowała konferencje na całej wyspie Irlandii.

Na zmiany przygotowują się także partie polityczne. W 2020 r. irlandzki rząd powołał jednostkę Shared Island Unit, która działa na rzecz budowania pojednania, zrozumienia i współpracy na wyspie, natomiast Partia Socjaldemokratyczna i Pracy (SDLP) uruchomiła Komisję Nowej Irlandii – strukturę partycypacyjną, której celem jest angażowanie ludzi na kształt Nowej Irlandii.

Sinn Féin również pracowała w terenie, organizując szereg tak zwanych zgromadzeń ludowych, podczas gdy druga izba Irlandii Seanad Eireann rozpoczęła konsultacje społeczne w sprawie zmiany konstytucji.

Czasy się zmieniają’

Dziesięć lat temu pomysł Zjednoczonej Irlandii wydawał się fantastyczny; była to jedynie uwaga na marginesie debaty politycznej i nie pojawiała się w codziennym dyskursie.

Dziś nie ma tygodnia bez wydarzenia, audycji radiowej lub felietonu w gazecie na temat Zjednoczonej Irlandii.

Sondaż może jeszcze tego nie potwierdza, ale wszystkie inne wskaźniki sugerują, że Irlandia Północna zmienia się w szybkim tempie i że głosowanie jest już raczej na horyzoncie.

Kadencja Michelle O’Neill z Sinn Féin na najwyższym stanowisku w Irlandii Północnej będzie kluczowa, a jeśli dołączy do niej jej odpowiedniczka Mary Lou McDonald, która według sondaży może zostać kolejnym premierem Irlandii, terminy mogą przyspieszyć nawet dalej.

Jednym z największych darów procesu pokojowego w Irlandii Północnej jest to, że usunął on tożsamość ze spornej kwestii, zapewniając ludziom przestrzeń do spojrzenia na własną tożsamość i przynależność przez wiele pryzmatów.

Zjednoczona Irlandia była kiedyś postrzegana jako marzenie nacjonalistów. Dziś chodzi o ekonomię, możliwości i powrót do Unii Europejskiej – samo to spodoba się nie tylko tradycyjnym nacjonalistom.

Porozumienie Wielkopiątkowe zapewniło demokratyczne środki umożliwiające udzielenie odpowiedzi na pytanie, które nęka Irlandię Północną od czasu jej powstania; czy Irlandia powinna nim być? Odpowiedź jest w drodze.