Igrzyska Śmierci i „najpiękniejsza kopalnia węgla” na świecie: dlaczego warto odwiedzić niemieckie Zagłębie Ruhry

To dawne serce przemysłu przekształciło węgiel w kulturę – ze spektakularnymi rezultatami.

Więcej hałd żużla niż malowniczych wiosek, więcej kominów fabrycznych niż zamków sprawia, że ​​niemiecki Zagłębie Ruhry nie jest oczywistym celem podróży – przynajmniej na pierwszy rzut oka.

Przez dziesięciolecia było to przemysłowe serce kraju, zanim handel węglem i stalą załamał się w drugiej połowie XX wieku.

Obecnie w krajobrazie dominują dawne zakłady wydobywcze i produkcyjne. Jednak dzięki pewnym twórczym przemianom wiele z nich stało się atrakcjami turystycznymi.

Połączone Szlakiem Kultury Przemysłowej obejmują dawną kopalnię węgla wpisaną na listę UNESCO, miejsce kręcenia Igrzysk Śmierci i magazyn gazu przekształcony w przestrzeń wystawową.

Masz ochotę na niecodzienną przerwę kulturalną? Oto dlaczego warto odwiedzić Zagłębie Ruhry, jeden z najbardziej nietypowych regionów zachodnich Niemiec.

„Najpiękniejsza kopalnia węgla na świecie”

Na obrzeżach Essen znajduje się Zollverein, dawny kompleks górniczy, który obecnie znajduje się na liście UNESCO i należy do najpopularniejszych atrakcji turystycznych Zagłębia Ruhry.

Nazwana „najpiękniejszą kopalnią węgla na świecie” ze względu na przyciągający wzrok szyb 12, obiekt ten mieści kilka restauracji i wielofunkcyjnych obiektów, a także tętniący życiem kalendarz wydarzeń.

Można tu także odwiedzić dwa charakterystyczne muzea. Muzeum Red Dot Design – największa na świecie wystawa współczesnego designu – mieści się w dawnej kotłowni. Natomiast Muzeum Ruhry – mieszczące się w starej myjni węgla – pokazuje, jak ten niegdyś rolniczy region stał się wiodącym producentem węgla i stali w Europie.

Dzięki zaangażowaniu takich gwiazd jak OMA i Norman Foster otoczenie jest równie intrygujące jak eksponaty. Spodziewaj się betonowych bunkrów, czerwonych rur, oświetlenia neonowego i najdłuższych wolnostojących schodów ruchomych w Niemczech.

Essen: Więcej niż na pierwszy rzut oka

Essen, które było Europejską Stolicą Kultury w 2010 r. i Zieloną Stolicą Europy w 2017 r., oferuje więcej niż tylko dziwaczną dawną kopalnię węgla.

XIX-wieczna rezydencja Villa Hügel i pełne kwiatów „miasto-ogród” Margarethenhöhe to dziedzictwo rodziny przemysłowców Krupp. Obydwa leżą na Szlaku Kultury Przemysłowej, 400-kilometrowej drodze łączącej najbardziej imponujące zabytki przemysłowe w Zagłębiu Ruhry.

Możesz także odwiedzić uroczą, zalesioną dzielnicę Kettwig i otwarte przestrzenie naturalne, takie jak Grugapark i jezioro Baldeney.

Chociaż centrum miasta nie jest najładniejsze, ma też wiele w zanadrzu, od wielokrotnie nagradzanego doświadczenia „mieszanej rzeczywistości” – Essen 1887 – które przywołuje na myśl Essen pod koniec XIX wieku, po słynne muzeum sztuki Folkwang i wspaniały Neo -Bizantyjska synagoga. Tymczasem Złota Madonna w katedrze w Essen to najstarsza znana rzeźba Matki Boskiej na świecie.

Kolejna wskazówka? Nie przegap „ukrytego” dzwonka, zainstalowanego w niczym nie wyróżniającym się budynku przy Kettwiger Street.

Gazometr Oberhausen: wciągające miejsce wystawowe

Dawny magazyn gazu w Oberhausen to kolejna metamorfoza przemysłowa, w której obecnie znajdują się eksponaty w jego rozległym cylindrycznym wnętrzu.

Wystawy takie jak obecny Fragile Paradise – „zwieńczonym” przez ogromną zawieszoną kulę ziemską wyświetlającą kinowe zdjęcia satelitarne – wyglądają szczególnie oszałamiająco na tym ciemnym, strzelistym tle.

Gazometr oferuje również zwiedzanie z przewodnikiem, w tym nietypową wersję wieczorną z pochodniami.

Park Krajobrazowy Północnego Duisburga: miejsce kręcenia Igrzysk Śmierci

Gazometr będący obecnie centrum nurkowym, ogrody w betonowych bunkrach, park linowy w starej odlewni: można śmiało powiedzieć, że Park Krajobrazowy North Duisburg to park inny niż wszystkie.

Inne atrakcje to wieża widokowa na nieczynnym wielkim piecu, wieczorne iluminacje i plac zaprojektowany z wykorzystaniem blach stalowych pochodzących z wyrobisk odlewniczych.

Ten obszar o powierzchni około 180 hektarów, na którym tereny zielone i rekreacyjne wplatają się pomiędzy masywne, rdzewiejące konstrukcje, wygląda zarówno dystopijnie, jak i dramatycznie.

Nic więc dziwnego, że jest to miejsce, w którym kręcono filmy takie jak „Igrzyska Śmierci” (poszukaj ich w nadchodzącym prequelu, „Ballada o ptakach śpiewających i wężach”).

Wypożycz rower, wybierz się na wycieczkę z przewodnikiem lub po prostu wybierz się na wędrówkę po tym wyjątkowym miejscu.

Poza tymi atrakcjami Zagłębie Ruhry ma znacznie więcej do odkrycia, od reszty szlaku kultury przemysłowej i sieci muzeów sztuki po Niemieckie Muzeum Piłki Nożnej w Dortmundzie.

Gdzie zjeść i wypić w Zagłębiu Ruhry

Najładniejsze restauracje w Essen znajdują się poza centrum miasta; spróbuj Fischerei do ryb i Gärtnerei do dań wegetariańskich. Szefowie kuchni i rzeźnicy serwują mięso najwyższej klasy, ale jest nieco droższe.

Wybierasz się do Zollverein? Tam też znajdziesz duży wybór, od wysokiej klasy kuchni i koktajli po skromne lokalne specjały, takie jak currywurst – i trudno przebić to otoczenie.

Gdzie się zatrzymać w Zagłębiu Ruhry

Essen jest przydatną bazą wypadową do zwiedzania Zagłębia Ruhry. Jeśli szukasz czegoś charakterystycznego i niedrogiego, wybierz modny niu Cobbles lub królewski hotel Mintrops Stadt w Margarethenhöhe.

Hotel Friends w Zollverein jest droższy, ale zachowuje klimat „industrialnego szyku”.

Jak dojechać do Zagłębia Ruhry

Do głównych miast Zagłębia Ruhry można łatwo dojechać pociągiem. Na przykład z Londynu do Essen możesz złapać Eurostar do Brukseli, a następnie kontynuować podróż z operatorem dużych prędkości Thalys.

Inną (aczkolwiek długą) opcją są autobusy takie jak Flixbus, podobnie jak loty do Dortmundu.

Możesz także rozważyć podróż do pobliskiej Kolonii lub Düsseldorfu – a może i pobyt w nich – oba miasta mają wiele do zaoferowania i krótką podróż pociągiem do Zagłębia Ruhry.

Samochody były zazwyczaj najłatwiejszym sposobem poruszania się poza miastami, ale obecnie region chętnie promuje zrównoważone podróżowanie za pomocą takich programów, jak sieć ścieżek rowerowych łączących najważniejsze obiekty przemysłowe.