Od testów językowych po integrację – tego właśnie potrzebujesz, aby ubiegać się o stały pobyt w UE.
Po zapuszczeniu korzeni w danym kraju możesz pomyśleć o nadaniu mu bardziej długoterminowego charakteru, ubiegając się o pozwolenie na pobyt stały.
Często wiążą się z większymi korzyściami niż inne rodzaje wiz i – jeśli mieszkasz tam od kilku lat – mogą być konieczne, jeśli masz nadzieję zapuścić korzenie nieco głębiej. Niektóre oferują skróty do długoterminowego pobytu poprzez tak zwane „złote wizy” w drodze inwestycji, ale wiele z tych dróg jest obecnie zamkniętych.
Chociaż możesz uzyskać status rezydenta długoterminowego w UE, jeśli mieszkasz tam legalnie przez co najmniej pięć lat, większość stanów wydaje zezwolenie krajowe, a nie ogólnounijne. A ubieganie się o to może oznaczać dodatkowe kontrole.
Od testów językowych po wymogi integracyjne – oto, jak wygląda ubieganie się o zezwolenie na pobyt stały u pięciu różnych członków bloku.
Jak ubiegać się o pobyt stały we Francji
Aby ubiegać się o zezwolenie na pobyt stały we Francji, musisz mieszkać tam przez pięć lat – trzy lata, jeśli jesteś współmałżonkiem lub członkiem rodziny obywatela francuskiego. Może to dotyczyć tymczasowej wizy francuskiej lub obywatela UE/Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA).
Musisz także zintegrować się z kulturą francuską i posiadać wystarczającą znajomość języka francuskiego (co najmniej na poziomie A2) – choć nie dotyczy to osób, które ukończyły 65 lat. Kandydaci nie mogą również posiadać przeszłości kryminalnej ani żadnego innego zaległe wyroki skazujące.
Jeśli pomyślnie przejdziesz proces i spełnisz wymagania, będziesz mógł pozostać w kraju na czas nieokreślony i uzyskać dostęp do większości usług publicznych. Zezwolenia są zwykle ważne przez 10 lat, ale możesz odnawiać swoją kartę tyle razy, ile potrzebujesz.
Karta stałego pobytu kosztuje 225 euro i należy ją opłacić za pomocą znaków skarbowych, które można kupić wyłącznie w Internecie.
Jaka jest różnica między stałym pobytem a obywatelstwem we Francji?
Zarówno zezwolenie na pobyt, jak i obywatelstwo oznaczają, że masz prawo studiować, podejmować pracę, kupować nieruchomość, zaciągać kredyt hipoteczny i zakładać własną działalność gospodarczą we Francji. Możesz także uzyskać dostęp do świadczeń socjalnych i systemu opieki zdrowotnej. Masz też swobodę opuszczenia i ponownego wejścia.
Główna różnica polega na tym, że jako obywatel możesz otrzymać francuski paszport, głosować w wyborach i wyjechać z Francji na czas nieokreślony.
Jednak dla niektórych, w tym tych, których kraj ojczysty nie pozwala na posiadanie podwójnego obywatelstwa, zezwolenie na pobyt może być lepszym wyborem.
Jak ubiegać się o pobyt stały w Niemczech
Niemcy oferują również pobyt stały, jeśli mieszkasz w tym kraju przez kilka lat, zaczynając od pewnego czasu spędzonego w charakterze rezydenta tymczasowego.
Jeśli nie jesteś obywatelem UE/EFTA, przed złożeniem wniosku musisz posiadać zezwolenie na pobyt w celu łączenia rodzin, nauki lub pracy. Zwykle, aby się zakwalifikować, będziesz musiał mieszkać w Niemczech przez pięć lat, ale może to być krócej w przypadku niektórych kategorii mieszkańców, takich jak absolwenci, którzy przepracowali dwa lata w zawodzie wymagającym kwalifikacji, pracownicy wykwalifikowani, urzędnicy służby cywilnej lub członkowie rodzin obywateli niemieckich.
Podobnie jak we Francji, musisz zintegrować się ze społeczeństwem niemieckim (czasami oznacza to wzięcie udziału w kursie integracyjnym) i posiadać znajomość języka na poziomie co najmniej A2. Musisz także być w stanie utrzymać się finansowo, opłacać składki emerytalne podczas swojego pobytu i mieszkać w mieszkaniu odpowiednim dla Ciebie i Twojej rodziny.
I nie możesz mieć w rejestrze karnym żadnych poważnych przestępstw.
Jeśli spełniasz te kryteria, możesz ubiegać się o pobyt stały w lokalnym urzędzie imigracyjnym lub w Ausländerbehörde. Kosztuje 113 euro standardowo, 124 euro w przypadku przyspieszonej samozatrudnienia i 147 euro w przypadku wysoko wykwalifikowanych specjalistów.
Jaka jest różnica pomiędzy stałym pobytem a obywatelstwem w Niemczech?
Podobnie jak we Francji, istnieje kilka różnic pomiędzy pobytem stałym a obywatelstwem w Niemczech.
Obydwoje mają pełne prawa do pracy, nauki, rozpoczęcia działalności gospodarczej, dostępu do ubezpieczenia społecznego, zakupu nieruchomości lub zaciągnięcia kredytu hipotecznego i innych form finansowania. Prawo pobytu przysługuje bezterminowo i możesz wyjeżdżać z kraju tyle razy, ile chcesz.
Jednak osoby posiadające pobyt stały nie mogą otrzymać niemieckiego paszportu, nie mają prawa do głosowania i mają mniejsze prawa obywatelskie dla swoich dzieci. Nie mogą też opuszczać kraju na dłużej niż sześć miesięcy.
Choć dawniej uzyskanie obywatelstwa trwało osiem lat, nowe ustawodawstwo oznacza, że można uzyskać obywatelstwo po pięciu – lub trzech w przypadku „szczególnych osiągnięć integracyjnych”. Eliminuje także ograniczenia w posiadaniu podwójnego obywatelstwa.
Jak ubiegać się o pobyt stały we Włoszech
Aby ubiegać się o pobyt stały we Włoszech, należy mieszkać w tym kraju przez ostatnie pięć lat. Nie możesz opuszczać kraju na nieprzerwany okres dłuższy niż sześć miesięcy lub łącznie 10 miesięcy. Istnieją pewne wyjątki od tej zasady, np. w przypadku obowiązków wojskowych, podjęcia pracy w innych państwach UE lub przejścia na emeryturę do Włoch po pobycie w tym kraju przez co najmniej trzy lata i pracy w ciągu ostatnich 12 miesięcy.
Będziesz także potrzebować dowodu ubezpieczenia zdrowotnego, niekaralności i zdania testu językowego potwierdzającego poziom biegłości co najmniej A2. Wnioskodawcy będą musieli wykazać, że mają minimalny roczny dochód przekraczający wysokość zasiłku socjalnego i odpowiednie zakwaterowanie.
Złożenie wniosku będzie Cię kosztować 176,46 EUR; 100 € za wniosek, 30,46 € za kartę elektroniczną, 16,00 € za pieczątkę wniosku i 30,00 € za opłatę pocztową. Niektóre grupy, np. nieletni, uchodźcy i osoby korzystające z opieki medycznej, są zwolnione z opłaty.
Jaka jest różnica między stałym pobytem a obywatelstwem we Włoszech?
Podobnie jak w przypadku obywatelstwa, włoska wiza na pobyt stały daje Ci prawo do studiowania, pracy, założenia własnej firmy lub przeniesienia się do innego państwa członkowskiego UE ze względu na pracę lub naukę. Otrzymasz także dostęp do włoskiego ubezpieczenia społecznego, mieszkalnictwa publicznego, usług socjalnych, edukacji i programów emerytalnych.
Nie możesz jednak opuścić kraju dłużej niż sześć kolejnych lat. Obywatelstwo wiąże się z dodatkowymi korzyściami, takimi jak paszport, pełne prawa wyborcze i dodatkowe prawa dla dzieci.
Jak ubiegać się o pobyt stały w Holandii
W Holandii obowiązują cztery różne rodzaje zezwoleń na pobyt stały. Jedno dla obywateli UE/EFTA i członków ich rodzin, jedno dla obywateli spoza UE, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego ważne we wszystkich krajach UE/EFTA oraz zezwolenie na pobyt stały w formie azylu.
Stały pobyt nie wygasa, ale będziesz musiał odnawiać swoje zezwolenie co pięć do dziesięciu lat, w zależności od tego, jakie posiadasz.
Ogólnie rzecz biorąc, przed złożeniem wniosku będziesz musiał legalnie mieszkać w danym kraju przez pięć lat, chociaż istnieją pewne wyjątki. Musisz także mieć ukończone 13 lat, główne miejsce zamieszkania w Holandii, terminowo odnowić poprzednie wizy i niekaraną przeszłość. Jeśli Twoje obecne zezwolenie na pobyt jest zezwoleniem na czas określony, nie możesz również ubiegać się o zezwolenie stałe.
Podobnie jak w przypadku niektórych innych krajów na tej liście, musisz mieć wystarczające dochody, aby się utrzymać – ponad 1207,50 euro miesięcznego wynagrodzenia bez dodatku urlopowego. Aby złożyć wniosek, potrzebujesz numeru służby obywatelskiej (BSN) i zdania holenderskiego egzaminu na integrację obywatelską.
Dla obywateli UE/EFTA będzie to kosztować 69 euro, a za wszystkie inne zezwolenia na pobyt stały opłata wynosi 207 euro. Kwota ta nie podlega zwrotowi, więc jeśli Twój wniosek zostanie odrzucony, nie otrzymasz zwrotu pieniędzy.
Jaka jest różnica pomiędzy stałym pobytem a obywatelstwem w Holandii?
Zarówno pobyt stały, jak i obywatelstwo wymagają zamieszkiwania w Holandii przez pięć lat i spełnienia wymagań integracyjnych. W obu przypadkach uzyskasz prawo do pracy, nauki, założenia firmy, zakupu nieruchomości i uzyskania kredytu hipotecznego. Masz również dostęp do holenderskiego ubezpieczenia społecznego i publicznej opieki zdrowotnej i możesz wyjeżdżać tyle razy, ile chcesz.
Ale obywatelstwo zapewnia dodatkową korzyść w postaci paszportu, pełnych praw wyborczych, możliwości kandydowania na dowolne stanowisko publiczne i prawa do relokacji za granicę tak długo, jak chcesz. Nie musisz także odnawiać obywatelstwa co pięć lat, tak jak w przypadku stałego pobytu.
Obywatelstwo zapewnia więcej praw także dzieciom urodzonym poza Holandią.
Jak ubiegać się o pobyt stały w Hiszpanii
Stały pobyt w Hiszpanii pozwala na pobyt w kraju przez pięć lat. Twoja karta może być odnawiana tyle razy, ile potrzebujesz.
Aby się zakwalifikować, musisz legalnie mieszkać w kraju przez pięć lat i posiadać numer Número de Identidad de Extranjero (NID). Będziesz także musiał udowodnić, że masz wystarczające dochody lub zasoby finansowe, aby się utrzymać i posiadać ważne ubezpieczenie zdrowotne. W niektórych przypadkach mogą być również potrzebne zaświadczenia o rozwodzie, małżeństwie lub niekaralności.
Musisz spędzić te pięć lat w Hiszpanii na podstawie innego rodzaju wizy, co może oznaczać wielokrotne składanie wniosków, ponieważ często są one ważne tylko przez dwa lub trzy lata. Wizy studenckie są ważne tylko przez 50% całkowitego okresu ważności – na przykład dwa lata wliczają się do jednego roku na podstawie Twojego stałego pobytu.
Zaświadczenie o rezydencji wydane przez hiszpańską policję stwierdza dokładnie, ile lat tam mieszkasz, co może pomóc Ci to ustalić.
W porównaniu do niektórych innych krajów UE, ubieganie się o pobyt stały w Hiszpanii jest dość tanie. Sama aplikacja kosztuje tylko 80 euro, chociaż mogą obowiązywać inne opłaty, które zazwyczaj nie przekraczają 20 euro.
Jaka jest różnica pomiędzy stałym pobytem a obywatelstwem w Hiszpanii?
Stały pobyt i obywatelstwo oferują prawie dokładnie takie same prawa w Hiszpanii. Ale jest kilka różnic. Obywatelstwo będzie wymagało przebywania w kraju przez 10 lat zamiast pięciu.
Potrzebujesz obywatelstwa, aby głosować w wyborach lub uzyskać dostęp do usług socjalnych.
