Druga co do wielkości gospodarka świata wzrosła w trzecim kwartale o 4,9% rok do roku, przekraczając prognozy analityków, ale wykazując oznaki spowolnienia.
W okresie od lipca do września chińska gospodarka rozwinęła się bardziej, niż oczekiwano, co sugeruje, że niedawna seria działań Pekinu mających na celu zwiększenie PKB opłaciła się.
Według Narodowego Biura Statystycznego Chin, PKB wzrósł o 4,9 procent rok do roku, po rocznej stopie wzrostu wynoszącej 6,3 procent w poprzednim kwartale.
Jednym z głównych czynników wzrostu jest wzrost sprzedaży detalicznej, będący dobrym wskaźnikiem konsumpcji. We wrześniu wzrosła o 5,5% rok do roku, przekraczając oczekiwania.
Produkcja przemysłowa, która mierzy aktywność w sektorach przetwórstwa przemysłowego, górnictwa i użyteczności publicznej, nadal rosła w tym samym tempie, co poprzednio, we wrześniu wynosząc 4,5% rok do roku.
Z opublikowanych wcześniej danych wynika, że eksport (reprezentujący 20% gospodarki) spadł we wrześniu o 6,2% rok do roku.
Tymczasem borykający się z trudnościami sektor nieruchomości (nieruchomości stanowią około 30% PKB Chin) popadł w głębszy kryzys, zmagając się z presją na spłatę długów, sprzedaż domów i inwestycje.
Eksperci są ostrożni: na horyzoncie wciąż pojawiają się ciemne chmury
Plan stymulacyjny rządu chińskiego utrzymywał gospodarkę w ostatnich miesiącach na stałym poziomie.
Pekin zwiększył wydatki publiczne na infrastrukturę, obniżył stopy procentowe i złagodził ograniczenia w zakupach domów, aby wesprzeć wzrost gospodarczy, który z trudem odbudowuje się po szkodach spowodowanych pandemią Covid-19.
Choć najnowsze dane sugerują, że Chiny są na dobrej drodze do osiągnięcia wyznaczonego przez Pekin celu wzrostu gospodarczego na poziomie około 5% do 2023 r., ekonomiści twierdzą, że potrzebne są szersze reformy, aby rozwiązać długoterminowe problemy hamujące wzrost.
Stephen Innes, partner zarządzający w SPI Asset Management, powiedział, że chociaż liczby przewyższają oczekiwania, chińska gospodarka „w ogóle nie wyszła na prostą”.
„Wzrost ten sugeruje niewielką poprawę sytuacji w chińskiej gospodarce. Jednakże stale wzywa się do zwiększonego wsparcia politycznego w celu utrzymania stałego wzrostu, ponieważ istnieją obawy co do trwałości ożywienia gospodarczego” – stwierdził Innes w notatce.
Louise Loo, ekonomistka ds. Chin w Oxford Economics, stwierdziła, że dane za trzeci kwartał wskazują, że „w Chinach trwa cykliczne ożywienie napędzane bodźcami”.
Pytanie brzmi, w jakim stopniu ten wzrost może być trwały.
W ciągu ostatniej dekady rządząca Partia Komunistyczna celowo starała się odejść od polegania na inwestycjach rządowych w ogromne projekty infrastrukturalne na rzecz inwestycji napędzanych popytem konsumenckim, jak ma to miejsce w innych dużych gospodarkach.
Spowolnienie wzrostu odzwierciedla wysiłki na rzecz osiągnięcia bardziej zrównoważonej ścieżki do bogactwa, ale zakłócenia spowodowane pandemią i ograniczenie nadmiernego zaciągania kredytów przez deweloperów uwydatniły podstawowe słabości.
W obliczu rosnącego bezrobocia i gwałtownego spowolnienia inwestycji zagranicznych rząd przyjął klasyczne podejście, zwiększając wydatki, twierdząc jednocześnie, że skoncentruje się na czystej energii i innych ulepszeniach.
W zeszłym tygodniu Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) obniżył swoją prognozę wzrostu gospodarczego dla Chin, przewidując wzrost gospodarczy na poziomie 5% w tym roku i 4,2% w 2024, co stanowi niewielki spadek w porównaniu z prognozą z lipca.
Oczekuje się, że spowolnienie wzrostu będzie spowodowane niższym zaufaniem konsumentów, słabym popytem światowym i kryzysem w sektorze nieruchomości.
