O nas
Kontakt

Szef UE spotyka się z prezydentem Egiptu, aby omówić wojnę Izrael-Hamas

Laura Kowalczyk

Szef UE spotyka się z prezydentem Egiptu, aby omówić wojnę Izrael-Hamas

Przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen spotkała się w Kairze z prezydentem Egiptu Abdelem-Fattahem el-Sissi w celu rozmów na temat konfliktu.

Następnie powiedziała, że ​​UE sprzeciwia się „przymusowemu przesiedleniu” Palestyńczyków w Strefie Gazy przez Izrael.

Von der Leyen odwiedziła także w sobotę lotnisko Al-Arish na Synaju, gdzie od tygodni gromadziła się pomoc międzynarodowa, a następnie odwiedziła przejście graniczne w Rafah ze Strefą Gazy.

Jedynie obywatele posiadający podwójne obywatelstwo oraz kilku ciężko chorych lub rannych Palestyńczyków mogło uciec z Gazy przez Rafah.

W przeciwieństwie do wielu innych wojen, potencjalnym uchodźcom nie udało się uciec w bezpieczne miejsce, ponieważ wszystkie przejścia graniczne z Gazą są dla nich zamknięte.

Egipt nie chce, aby strumień uchodźców wypływał z Gazy przez Rafah, a Izrael kontroluje wszystkie pozostałe przejścia graniczne ze Strefy Gazy, które są obecnie zamknięte.

El-Sissi powiedział w październiku, że Izrael chce wymusić trwałe wypędzenie Palestyńczyków do Egiptu i Jordanii, unieważniając w ten sposób palestyńskie żądania państwowości. Powiedział, że masowy exodus groziłby sprowadzeniem bojowników na półwysep Synaj w Egipcie, skąd mogliby oni rozpocząć ataki na Izrael, zagrażając 40-letniemu traktatowi pokojowemu obu krajów.

Historia wysiedleń

Przesiedlenia były głównym tematem historii Palestyny. Szacuje się, że podczas wojny toczącej się w 1948 r. wokół powstania Izraela około 700 000 Palestyńczyków zostało wypędzonych lub uciekło z terenów dzisiejszego Izraela. Palestyńczycy nazywają to wydarzenie Nakbą, co po arabsku oznacza „katastrofę”.

Podczas wojny na Bliskim Wschodzie w 1967 r., kiedy Izrael zajął Zachodni Brzeg i Strefę Gazy, kolejne 300 000 Palestyńczyków uciekło, głównie do Jordanii.

Liczba uchodźców i ich potomków wynosi obecnie prawie sześć milionów, a większość żyje w obozach i społecznościach na Zachodnim Brzegu, w Gazie, Libanie, Syrii i Jordanii. Diaspora rozprzestrzeniła się dalej, a wielu uchodźców buduje życie w krajach Zatoki Perskiej i na Zachodzie.

Po ustaniu walk w czasie wojny w 1948 r. Izrael nie pozwolił uchodźcom na powrót do domów. Od tego czasu Izrael odrzuca żądania Palestyny ​​dotyczące powrotu uchodźców w ramach porozumienia pokojowego, argumentując, że zagroziłoby to żydowskiej większości w kraju.