Co powstrzymuje Europę przed osiągnięciem celów w zakresie czystego wodoru?

Oczekuje się, że ekologiczny wodór stanie się w przyszłości jednym z głównych źródeł energii odnawialnej, jednak aby osiągnąć te cele, produkcja w Europie musi znacznie wzrosnąć.

W tym odcinku Business Planet dziennikarka TylkoGliwice Andrea Bolitho udaje się do Hiszpanii, aby zobaczyć, jak światowy lider w sektorze energii odnawialnej maksymalizuje potencjał zielonego wodoru.

Doradca UE ds. regulacyjnych giganta energii odnawialnej Iberdrola powiedział TylkoGliwice, że Europa nie może polegać na jednej metodzie dekarbonizacji przemysłu ciężkiego i innych sektorów zanieczyszczających środowisko.

„Bezpośrednia elektryfikacja nie zawsze jest wykonalna i opłacalna, dlatego potrzebny jest odnawialny wodór” – stwierdziła Blandine Malvault.

Podczas gdy UE postrzega zielony wodór jako jedno z paliw przyszłości i zamierza wyprodukować 10 mln ton, importując kolejne 10 mln ton do końca dekady, produkcja wodoru odnawialnego w Europie w 2022 r. wyniosła zaledwie 20 000 ton.

Ponadto 96% wodoru wyprodukowano z gazu ziemnego, co spowodowało znaczną emisję dwutlenku węgla.

„Potrzebujemy jasnych przepisów i jasnego procesu wydawania zezwoleń, a także dostępu do sieci (energetycznej)” – wyjaśnił Carlos Fúnez Guerra, szef rozwoju zielonego wodoru w Iberdrola.

Wodór jest najpowszechniejszą substancją we wszechświecie. Podczas spalania wytwarza energię i wodę jako produkt uboczny. Opiera się na innej formie energii w procesie produkcyjnym, historycznie rzecz biorąc, tym innym źródłem były paliwa kopalne.

Aby wyprodukować zielony wodór, producent potrzebuje elektrolizera, czyli urządzenia zdolnego do rozbicia cząsteczek wody na wodór i tlen. Zielony wodór nie wyklucza szkodliwego dwutlenku węgla i może zastąpić paliwa kopalne w przemyśle stalowym i transporcie ciężkim. Sama stal jest źródłem około siedmiu procent globalnej emisji CO2.

Zielony wodór może również napędzać rozwój energii odnawialnej (ponieważ jego produkcja wymaga energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii), co czyni go dodatkowym czynnikiem napędzającym przejście na gospodarkę bardziej dekarbonizowaną i niezależną od importowanych paliw kopalnych.

Iberdrola prowadzi projekty związane z ekologicznym wodorem w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Brazylii, Australii i USA.

Celem spółki jest rozwój łańcuchów wartości energii odnawialnej. Na przykład energia elektryczna wytwarzana na farmie słonecznej w Puertollano w południowej Hiszpanii jest wykorzystywana do produkcji zielonego wodoru w pobliskiej fabryce Iberdrola, który z kolei służy do produkcji nawozów o zerowej emisji.

„Dostarczamy ten wodór nabywcy Fertiberia, jest to firma zajmująca się nawozami, wykorzystuje ten wodór do produkcji amoniaku, a następnie za pomocą tego amoniaku produkuje dużo nawozów. Dziś dzięki dostarczonemu przez nas wodorowi mogą zdekarbonizować 10 procent produkcji amoniaku” – dodał Fúnez Guerra.

Według Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej (IRENA) do 2050 r. wodór będzie stanowić aż do 12% światowego zużycia energii, ale wyzwania pozostają.

Czy Europa może jeszcze osiągnąć swój cel?

„Główną kwestią stojącą za tym wszystkim są pieniądze i fundusze” – wspomina Malvault.

Komisja Europejska wdrożyła ramy regulacyjne dotyczące czystego wodoru i dokonuje ogromnych inwestycji. Do tej pory przekazał 22 miliardy euro, a liczba ta wciąż rośnie.

W 2020 r. utworzono Europejski Sojusz na rzecz Czystego Wodoru, aby zgromadzić kluczowe zainteresowane strony i wspierać wdrażanie wielkoskalowych projektów wodorowych.

Pierwsza aukcja banku wodoru, z budżetem 800 mln euro, zamknięta kilka tygodni temu, spotkała się z nadsubskrypcją i złożono ponad 130 ofert. Pieniądze te pozwolą na wygenerowanie projektów związanych z odnawialnym wodorem o mocy 600 MW. Druga aukcja o wartości ponad 2 miliardów euro odbędzie się jeszcze w tym roku.

Malvault ostrzegł jednak TylkoGliwice, że osiągnięcie celów UE będzie nadal wymagało większych środków.

Szwedzkie konsorcjum HYBRIT zajmujące się stalą niezawierającą paliw kopalnych rozpoczęło produkcję stali przy użyciu zielonego wodoru w celu usunięcia tlenu z rudy żelaza, zastępując tradycyjny wielki piec opalany węglem.

Susanne Eriksson Rostmark, kierownik ds. badań w szwedzkiej firmie wydobywczej LKAB, jednej z członków HYBRIT, powiedziała TylkoGliwice, że wystąpiły duże opóźnienia w uzyskaniu niezbędnych pozwoleń na wykorzystanie zielonego wodoru w „przemyśle stalowym”.

Zielony wodór jest droższy od alternatyw wytwarzanych z paliw kopalnych, takich jak wodór szary lub brązowy. Oczekuje się jednak, że różnica cenowa będzie się zmniejszać w miarę dalszego spadku cen energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych.

Eriksson Rostmark dodał: „Zaobserwujemy, że w najbliższej i średniej perspektywie ceny będą o około 20 procent wyższe niż w przypadku stali brązowej, a jeśli przełożymy to na samochód, który będzie kosztował o około 200 euro więcej za samochód. Musimy zatem pozyskać klientów. gotowi zapłacić tę niewielką kwotę za stal niezawierającą paliw kopalnych”.

Aby obejrzeć pełny raport Andrei, kliknij wideo w odtwarzaczu multimedialnym powyżej