Minął rok, odkąd Giorgia Meloni, przywódczyni skrajnie prawicowej partii Bracia Włoch, została pierwszą w kraju kobietą premierem na czele rządu koalicyjnego – ale co udało im się osiągnąć?
Minęło 12 miesięcy, odkąd Giorgia Meloni, kontrowersyjna polityk, która przez lata była aktywną członkinią opozycji w swojej postfaszystowskiej partii Bracia Włochy, została pierwszą kobietą w kraju, która objęła stanowisko premiera.
Najgorsze obawy, jakie pojawiły się po wynikach ubiegłorocznych wyborów, nie sprawdziły się: kraj nie odwrócił się od Ukrainy, aby przyjąć bardziej proputinowskie stanowisko, ani nie podjął żadnych działań mających na celu opuszczenie Unii Europejskiej. Wszelkie odniesienia do faszystowskich korzeni Brother of Italy zostały zbagatelizowane, a Meloni znacznie stonowała swoją jadowitość wobec imigrantów.
Jednak poza obawami, jakie pojawiły się po utworzeniu najbardziej prawicowego rządu we Włoszech od czasów II wojny światowej, wiele zmian obiecanych przez Meloniego również w dużej mierze nie doszło do skutku.
Oto zestawienie wyników TylkoGliwice za pierwszy rok sprawowania rządów przez włoskiego premiera. Meloni złożyła w programie swojego rządu łącznie 25 obietnic, które pogrupowaliśmy tematycznie.
Zatrzymanie nielegalnej imigracji: niepowodzenie
Jedną z obietnic wyborczych Brata Włoch była obrona „granic kraju” poprzez utworzenie blokady morskiej u wybrzeży Afryki Północnej. Pomysł ten powrócił w ostatnich miesiącach, gdy kraj stanął w obliczu gwałtownego napływu migrantów do swoich brzegów.
Obietnica ta najwyraźniej nie została urzeczywistniona – być może dlatego, że jej wdrożenie jest prawnie trudne, jeśli nie wręcz nielegalne.
Blokada morska może zostać ustanowiona jednostronnie przez państwo jedynie w przypadkach uzasadnionej obrony, gdy w grę wchodzi wojna lub akt agresji ze strony innego państwa – czyli w sytuacjach, które nie mają zastosowania w obecnych okolicznościach.
Włochy nie są w stanie wojny ani z Libią, ani z Tunezją – krajami pochodzenia większości przybyszów, z którymi włoski rząd faktycznie zawarł porozumienia mające na celu ograniczenie migracji.
Ogólnie rzecz biorąc, obietnice Meloni dotyczące ograniczenia migracji w dużej mierze nie powiodły się, co doprowadziło do przyznania przez premier, że miała nadzieję osiągnąć lepszy wynik, niż faktycznie osiągnęła.
Do połowy października włoskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zarejestrowało dotychczas ponad 140 000 przyjazdów migrantów w porównaniu z 70 000 w tym samym okresie ubiegłego roku.
Nie oznacza to jednak, że rząd Meloniego nie próbował tego zrobić trzymać swoich obietnic wyborczych – w tym atakuje organizacje pozarządowe, które „zachęcają do nielegalnej imigracji”, jak napisali w swoim programie Bracia Włoch.
Od jesieni ubiegłego roku rząd Meloniego ograniczył działalność organizacji pozarządowych i statków ratowniczych oraz zawarł kontrowersyjne porozumienie z prezydentem Tunezji Kais Saiedem, aby pomóc krajowi w powstrzymaniu migracji. Ułatwiło także eksmisję migrantów z kraju i odsyłanie ich do „bezpiecznych krajów”, takich jak Tunezja.
Dla krytyków Meloniego, działaczy na rzecz praw człowieka i praw migrantów to już wystarczająco dużo wyrządzonej krzywdy.
Wydatkowanie środków unijnych obiecanych Włochom: w toku
W 2020 r. Unia Europejska udostępniła Włochom ogromny fundusz w wysokości 191,5 mld euro na powrót na właściwe tory po pandemii Covid-19, zwany Narodowym Planem Odbudowy i Zwiększania Odporności (PNRR).
Meloni obiecał wydać tę ogromną sumę bez opóźnień i bez marnowania pieniędzy na projekty mające na celu reformę i aktualizację włoskiej infrastruktury. Jednak w kwietniu jej rząd w dalszym ciągu miał trudności ze znalezieniem sposobów wydatkowania funduszy UE ze względu na olbrzymią biurokrację we Włoszech i opóźnienia na szczeblu lokalnym.
Chociaż rząd Meloniego rzeczywiście zaczął wydawać część przekazanych już funduszy UE, nieefektywność na każdym poziomie procesu sprawiła, że tego lata UE nadal wstrzymywała dużą część danych PNRR.
Pod koniec lipca Meloni przedstawiła Brukseli nowy plan wydania obiecanych pieniędzy, ale premier czeka ciężka walka, zanim będzie mogła wydać całe obiecane 191,5 miliarda euro.
Wspieranie włoskich rodzin i zachęcanie do nowych urodzeń: zaliczenie/w toku
To był pierwszy punkt programu partii Meloniego: zwiększenie wskaźnika urodzeń we Włoszech i wsparcie par pragnących założyć rodzinę. Meloni miał przez to oczywiście na myśli tradycyjną, heteronormatywną rodzinę.
Partia obiecała do 300 euro miesięcznie na każdą rodzinę w pierwszym roku urodzenia dziecka; i do 260 euro od drugiego roku życia do 18. roku życia dziecka.
Jest to coś, nad czym rząd Meloniego nadal częściowo pracuje, wprowadził już kontrole dla rodzin z dziećmi, ale planuje także nową politykę w tym kierunku. W swoim najnowszym planie budżetowym rząd przewidział miliard euro na projekty wspierające noworodki we Włoszech.
Nowe rozwiązania obejmują czek dla rodzin posiadających trzecie dziecko, świadczenia dodatkowe do 2000 euro dla rodzin z dziećmi, dodatkowy miesiąc urlopu rodzicielskiego płatny w wysokości 60% wynagrodzenia pracownika oraz ulgi podatkowe dla firm zatrudniających młode matki.
„Wprowadziła ulgi podatkowe i ulgi podatkowe dla rodzin proporcjonalnie do liczby posiadanych dzieci” – powiedziała TylkoGliwice Marianna Griffini, adiunkt na Northeastern University London i ekspert ds. polityki włoskiej.
„Meloni uczestniczyła nawet w węgierskim szczycie dotyczącym demografii. Spotkała się z Viktorem Orbanem i została uznana przez węgierskiego przywódcę za ideologkę, więc zdecydowanie podwaja znaczenie tradycyjnej rodziny.
Z drugiej strony inne, mniej tradycyjne typy rodzin zostały ukarane przez rząd Meloniego, a macierzyństwo zastępcze uznano za nielegalne dla Włochów nawet poza granicami kraju. W zeszłym roku nazwiska rodziców queer w całym kraju zostały usunięte ze świadectwa ich dziecka, ponieważ Włochy przyjęły ustawę stanowiącą, że może się na nim widnieć wyłącznie biologiczny rodzic dziecka.
Promowanie „Made in Italy”, wzmacnianie włoskiej dumy i ożywianie turystyki: Pass
Rząd Meloniego zdecydowanie dotrzymał obietnicy, że będzie bronił koncepcji „Made in Italy” i próbował wzbudzić włoską dumę, choć nie oznacza to, że wysiłki te spotkały się z międzynarodową aprobatą.
Na początku tego roku rząd przedstawił kontrowersyjne rozwiązanie mające na celu ochronę języka i tożsamości włoskiej przed zanieczyszczeniem angielskich słów. Ta inicjatywa prawna przewiduje kary za używanie obcych słów w oficjalnej komunikacji karami finansowymi w wysokości od 5 000 do 100 000 euro.
„Myślę, że poradzili sobie z tym bardzo dobrze” – stwierdził ze śmiechem profesor Griffini. „Próbowali ingerować w wybory językowe, a następnie zainwestowali w sektor kulturalny w ramach tego „wspaniałego” projektu wspierającego turystykę, Open to Meraviglia”.
Projekt był w dużej mierze wyśmiewany w Internecie za przebranie Wenus Botticellego w ubrania wpływowej osoby XXI wieku, a także za wykorzystanie materiałów filmowych ze Słowenii do reklamy turystyki we Włoszech. Kampania reklamowa znalazła się w martwym punkcie zaledwie kilka miesięcy po rozpoczęciu, co wywołało we Włoszech dochodzenie w sprawie potencjalnych nadużyć w zakresie publicznych pieniędzy.
Zmiana konstytucji Włoch w celu bezpośrednich wyborów prezydenta kraju: porażka
Jedną z obietnic partii Meloniego była walka z niestabilnością polityczną we Włoszech poprzez zmianę konstytucji kraju i nadanie prezydentowi większych uprawnień, co sprawi, że włoska polityka będzie bardziej przypominać politykę francuską. Dzięki reformie konstytucyjnej zaproponowanej przez Meloniego włoski prezydent byłby, inaczej niż obecnie, wybierany bezpośrednio i byłby potężną głową państwa, a nie postacią w dużej mierze symboliczną.
Meloni przedstawił ten pomysł na początku tego roku, jednak inicjatywie zdecydowanie sprzeciwiła się centrolewicowa opozycja, która obawia się posiadania zbyt dużej władzy w jednej osobie.
„Nie zrobili w tej sprawie zbyt wiele, właściwie nic w tej sprawie nie zrobili” – powiedział Griffini. Jest mało prawdopodobne, aby Meloni poczyniła większe postępy w tej kwestii w nadchodzących miesiącach i latach, ponieważ sprzeciw raczej nie osłabnie.
