Wzywa się negocjatorów do zawężenia opcji, aby uzgodnić, w jaki sposób uratować planetę przed katastrofalnym poziomem ocieplenia i pomóc bezbronnym społeczeństwom w przystosowaniu się do ekstremalnych warunków pogodowych.
„Teraz nadszedł czas, aby zmienić bieg i osiągnąć konsensus” – powiedział prezydent COP28 Sultan al-Jaber podczas sesji plenarnej późną sobotę. Prezydent był zdeterminowany, aby rozmowy zakończyły się we wtorek zgodnie z planem, chociaż daty zakończenia poprzednich szczytów klimatycznych znacznie minęły.
W niedzielę pojawiły się oznaki, że negocjatorzy posuwają się naprzód: opublikowano nowy projekt porozumienia w sprawie globalnych celów adaptacyjnych, które określi, w jaki sposób biedne kraje przygotują się na spowodowane zmianami klimatycznymi ekstremalne warunki pogodowe, takie jak susza, upał i burze.
Projekt tekstu wyraża zaniepokojenie rozbieżnością między pieniędzmi potrzebnymi na adaptację a kwotą, jaką otrzymują kraje, ale nie określa dokładnie, ile gotówki potrzebują kraje na przystosowanie się do zmiany klimatu.
Jedna z opcji zawartych w projekcie proponuje ocenę podatności każdego kraju na zmiany klimatyczne do 2025 r. i ustanowienie systemów wczesnego ostrzegania w przypadku ekstremalnych zjawisk pogodowych do 2027 r. Inną opcją jest opracowanie przez kraje krajowych planów adaptacyjnych i wdrożenie ich do 2030 r.
Nowy projekt „przedstawia szkielet tego, co mogłoby stanowić rozsądne ramy” adaptacji do zmian klimatycznych, stwierdziła Ana Mulio Alvarez z zespołu doradców ds. klimatu E3G, ale aby adaptacja do zmian klimatycznych była skuteczna, „wymaga od krajów rozwiniętych zapewnienia wsparcia krajów rozwijających się” w celu uchwalenia planów.
Mohamed Adow z zespołu doradców ds. klimatu Power Shift Africa stwierdził, że projekt „wyznacza jasne cele, ale ogólnie tekst jest słaby”, ponieważ nie określa w odpowiedni sposób sposobu finansowania adaptacji.
Thibyan Ibrahim z bloku negocjacyjnego Małych Państw Rozwijających się wysp nazwał postępy w zakresie adaptacji „nieco rozczarowującym”.
Projekt tekstu dotyczącego globalnej oceny sytuacji – części negocjacji, która ocenia, na jakim etapie jest świat w zakresie ograniczenia ocieplenia i jak kraje mogą osiągnąć cele klimatyczne – wciąż zawierał kilka opcji dotyczących stopniowego wycofywania paliw kopalnych powodujących ocieplenie planety.
Shantal Munro-Knight, negocjator klimatyczny z Barbadosu, stwierdziła, że motywacja do osiągnięcia zdecydowanego porozumienia między krajami jest duża.
„Nie sądzę, aby ktokolwiek chciał odejść od COP bez ambitnego programu i myślę, że wszyscy tak właśnie myślą. Nie słyszeliście zbyt wiele negatywnych komentarzy, ponieważ wszyscy jesteśmy w tym momencie” – powiedział Munro-Knight.
Jednak wysłanniczka ds. klimatu Wysp Marshalla, Tina Stege, przyznała, że „jest jeszcze wiele pracy do wykonania. Prezydencja ma wiele na głowie, a my nie mamy zbyt wiele czasu”.
Kwestie sporne są znane negocjatorom – niektóre kraje chcą ostrego języka w sprawie wycofywania się z paliw kopalnych, inne natomiast wahają się przed użyciem mocnego języka w tej kwestii, ponieważ w dalszym ciągu rozwijają swój przemysł naftowy, gazowy lub węglowy .
„Jest bardzo jasne, że istnieje tu grupa krajów, które nie chcą wycofywania się z paliw kopalnych” – powiedziała niemiecka wysłanniczka ds. klimatu Jennifer Morgan. Małe państwa wyspiarskie, kraje Ameryki Łacińskiej i kraje europejskie nalegają na wycofywanie się z paliw kopalnych, ale inne narody są „wciąż daleko od siebie”.
„To będzie bardzo trudne” – powiedział Morgan. „Trochę się martwię.”
