Hiszpańska skrajnie prawicowa partia straciła w ostatnich wyborach powszechnych ponad 600 000 głosów, ale teraz ma szansę zmienić sytuację tego lata.
Tegoroczne wybory do Parlamentu Europejskiego są sprawdzianem dla radykalnej prawicy na całym kontynencie, ale w Hiszpanii ich wynik może zadecydować o przyszłości głównej skrajnie prawicowej partii w kraju, Vox.
Pomimo wzrostu znaczenia skrajnej prawicy w całej Europie, Vox stracił 600 000 głosów w ostatnich wyborach powszechnych w Hiszpanii, a prawicowcy głównego nurtu w kraju próbują utrzymać presję.
W Madrycie członkowie długoletniej konserwatywnej Hiszpańskiej Partii Ludowej (PP) prowadzą akcję na rzecz członkostwa, wzywając wyborców, aby dołączyli do „Drużyny Ayuso”.
Wyrażenie to nawiązuje do Isabel Díaz Ayuso, jednej z najpopularniejszych przywódczyń PP i przewodniczącej Wspólnoty Madrytu. W 2019 r. wygrała wybory prezydenckie w wyborach regionalnych dzięki kampanii, która uczyniła ją pierwszym konserwatywnym przywódcą, który powstrzymał awans Vox.
Ayuso udało się wyrwać skrajnie prawicowej partii tysiące głosów, przyjmując takie narracje, jak obrona wolności gospodarczej, jak prezydent Argentyny Javier Milei, czy obrona jedności Hiszpanii w obliczu regionalnego separatyzmu.
Prowadziła także walkę kulturową z partiami lewicowymi, co jest strategią dostosowaną do konserwatywnych docelowych wyborców Vox.
„Jestem przekonany, że wyborca Vox ma takie same obawy i gusta jak ja” – powiedział członek PP Luis Monedero. „Jeśli więc chce, aby jego żądania zostały zrealizowane, powinien oddać strategiczne głosowanie i naprawdę głosować na partię, która je przyjmie i wdroży w Parlamencie Europejskim”.
„Prezydent Ayuso od samego początku toczy walkę na idee, które niekoniecznie są ideami prawicowymi” – wyjaśnia członek PP Ignacio Dancausa. „Ludzie zdali sobie sprawę, że lewica zamieniła ten wykluczający radykalny feminizm w przemysł; zamieniła także ten absurdalny ekologizm w przemysł”.
Andrés Santana, profesor nauk politycznych na Uniwersytecie Autonomicznym w Madrycie, powiedział TylkoGliwice, że „Vox będzie potrzebował czegoś więcej niż tylko przyciągnięcia rozczarowanych wyborców. Będą musieli pokazać, że ich głos jest naprawdę bardziej atrakcyjny dla wyborców, którzy kiedyś opuścili PP”.
Istnieje jednak rozdźwięk pomiędzy muskularnym dyskursem Ayuso a bardziej umiarkowanymi stanowiskami krajowego lidera PP, Alberto Núñeza Feijoo. Partia stoi przed poważnym wyzwaniem, próbując przyciągnąć wyborców Voxu, nie zniechęcając przy tym wyborców centroprawicy.
A Vox nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Po pierwsze, niedawne protesty rolników, które przetoczyły się przez całą Europę, mogłyby wzmocnić partię w letnich wyborach na całym kontynencie.
Wytrzymała atak PP w ostatnich wyborach regionalnych w Kraju Basków i oczekuje się, że niezależnie od powodzenia wysiłków PP na rzecz zmonopolizowania głównego nurtu głosowania, partia przynajmniej poprawi swoje wyniki w wyborach europejskich w 2019 r. i ostatecznie skonsoliduje się jako trzecia siła polityczna Hiszpanii.
