Adnan Amin, który jest dyrektorem generalnym i urzędnikiem numer dwa na nadchodzącej Konferencji Stron (COP28) w Dubaju na przełomie listopada i grudnia, ma nadzieję na „korektę kursu”.
Wysoki rangą urzędnik zbliżających się międzynarodowych negocjacji klimatycznych ma nadzieję udowodnić krytykom, że się mylą i zaskoczyć ich „korektą kursu” dla stale ocieplającego się świata.
Ale nie spodziewaj się tak dużego zwrotu.
Adnan Amin, który jest dyrektorem generalnym i urzędnikiem numer dwa na nadchodzącej Konferencji Stron (COP28) w Dubaju na przełomie listopada i grudnia, powiedział, że wie również, czego naprawdę chcą aktywiści, krytycy i szef Organizacji Narodów Zjednoczonych – wycofywania się z paliwa kopalne, które powodują zmiany klimatyczne. Powiedział, że wygląda to na mało prawdopodobne.
Jednak Amin powiedział, że choć porozumienie pozbawiające świat paliw kopalnych nie wydaje się prawdopodobne, to coś mniej w rodzaju „wycofywania paliw kopalnych jest nieuniknione”.
W szeroko zakrojonym wywiadzie dla Associated Press Amin pokazał, jak przywódcy rozmów klimatycznych próbują nawlec przesuwającą się igłę dyplomatyczną, i pochwalił kroki w kierunku dekarbonizacji, niezależnie od tego, jak małe są.
Szef Amina, prezydent COP28, jest dyrektorem ds. ropy naftowej, a Amin był dyrektorem założycielem Agencji Energii Odnawialnej ONZ. Gospodarzem rozmów jest petrostate Zjednoczone Emiraty Arabskie.
Urodzony w Kenii Amin szybko staje w obronie prezydenta COP28, sułtana al-Jabera, wskazując, że al-Jaber prowadzi również firmę zajmującą się energią odnawialną i odegrał kluczową rolę w założeniu agencji ONZ ds. energii odnawialnej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. „Zadziwi krytyków” – powiedział Amin.
Kiedy za 10 lat krytycy i inne osoby będą wspominać rozmowy, Amin chce usłyszeć zdumienie.
„Mam nadzieję, że powiedzą: „Nie sądziliśmy, że kraj produkujący ropę naftową może osiągnąć taki wynik w kwestii klimatu”. Nie sądziliśmy, że proces, który uważaliśmy za bla bla (słów, których aktywistka Greta Thunberg użyła do opisania negocjacji klimatycznych) może doprowadzić do tego rodzaju rezultatu” – powiedział Amin.
Wszystko sprowadza się do roli węgla, ropy i gazu ziemnego, narodów, które na nich polegają, oraz firm, które na nich czerpią.
Zainteresowania paliwami kopalnymi
Amin z radością przyjmuje do negocjacji interesy związane z paliwami kopalnymi, podczas gdy Sekretarz Generalny ONZ Antonio Guterres, aktywiści i niektórzy naukowcy dosłownie chcą, aby one zniknęły. Twierdzą, że wycofywanie się z paliw kopalnych to jedyny sposób na ograniczenie ocieplenia do możliwego do opanowania poziomu.
Jednak biorąc pod uwagę sprzeciw niektórych krajów i wymóg, aby rozmowy klimatyczne wymagały działania w drodze konsensusu – tak aby jeden naród mógł wszystko zatrzymać – jest mało prawdopodobne, że zatwierdzenie wycofywania się z UE zostanie zatwierdzone, powiedział Amin.
Wskazał na chęć niektórych krajów afrykańskich wykorzystania paliw kopalnych do rozwoju. Bogate kraje już emitowały gazy zatrzymujące ciepło, aby się rozwijać, i niesprawiedliwe jest proszenie Afryki, aby zrezygnowała z tego bez ogromnej pomocy finansowej, która pomogłaby im w przejściu na czystą energię, stwierdził.
Amin powiedział, że nadchodzące rozmowy klimatyczne mają być jak najbardziej włączające w historii i obejmować większe zaangażowanie młodzieży, ale dotyczy to także czasami oczernianego przemysłu paliw kopalnych.
„Uważamy, że przemysł naftowy i gazowy musi być częścią równania klimatycznego” – powiedział Amin. „Nawiązujemy z nimi kontakt, aby sprawdzić, czy uda nam się ich nakłonić do, wiesz, szybszej dekarbonizacji swojej działalności”.
Amin powiedział, że rozumie niepokój i złość młodych ludzi. To ich przyszłość, więc będą odgrywać bardziej oficjalną rolę w tegorocznych negocjacjach niż w przeszłości, powiedział.
Kluczowe wskaźniki efektywności
Amin powiedział, że uzna nadchodzące rozmowy za sukces, jeśli spełnią cztery rzeczy: naprawią i zwiększą pomoc finansową związaną ze zmianą klimatu od krajów bogatych do biednych; Większa dekarbonizacja systemów energetycznych; Zwiększyć fundusze dla narodów, aby przystosowały się do bardziej niebezpiecznego i ocieplającego się świata, zwłaszcza w obliczu problemów związanych z głodem i zdrowiem; I włącz więcej grup do negocjacji.
Naprawianie zmian klimatycznych jest żmudnym procesem powolnym, ale poczyniono postępy dzięki porozumieniom zawartym w latach 2015 i 1997, powiedział Amin.
„Zważywszy na skalę kryzysu, panuje duża niecierpliwość” – powiedział Amin. „Układ wielostronny porusza się powoli, ale się porusza”.
