Praca w domu nie oznacza, że masz „zero netto”, twierdzą amerykańscy autorzy, ale może skutkować dużymi oszczędnościami.
Cały czas pracujesz w domu? Z nowego badania wynika, że możesz zaoszczędzić około połowy emisji gazów cieplarnianych przez swoich rówieśników pracujących w biurze.
Szacuje się, że pracownicy w USA, którzy pracują zdalnie w pełnym wymiarze godzin, ograniczają emisję gazów cieplarnianych o 54 procent w porównaniu z pracownikami biurowymi, odkryli naukowcy z Cornell University i Microsoft.
Pandemia COVID zrewolucjonizowała sposób, w jaki i gdzie pracujemy. Wiele osób przeniosło się z centrów korporacyjnych, gdy praca zdalna stała się bardziej dozwolona.
Jaki jest najlepszy sposób działania dla klimatu?
Zamiast spędzać pięć dni w tygodniu w biurze od 9 do 17, wielu z nas pracuje teraz w różnych godzinach i w różnych kombinacjach.
Jednak praca hybrydowa niekoniecznie jest dobrym kompromisem z punktu widzenia ograniczenia emisji.
Z badania opublikowanego w Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) wynika, że praca z domu przez jeden dzień w tygodniu zmniejszyła emisję gazów cieplarnianych zaledwie o 2 procent.
Dzieje się tak dlatego, że oszczędności energii wynikające z nieobecności w biurze zostały zrównoważone przez inne czynniki, takie jak wzrost liczby podróży niezwiązanych z dojazdami do pracy i zużycie energii w domu w te okazjonalne, odległe dni.
Naukowcy odkryli, że praca w domu od dwóch do czterech dni zmniejsza emisję gazów cieplarnianych (GHG) o 11 do 29 procent.
Jakie jest największe źródło emisji z pracy umysłowej?
Aby zbadać wpływ różnych wzorców pracy na emisję gazów cieplarnianych, badacze wykorzystali wiele zbiorów danych – w tym dane pracowników Microsoftu – i zbadali pięć kategorii emisji, w tym zużycie energii w budynkach i ICT.
Okazało się, że technologie informatyczne i komunikacyjne miały bardzo niewielki wpływ.
Radykalne ograniczenie emisji CO2 przez osoby pracujące w domu na pełny etat wynikało w dużej mierze z mniejszego zużycia energii w biurze i mniejszej emisji gazów cieplarnianych podczas codziennych dojazdów do pracy.
Mniejsza liczba pracowników na drogach w godzinach szczytu oznacza również większe oszczędności WFH, ponieważ mniejszy ruch drogowy zwykle poprawia oszczędność paliwa.
Jednak autorzy ostrzegają, że praca w domu nie jest panaceum.
„Ludzie mówią: «Pracuję w domu, mam zero netto». To nieprawda” – mówi współautorka Fengqi You z Cornell University.
„Korzyści netto z pracy zdalnej są pozytywne, ale kluczowym pytaniem jest, jak pozytywne. Kiedy ludzie pracują zdalnie, wydają więcej emisji na działalność społeczną”.
Zależy to oczywiście od domu i biura. Taki, który działa na energii odnawialnej, jest oczywiście bardziej przyjaznym dla klimatu tłem do sortowania w skrzynce odbiorczej.
Ponieważ WFH często towarzyszyło przenoszenie się do bardziej wiejskich „stref dojazdów do pracy o mniejszym zagęszczeniu”, pracownicy hybrydowi mogą w większym stopniu polegać na samochodach podczas długich podróży do biura.
Jak zatem możemy naprawdę zdekarbonizować pracę?
„Chociaż praca zdalna może potencjalnie zmniejszyć ślad węglowy, dokładne rozważenie wzorców dojazdów do pracy, zużycia energii w budynku, posiadania pojazdu i podróży niezwiązanych z dojazdami jest niezbędne, aby w pełni wykorzystać korzyści dla środowiska” – zauważają naukowcy.
Wszystkie te czynniki przyczyniają się i dodają niuansów do poszczególnych emisji między życiem zawodowym a prywatnym. Jednak w szerszym sensie badanie sugeruje, w jaki sposób pracodawcy pracujący w biurach mogą zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych w przedsiębiorstwie.
Mówi się, że dzielenie się przestrzenią biurową może pomóc w zmniejszeniu emisji, a także ograniczeniu i zaostrzeniu działań w zakresie efektywności energetycznej.
„Dzieląc przestrzeń biurową, zmniejszamy pojemność i rozmiar oraz zmniejszamy zużycie energii w biurze” – wyjaśnia You.
Ponieważ IT i komunikacja odpowiadają za tak niewielki procent całkowitych emisji, firmy powinny skoncentrować się na energii odnawialnej do ogrzewania i chłodzenia biur, a także na dekarbonizacji dojazdów do pracy.
Choć ustalenia dotyczyły wyłącznie Stanów Zjednoczonych, zauważa Pan, że modelowanie i tendencje prawdopodobnie zostaną powtórzone w Europie.
