Czy kredyty węglowe rzeczywiście pomagają w walce z globalnym ociepleniem, czy też przynoszą efekt odwrotny do zamierzonego?
Na mocy nowej dyrektywy UE EmCon terminy takie jak „neutralny dla klimatu” lub „pozytywny dla klimatu”, które opierają się na kompensacji emisji dwutlenku węgla, wkrótce znikną z supermarketów.
„W tej chwili można odnieść wrażenie, że można konsumować i kupować, co się chce, i nadal żyć w sposób neutralny dla klimatu” – mówi Miriam Thiemann, specjalistka ds. zrównoważonej konsumpcji w Europejskiej Organizacji Konsumentów.
„Można znaleźć sery, loty i konta bankowe, które twierdzą, że są neutralne dla klimatu” – dodaje. „W rzeczywistości firma płaci innemu dostawcy tak zwane kredyty węglowe. Oznacza to, że inny projekt, gdzieś, robi coś, aby zmniejszyć lub wyeliminować emisje”.
Miriam Thiemann uważa, że ta metoda nie opiera się na solidnych podstawach naukowych i pojawia się wiele pytań co do wiarygodności dostawców usług „kompensacji emisji dwutlenku węgla”.
„Problem polega często na tym, że firmy po prostu mówią: »Dobrze, jeśli mogę za to zapłacić i uniknąć konsekwencji, nie będę musiała podejmować żadnych działań, aby ograniczyć emisje w ramach własnej działalności«” – wyjaśnia.
„To może nawet spowolnić redukcję emisji, ponieważ firmy mogą po prostu zapłacić zamiast podejmować rzeczywiste działania. W rzeczywistości to wykoleja ogólny cel firmy, jakim jest neutralność węglowa”.
