W piątek w Maroku doszło do najsilniejszego trzęsienia ziemi od ponad stulecia, a ratownicy kopali gołymi rękami w poszukiwaniu ocalałych.
Kraje europejskie wysłały pomoc do Maroka po piątkowym katastrofalnym trzęsieniu ziemi, które zniszczyło domy, zablokowało drogi i zmieciło z powierzchni całe wioski.
Żołnierze i pracownicy pomocy ścigają się, aby dotrzeć do odległych obszarów w górach Atlas, które mogą zostać prawie całkowicie zniszczone.
Tymczasem miejscowi kopią gruz – często łopatami i gołymi rękami – w desperackim poszukiwaniu ocalałych.
Jak dotąd wiadomo, że w wyniku katastrofy zginęło ponad 2100 osób, ale oczekuje się, że liczba ta wzrośnie.
Organizacja Narodów Zjednoczonych oszacowała, że w piątkowy wieczór trzęsienie ziemi o sile 6,8 stopnia w skali Richtera dotknęło 300 000 ludzi, a niektórzy Marokańczycy skarżyli się w sieciach społecznościowych, że rząd nie zezwala na większą pomoc z zewnątrz.
Międzynarodowe ekipy humanitarne były już gotowe do wysłania, ale niektóre z nich popadły w frustrację w oczekiwaniu, aż rząd oficjalnie zwróci się o pomoc. Mają także trudności z sprowadzaniem maszyn do odległych obszarów.
Rząd Maroka twierdzi, że przyjął dotychczas pomoc od czterech krajów – Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Kataru i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, przy czym Francja ogłosiła, że w poniedziałek rano wyśle 5 milionów euro.
„Maroko jest suwerennym krajem i do niego należy organizacja pomocy” – powiedziała francuska minister spraw zagranicznych Catherine Colonna, szczegółowo opisując, że Rabat nie odmówił żadnej pomocy.
Przestrzegała przed tworzeniem „fałszywych kontrowersji” w czasie, gdy „ludzie potrzebują pomocy”.
Wstrząsy wtórne, które miały miejsce w niedzielę, o sile 3,9 w skali Richtera, wystarczyły, aby zachwiać nerwami na obszarach o uszkodzonych i niestabilnych budynkach, choć nie jest jasne, czy spowodowały więcej ofiar.
„Wiemy, że istnieje pilna potrzeba ratowania ludzi i kopania pod pozostałościami budynków” – powiedział Arnaud Fraisse, założyciel organizacji Rescuers Without Borders. „Pod gruzami umierają ludzie i nie możemy nic zrobić, aby ich uratować”.
Pomoc docierała do Amizmiz powoli, gdzie wydawało się, że brakuje całej części miasta z domami z pomarańczowej i czerwonej cegły z piaskowca wykutymi w zboczu góry. Zawalił się minaret meczetu.
„To katastrofa” – powiedział wieśniak Salah Ancheu. „Nie wiemy, jaka będzie przyszłość. Pomoc jest w dalszym ciągu niewystarczająca.”
Mieszkańcy zamiatali gruz z głównej nieutwardzonej drogi do miasta, a ludzie wiwatowali, gdy przyjechały ciężarówki pełne żołnierzy. Prosili jednak o dalszą pomoc.
„Nie ma karetek ani policji, przynajmniej na razie” – powiedziała Ancheu.
Osoby pozbawione dachu nad głową – lub obawiające się kolejnych wstrząsów wtórnych – spały w sobotę na zewnątrz, na ulicach starożytnego Marrakeszu lub pod prowizorczynymi baldachimami w najbardziej dotkniętych skutkami klęskach żywiołowych miastach w górach Atlas, takich jak Moulay Brahim.
Największe zniszczenia miały miejsce w społecznościach wiejskich, do których trudno dotrzeć, ponieważ drogi wijące się po górzystym terenie były pokryte zwalonymi skałami.
Piątkowe trzęsienie ziemi przewróciło budynki, które nie były wystarczająco mocne, aby wytrzymać tak potężny wstrząs, więżąc ludzi pod gruzami, a innych zmuszając do ucieczki w przerażeniu.
Według marokańskich urzędników większość dotychczasowych ofiar znajdowała się w dystrykcie Al Haouz w górach Atlasu Wysokiego.
W całym Maroku opuszczono flagi po tym, jak król Mohammed VI zarządził trzydniową żałobę narodową rozpoczynającą się w niedzielę. Armia zmobilizowała ekipy poszukiwawczo-ratownicze, a król nakazał rozesłanie wody, racji żywnościowych i schronień tym, którzy stracili domy.
Wezwał także, aby w niedzielę w meczetach odbywały się modlitwy za ofiary, z których wiele zostało pochowanych w sobotę w szaleńczej akcji ratunkowej.
Według grup pomocowych Maroko nie zwróciło się jednak do międzynarodowego apelu o pomoc tak, jak zrobiła to Turcja w kilka godzin po potężnym trzęsieniu ziemi na początku tego roku.
Oferty pomocy napływają z całego świata, a ONZ stwierdziła, że ma w Maroku zespół koordynujący wsparcie międzynarodowe. Organizacja Rescuers Without Borders podała, że około 100 zespołów składających się z 3500 ratowników jest zarejestrowanych na platformie ONZ i gotowych do rozmieszczenia w Maroku, jeśli zostanie o to poproszony. Niemiecka agencja informacyjna DPA podała, że w pobliżu lotniska Kolonia-Bonn czekał ponad 50 ratowników, którzy jednak odesłali ich do domu.
Według hiszpańskiej jednostki wojskowej ds. sytuacji nadzwyczajnych na znak, że Maroko przyjmuje większą pomoc, do Marrakeszu przybył hiszpański zespół poszukiwawczo-ratowniczy i udał się do wiejskiego Talat N’Yaaqoub. Minister spraw zagranicznych José Manuel Albares powiedział w wywiadzie radiowym, że władze Maroka zwróciły się o pomoc. W drodze była także inna ekipa ratunkowa z Nicei we Francji.
Urzędnicy w Czechach poinformowali, że po otrzymaniu oficjalnego wniosku od rządu Maroka, kraj wysłał około 70 członków zespołu ratowniczego przeszkolonego w przeszukiwaniu gruzów. Czeska minister obrony Jana Cernochova powiedziała, że do transportu drużyny przygotowano trzy samoloty wojskowe.
