W ramach nowego przełomu kraje UE uzgadniają nowe zasady zarządzania przyszłymi kryzysami migracyjnymi

Wstępne porozumienie osiągnięte w środę toruje drogę do ustalenia wspólnych zasad zarządzania nieoczekiwanym masowym przybyciem osób ubiegających się o azyl, co jest kluczowym elementem reformy migracyjnej Unii Europejskiej.

Porozumienie w sprawie tzw. rozporządzenia kryzysowego zostało przypieczętowane podczas spotkania ambasadorów w Brukseli, którym powierzono zadanie dokończenia prac, których ministrowie spraw wewnętrznych nie byli w stanie zakończyć w zeszłym tygodniu, gdy Włochy niespodziewanie zablokowały projekt tekstu.

Włochy zakwestionowały niewielką część przepisów skupiających się na usługach poszukiwawczo-ratowniczych świadczonych przez statki organizacji pozarządowych na Morzu Śródziemnym, co Rzym uważa za „czynnik przyciągający” przyciągający więcej migrantów do wybrzeży Europy.

Niemcy, których głos był niezbędny do uzyskania wymaganej większości kwalifikowanej, stanęły w obronie statków organizacji pozarządowych, argumentując, że ratowanie życia na morzu jest obowiązkiem prawnym, humanitarnym i moralnym. Włoscy urzędnicy krytykowali już wcześniej rząd niemiecki za zapewnianie tym organizacjom pozarządowym finansowania państwowego.

Spór między Rzymem a Berlinem udaremnił zeszłotygodniową próbę osiągnięcia porozumienia, pomimo nadziei, jakie budzi nowy kompromisowy tekst złożony przez Hiszpanię, kraj sprawujący obecnie rotacyjną prezydencję w Radzie UE.

Po konsultacjach z rządami krajowymi ambasadorom udało się przełamać impas wczesnym środowym popołudniem.

Węgry i Polska, dwaj główni krytycy reformy migracyjnej UE, głosowali przeciwko tekstowi, podczas gdy Austria, Czechy i Słowacja wstrzymały się od głosu, podają źródła dyplomatyczne TylkoGliwice.

„Porozumienie! Ambasadorzy UE osiągnęli porozumienie w sprawie rozporządzenia dotyczącego sytuacji kryzysowych i siły wyższej w dziedzinie migracji i azylu” – poinformowała hiszpańska prezydencja na X, dawniej Twitterze.

Przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen uznała porozumienie za „prawdziwie zmieniające zasady gry”, natomiast Ylva Johansson, europejska komisarz do spraw wewnętrznych, stwierdziła, że ​​zostało ono osiągnięte „dzięki pragmatyzmowi, zaangażowaniu i jedności”.

Rada wykorzysta teraz to wstępne porozumienie jako swoje wspólne stanowisko w negocjacjach z Parlamentem Europejskim.

Co to jest rozporządzenie kryzysowe?

Rozporządzenie kryzysowe określa zasady, które miałyby zastosowanie w wyjątkowych sytuacjach, gdy system azylowy bloku jest zagrożony nagłym i masowym napływem migrantów, jak miało to miejsce podczas kryzysu migracyjnego w latach 2015–2016.

Aby poradzić sobie z tym nieoczekiwanym napływem, państwa członkowskie będą mogły zastosować bardziej rygorystyczne środki, takie jak przetrzymywanie osób ubiegających się o azyl na granicy przez okres do 20 tygodni w czasie rozpatrywania ich wniosków o ochronę międzynarodową.

Okres zatrzymania wnioskodawców odrzuconych można również przedłużyć ze zwykłego limitu 12 tygodni do maksymalnie 20 tygodni do czasu zakończenia procesu powrotu.

Organizacje pozarządowe uważają, że odstępstwa te mogą prowadzić do izolacji na dużą skalę, pogorszyć jakość procedur azylowych i zwiększyć ryzyko zawracanie (wysyłanie migrantów z powrotem do krajów, w których spotyka ich poważna krzywda).

Niemcy wyrażały podobne obawy, zwłaszcza dotyczące praw dzieci i członków rodziny, i do niedawna blokowały wprowadzenie tej ustawy, decydując się na wstrzymanie się od głosu.

Motyw, w którym Berlin przeciwstawiał się Rzymowi, brzmi obecnie: „Akcji pomocy humanitarnej nie należy uważać za instrumentalizację migrantów, jeżeli nie ma na celu destabilizacji Unii ani państwa członkowskiego”.

W swojej pierwotnej wersji rozporządzenie kryzysowe przewidywało także możliwość przyspieszonego rozpatrywania wniosków o azyl składanych przez osoby uciekające przed sytuacją nadzwyczajnego zagrożenia, taką jak konflikt zbrojny. Specjalny program zapewniłby uchodźcom szybszy dostęp do pobytu, zatrudnienia, edukacji i pomocy społecznej.

Jednakże w tekście kompromisowym zatwierdzonym w środę i obejrzanym przez TylkoGliwice artykuł ten został mocno zredagowany i nie można znaleźć w nim żadnego odniesienia do „natychmiastowej ochrony”.

Kompleksowa reforma

Stanowisko Rady w sprawie rozporządzenia kryzysowego było jedynym, którego brakowało w zagadce zwanej Nowym Paktem o Migracji i Azylu.

Nowy Pakt został przedstawiony przez Komisję Europejską we wrześniu 2020 r. i miał zastąpić doraźne zarządzanie kryzysowe stosowane w ostatniej dekadzie zbiorem jednoznacznych zasad mających zastosowanie do wszystkich państw członkowskich.

Pięciostopniowa reforma wyznacza delikatną granicę między solidarnością a odpowiedzialnością, aby zapewnić, że kraje pierwszej linii, takie jak Włochy i Grecja, nie zostaną pozostawione samym sobie.

Jego centralnym elementem jest system „obowiązkowej solidarności”, który oferuje krajom trzy różne możliwości zarządzania przepływami migracyjnymi: przyjęcie na ich terytorium pewnej liczby osób, które pomyślnie ubiegały się o azyl, zapłacenie 20 000 euro za każdego migranta, którego odmówią relokacji, lub finansowanie wsparcia operacyjnego, np. jak infrastruktura i personel.

System ten, uzgodniony wstępnie w przełomowym momencie w czerwcu, ma funkcjonować normalnie, natomiast rozporządzenie kryzysowe będzie uruchamiane jedynie w sytuacjach nadzwyczajnych, zagrażających systemowi azylowemu UE.

Rozporządzenie kryzysowe miałoby zastosowanie również w przypadku, gdy obcy rząd „uzbroja” migrację w próbę ingerencji w wewnętrzne sprawy bloku, co stanowi lekcję wyciągniętą z kryzysu granicznego wywołanego przez Białoruś latem 2021 r.

Przedłużający się impas w sprawie rozporządzenia kryzysowego groził podważeniem reformy migracyjnej w UE i frustrował Parlament Europejski, który w zeszłym miesiącu podjął decyzję o wstrzymaniu negocjacji w sprawie dwóch odrębnych elementów Nowego Paktu do czasu odblokowania przez państwa członkowskie pozostałej części.

Po środowym porozumieniu wznowione zostaną rozmowy, których celem będzie sfinalizowanie wszystkich pięciu elementów Nowego Paktu przed wyborami europejskimi w 2024 r.

„Prezydencja hiszpańska stwarza okazję do zawarcia Paktu o migracji: teraz albo nigdy” – powiedział w zeszłym tygodniu TylkoGliwice Juan Fernando López Aguilar, socjalistyczny eurodeputowany, który pełni funkcję sprawozdawcy w sprawie rozporządzenia kryzysowego.