Euroviews. Starmer musi umieścić naturę w centrum planów gospodarczych Partii Pracy

Starmer ma teraz okazję, aby podjąć działania, które pokażą, że kraj jest w pełni w grze jako lider klimatu i bioróżnorodności. Bez takiego przywództwa firmy pozostaną między młotem a kowadłem, pisze Lindsay Hooper.

Po tym, jak poprzedni rząd coraz bardziej skupiał się na spełnianiu oczekiwań Brytyjczyków, zwycięstwo Partii Pracy wydawało się nieuniknione.

Premier Keir Starmer obiecuje teraz „działania, nie słowa”, ale musimy zobaczyć, że uwaga skupi się na środowisku. Nie chodzi już o puste słowa — Starmer musi zrobić wszystko, co w jego mocy, aby zachować naturalne systemy, od których wszyscy jesteśmy zależni.

Jak dotąd Partia Pracy od razu zabrała się do transformacji energetycznej — zniosła faktyczny zakaz budowy elektrowni wiatrowych na lądzie, odrzuciła nowe licencje na wydobycie ropy i gazu na Morzu Północnym i, jak stwierdził król Karol III w swoim przemówieniu w tym tygodniu, powołała do życia publiczną spółkę zajmującą się czystą energią, Great British Energy, aby zachęcić do inwestycji w odnawialne źródła energii.

Jednakże rażącą luką jest to, że nie widzieliśmy dotąd działań na taką skalę w zakresie ochrony przyrody i kryzysu różnorodności biologicznej.

Dzieje się tak, mimo że Wielka Brytania jest jednym z najbardziej wyeksploatowanych zasobów naturalnych krajów na świecie, co ma katastrofalne skutki dla bezpieczeństwa żywnościowego, a niemal jeden na sześć gatunków jest zagrożony wyginięciem.

Starmer i jego gabinet muszą działać szybko. Natura jest nieodłącznym elementem wzrostu gospodarczego, miejsc pracy i bezpieczeństwa narodowego. Jeśli nie zostanie to uznane i podjęte, nowy rząd ostatecznie nie zdoła zregenerować gospodarki i zabezpieczyć przyszłości naszego narodu.

Związek między naturą a gospodarką został jasno przedstawiony w przełomowym przeglądzie Dasgupty z 2019 r., zleconym przez Skarb Państwa, w którym wskazano, że natura jest ślepą plamką w gospodarce, a jej ignorowanie grozi nam niebezpieczeństwem.

Jednak pomimo ciężaru dowodów, konieczna zmiana w myśleniu, aby włączyć odnowę i ochronę przyrody do naszej strategii gospodarczej, jeszcze nie nastąpiła — chociaż jest to coraz szerzej rozumiane.

Począwszy od liderów biznesu zobowiązujących się do „pozytywnego podejścia do środowiska naturalnego” po związki zawodowe ostrzegające, że „na martwej planecie nie ma miejsc pracy”, ochrona naszego naturalnego świata nie jest kwestią budzącą podziały.

Potrzebny jest skuteczny rząd, który będzie chciał działać

Badania przeprowadzone przez Green Finance Institute (GFI), opublikowane w kwietniu 2024 r., pokazują, że szkody wyrządzone środowisku obecnie spowalniają gospodarkę Wielkiej Brytanii i mogą doprowadzić do spadku PKB nawet o 12% do lat 30. XXI wieku.

Badanie Światowego Forum Ekonomicznego z 2020 r. wykazało, że gałęzie przemysłu w dużym lub średnim stopniu uzależnione od przyrody generują ponad jedną trzecią światowego wzrostu gospodarczego.

Cztery najważniejsze postrzegane ryzyka, z którymi mierzą się gospodarki i społeczeństwa, według Global Risk Report 2024 WEF, są związane ze środowiskiem — ekstremalne zjawiska pogodowe, krytyczne zmiany w systemach Ziemi, załamanie się bioróżnorodności i ekosystemów oraz niedobory zasobów naturalnych. Oczywiście, wszelka aktywność gospodarcza jest ostatecznie zależna od natury.

Wiele przedsiębiorstw zaczyna zdawać sobie sprawę ze swojej krytycznej zależności od wody, gleby, zapylaczy i innych kluczowych „usług ekosystemowych” i już teraz odczuwa zakłócenia w działalności i koszty finansowe w wyniku naszej zbiorowej niezdolności do ochrony systemów naturalnych, od których jesteśmy zależni.

Aby zapewnić większą przejrzystość ryzyka i wpływu działalności gospodarczej, na szczeblu międzynarodowym i krajowym powstaje coraz więcej narzędzi, przepisów i ram wymagających od organizacji raportowania na temat środowiska naturalnego, a także klimatu, jak na przykład TNFD.

Jednak samo informowanie nie powstrzyma alarmującego zanikania gatunków w Wielkiej Brytanii ani nie pozwoli na realizację globalnego zobowiązania do ochrony i odtworzenia 30% powierzchni lądu i morza do 2030 r.

Konieczne są skuteczne działania rządowe, które powstrzymają przedsiębiorstwa przed czerpaniem zysków z niszczenia środowiska oraz stworzą zachęty i pewność dla przedsiębiorstw, aby przeszły transformację nie tylko w celu zabezpieczenia własnej przyszłości, ale także w celu zwiększenia odporności gospodarczej i społecznej.

To nie jest tylko jedna rzecz

Działania są również potrzebne, aby napędzać zrównoważony wzrost. Jest ogromna ilość innowacji, a nowe przedsięwzięcia są uruchamiane codziennie, aby wykorzystać technologie do walki z degradacją przyrody i zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe, a także tworzyć miejsca pracy.

Jednak bez pełnego wsparcia ze strony rządu start-upy najprawdopodobniej pozostaną małe i będą miały trudności z konkurowaniem z obecnymi, ale szkodliwymi modelami biznesowymi.

Choć przedsiębiorstwa są coraz bardziej świadome konieczności podejmowania działań, wiele z nich ma ograniczenia w zakresie działań, które nie osłabią ich pozycji konkurencyjnej ze strony innych.

Dodatkowo utrudnia to brak skoordynowanych planów przemysłowych i gospodarczych, które umożliwiałyby współpracę mającą na celu stawienie czoła wspólnym wyzwaniom związanym z przebudową łańcuchów dostaw, opracowaniem nowych „proekologicznych” modeli biznesowych i zmianą wzorców użytkowania gruntów.

Skuteczne działania rządu muszą uwzględniać fakt, że musimy osiągnąć wiele celów.

Nie możemy zająć się naturą bez uwzględnienia rolnictwa i infrastruktury. Przemysłowe rolnictwo jest kluczowym powodem, dla którego natura jest w tak złym stanie, dlatego wszelkie rozwiązania wdrażane w celu ochrony bioróżnorodności muszą również uwzględniać środki utrzymania rolników i bezpieczeństwo upraw.

Rozwój nowej infrastruktury umożliwiającej transformację energetyczną, adaptację do zmian klimatu oraz zapewnienie mieszkań i transportu rosnącej populacji ma również ogromne znaczenie dla przyrody.

Innymi słowy, rząd musi nie tylko uzgodnić i zobowiązać się do realizacji nadrzędnych celów dotyczących przyrody, ale także opracować skoordynowane strategie przemysłowe, gospodarcze, infrastrukturalne i dotyczące bezpieczeństwa, które przyniosą korzyści dla klimatu i przyrody, a także dla wzrostu gospodarczego, produktywności, miejsc pracy, zdrowia i bezpieczeństwa.

Będzie to wymagało inteligentnych ram i procesów decyzyjnych, które pozwolą zrozumieć złożoność i zagwarantować zaangażowanie, a nie wykluczenie odpowiednich interesariuszy.

Między młotem a kowadłem

Poprzedni rząd konserwatywny nie zrobił wystarczająco dużo, aby zwrócić uwagę na ochronę środowiska i nie dostrzegł skali problemu.

Pomimo postępu legislacyjnego związanego z uchwaleniem ustaw o środowisku i rolnictwie oraz wprowadzeniem zysku netto w zakresie różnorodności biologicznej, zmiany w kierownictwie i niestabilny kontekst polityczny sprawiły, że nie położono wystarczającego nacisku na wdrażanie i realizację.

Na początku roku Biuro Ochrony Środowiska stwierdziło, że rząd wciąż nie realizuje własnych ambicji w zakresie ochrony środowiska.

COP16, kolejne światowe spotkanie poświęcone różnorodności biologicznej pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych, odbędzie się w Kolumbii pod koniec października.

Starmer ma teraz okazję podjąć działania, które pokażą, że jego kraj jest w pełni zaangażowany w działania na rzecz klimatu i różnorodności biologicznej podczas konferencji COP16 i przed szczytem klimatycznym COP29 w Azerbejdżanie.

Bez takiego przywództwa przedsiębiorstwa pozostaną między młotem a kowadłem.