Ocean rozmawia z dr Grace Cott z grupy Blue Carbon przy University College Dublin i Andreą Fuchs, naukowcem zajmującym się środowiskiem, o tym, dlaczego przybrzeżne tereny podmokłe są skuteczniejsze w walce ze zmianami klimatycznymi niż lasy tropikalne.
Słone bagna mogą odegrać znaczącą rolę w naszych wysiłkach na rzecz łagodzenia zmiany klimatu. To nie tylko malownicze miejsca i raje dzikiej przyrody; są także skutecznymi pochłaniaczami dwutlenku węgla, kilkukrotnie skuteczniejszymi w przeliczeniu na hektar niż lasy tropikalne.
Co więcej, słone bagna potrafią przystosować się do stopniowo rosnącego poziomu mórz. Dopóki rozwój człowieka nie utrudnia im rozwoju, mogą przemieszczać się w głąb lądu, w dalszym ciągu wychwytując dwutlenek węgla, oferując jednocześnie inne korzyści, takie jak siedliska dla życia morskiego i ochrona przed sztormami.
Na słonych bagnach na wyspie Derrymore w Irlandii Ocean rozmawiał z dr Grace Cott, główną badaczką w grupie Blue Carbon przy University College Dublin, aby zrozumieć, co sprawia, że słone bagna są tak skuteczne.
„Słone bagna są naprawdę skuteczne w wychwytywaniu węgla.
„Sprowadza się to do trzech głównych procesów. Mamy wzrost roślin — wychwytywanie CO2 z atmosfery w procesie fotosyntezy, a następnie wraz z przypływem napływają osady, które mogą się osadzić. Pomaga to w dalszym pochowaniu węgla. osady, w których jest bardzo mało tlenu, co ogranicza rozkład, co pozwala na przechowywanie węgla przez długie okresy czasu.
„To nie zdarza się w tak wielu środowiskach. Nie zdarza się to w niektórych środowiskach lądowych, gdzie gleby są naturalnie znacznie bardziej napowietrzone – nie zawierają takich samych zasobów węgla jak słone bagna”.
Kolejną zaletą słonych bagien jest to, że nie emitują one tak dużo metanu – silnego gazu cieplarnianego – w porównaniu ze słodkowodnymi terenami podmokłymi, co potwierdzają badania przeprowadzone na University College Dublin.
„Normalnie ekosystem emitowałby również więcej metanu do atmosfery, ale ze względu na zasolenie wody morskiej produkcja metanu jest w rzeczywistości ograniczona” – powiedziała Andrea Fuchs, specjalistka ds. środowiska na UCD.
„Więc emisja metanu z przybrzeżnych roślin podmokłych jest mniejsza niż z roślin słodkowodnych”.
