Nasz kontynent nie ma innego wyjścia, jak tylko skorzystać z okazji i uwolnić potencjał stojący za rozszerzeniem bloku, jeśli chce nadal odgrywać wiodącą rolę w kształtowaniu nowego globalnego zarządzania, pisze Oliver Rolofs.
Niedawne rozszerzenie sojuszu BRICS wywołało falę uderzeniową w światowej polityce.
Wraz z dołączeniem do grona Argentyny, Etiopii, Egiptu, Iranu, Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratów Arabskich pojawiają się pytania o konsekwencje dla Europy i Zachodu.
Czy jest to zagrożenie dla zachodniego przywództwa, czy szansa na stabilność na arenie światowej?
U podstaw tej transformacji leży włączenie największych graczy wagi ciężkiej z Zatoki Perskiej, Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, obu długoletnich zachodnich sojuszników.
Jednak Europa musi wyjść poza powierzchowne interpretacje, aby rozpoznać ukryty potencjał tego rozwoju.
Nie należy lekceważyć globalnego wpływu regionu Zatoki Perskiej
Zapytaj dowolnego analityka z Zatoki Perskiej, a powie ci: to nie jest tylko posunięcie dyplomatyczne, to strategiczne zobowiązanie obu krajów Zatoki Perskiej na rzecz ochrony swoich interesów i zapewnienia długoterminowej stabilności, bezpieczeństwa energetycznego i dobrobytu. Europa powinna wziąć pod uwagę szersze implikacje.
Po pierwsze, region stał się globalnym centrum prestiżowych wydarzeń i konferencji, począwszy od zbliżającej się konferencji ONZ w sprawie zmian klimatu COP28 w Dubaju po negocjacje pokojowe w Doha podczas kryzysu afgańskiego.
Służy jako kluczowe skrzyżowanie dróg umożliwiających narodom współpracę i budowanie sojuszy, przy czym Zjednoczone Emiraty Arabskie pełnią rolę globalnego organizatora spotkań pomiędzy różnymi regionami.
Po drugie, włączenie Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratów Arabskich do BRICS niesie ze sobą liczne korzyści, biorąc pod uwagę znaczny wpływ polityczny w gospodarce światowej, jaki posiadają ci giganci.
Ich dodanie dywersyfikuje BRICS, promując bardziej zrównoważony porządek światowy i osłabiając to, co niektórzy mogą postrzegać jako antyzachodnie nastroje w BRICS, napędzane w dużej mierze przez Rosję Putina i Chiny Xi.
Obecność krajów Zatoki Perskiej w BRICS ma kluczowe znaczenie dla UE
Zjednoczone Emiraty Arabskie i Arabia Saudyjska, pełniąc rolę kanałów łączących Azję, Afrykę i kraje BRICS, oferują Europie liczne możliwości.
Współpraca z tymi krajami Zatoki Perskiej może wpłynąć na kierunek, jaki BRICS obierze w przyszłości, dywersyfikując globalne sojusze poza tradycyjnymi partnerami zachodnimi.
Te dynamiczne stosunki mogłyby odegrać kluczową rolę w UE, kształtując stosunki Europa–Zatoka Perska, częściowo w ramach BRICS, chroniąc jednocześnie europejskie interesy i wartości.
Pod tym względem Europa, zwłaszcza Niemcy, może zyskać na tym partnerstwie, zwiększając bezpieczeństwo energetyczne, biorąc pod uwagę znaczenie Zatoki Perskiej na światowym rynku energii.
Weźmy na przykład Zjednoczone Emiraty Arabskie, znane ze swoich wysiłków na rzecz dywersyfikacji gospodarczej. Choć niegdyś był w dużym stopniu zależny od ropy naftowej, zdywersyfikował się w kierunku turystyki, technologii i energii odnawialnej.
Goszczenie Międzynarodowej Agencji Energii Odnawialnej (IRENA) podkreśla jej zaangażowanie w zielone technologie.
Podobnie rozległe pustynie w regionie Zatoki Perskiej idealnie nadają się do projektów fotowoltaicznych, takich jak Desertec, a strategiczny dostęp do dróg wodnych ułatwia korzystanie z energii wiatrowej i zrównoważoną urbanizację, jak w przypadku miasta Masdar.
Zaangażowanie Niemiec w zrównoważony rozwój jest zgodne z czystą technologią i wiedzą specjalistyczną Zjednoczonych Emiratów Arabskich w zakresie energii odnawialnej, promując globalną ochronę klimatu.
Znalezienie równowagi pomiędzy interesami europejskimi a wspieraniem stabilności
Dla Niemiec i Europy rozwój ten stwarza zarówno szanse, jak i wyzwania.
Niemcy, jako europejska potęga gospodarcza, mogłyby wykorzystać nowe rynki we wschodzących krajach BRICS i na Bliskim Wschodzie, wzmacniając wzrost gospodarczy, zatrudnienie i wpływy globalne.
Między Niemcami a ZEA istnieją już silne powiązania gospodarcze w sektorach takich jak inżynieria mechaniczna, motoryzacja, energia odnawialna i chemia.
Członkostwo Zjednoczonych Emiratów Arabskich w BRICS otwiera drzwi niemieckim firmom na tych kluczowych rynkach.
Wyzwanie polega jednak na znalezieniu równowagi, która promuje interesy europejskie, jednocześnie wspierając stabilność i współpracę w zmieniającym się krajobrazie geopolitycznym.
Europa musi podążać tą delikatną ścieżką poprzez odnowione zaangażowanie dyplomatyczne, aby stworzyć stosunki korzystne dla obu stron.
Jeśli właściwie rozegra swoje karty, Europa może ostatecznie wzmocnić swoją rękę
Ogólnie rzecz biorąc, stabilność geopolityczna ma ogromne znaczenie dla rozwoju krajów Zatoki Perskiej, co jest zgodne z interesami Europy i, bardziej ogólnie, Zachodu.
Dlatego też zaangażowanie Europy w Zatokę Perską ma kluczowe znaczenie dla kształtowania przyszłości polityki globalnej poprzez konstruktywną współpracę ze ZEA i Arabią Saudyjską, a co za tym idzie, z BRICS.
W rezultacie Europa może wzmocnić swoją pozycję geopolityczną i zmniejszyć zależność od kilku wybranych sojuszników, znajdując równowagę, która służy jej interesom, jednocześnie promując stabilność i współpracę.
W kontekście tak zmieniającego się porządku świata nasz kontynent nie ma innego wyjścia, jak skorzystać z okazji i uwolnić potencjał stojący za rozszerzeniem bloku, jeśli chce nadal odgrywać wiodącą rolę w kształtowaniu nowego globalnego zarządzania.
