Djoković pokonuje Miedwiediewa i wygrywa US Open po raz 24. tytuł Wielkiego Szlema

W najbardziej prestiżowych wydarzeniach tego sezonu Djokovic osiągnął wynik 27-1, jak zawsze: wadą była porażka z Carlosem Alcarazem w finale Wimbledonu. W poniedziałek Djokovic powróci na pierwsze miejsce w rankingach, wyprzedzając Alcaraza, który był obrońcą tytułu na Flushing Meadows, ale został wyeliminowany przez

W połowie drugiego seta, który trwał 1 godzinę i 44 minuty i który był sprawdzianem zarówno wytrwałości, jak i talentu w finale US Open, zarówno wyczerpującym, jak i ekscytującym, Novak Djokovic i Daniil Miedwiediew zmierzyli się ze sobą po 32 uderzeniach.

Była to jedna z wielu tak długich wymian między dwoma zawodnikami, których styl gry jest niemal lustrzanym odbiciem, a Djokovic skapitulował, trafiając bekhend. Upadł na plecy i pozostał, unosząc się w klatce piersiowej. Tłum ryknął. Djokovic usiadł, ale przez chwilę pozostał na ziemi. Tłum ryknął jeszcze bardziej, doceniając wysiłek i salutując rozrywce.

Wykorzystując każdą uncję swojej energii i spryt podczas serwowania i woleja – stary człowiek z nowymi sztuczkami – Djokovic zwyciężył 6:3, 7:6 (5), 6:3 nad Miedwiediewem na Flushing Meadows i zdobył historyczny tytuł 24. tytuł Wielkiego Szlema w niedzielny wieczór w meczu bardziej zaciętym, niż wskazywał na to wynik w setach prostych.

„Nigdy nie wyobrażałem sobie, że będę tutaj, stojąc z tobą i rozmawiając o 24 Slamach. Nigdy nie myślałem, że to będzie rzeczywistość” – powiedział Djokovic, 36-latek z Serbii i najstarszy mistrz turnieju płci męskiej w epoce Open, której początki sięgają 1968 roku. „Ale przez ostatnie kilka lat czułem, że mam szansa, mam szansę na historię i dlaczego by z niej nie skorzystać, jeśli się pojawi?”

Wyprzedził Serenę Williams o jeden główny tytuł w grze pojedynczej i jest pierwszym graczem, który w erze Open zdobył 24 tytuły. Margaret Court również zebrała łącznie 24, ale 13 z nich miało miejsce, zanim profesjonaliści zostali dopuszczeni do turniejów Slam.

Były migawki, szczególnie w miniserialu drugiego seta, kiedy wydawało się, że Djokovic słabnie. Po kilku najbardziej wyczerpujących momentach – a było ich wiele – pochylał się z rękami opartymi na kolanach, podpierał się rakietą lub zatrzymywał, aby rozprostować nogi. A potem nagle łapał.

„To Nowak” – powiedział Miedwiediew. „Bez względu na wszystko, on może tam być”.

Ze strony uczestników i każdego obserwatora nieuniknione było poczucie, że ktokolwiek ulegnie w drugim secie, nie będzie w stanie go pokonać.

„Nie sądzę, żebym kiedykolwiek w życiu grał dłuższego seta” – powiedział Djokovic.

Co Miedwiediew sądzi o tym fragmencie meczu?

„Och, z pewnością żałuję” – powiedział. „Powinienem był to wygrać”.

Miedwiediew był o krok od wygrania tego seta, wracając przy wyniku 6:5. Djokovic wpadł do siatki za swoim serwisem i choć Miedwiediew miał okazję na podanie z bekhendu, trafiając piłkę w linię, zamiast tego przeszedł w poprzek boiska, a Djokovic miał to zapewnione. W dogrywce Miedwiediew prowadził 5:4, a Djokovic zdobył kolejne trzy punkty.

Jedna kluczowa zmiana: kiedy Djokovic wyglądał na bardziej załamanego, zamiast swojej zwykłej taktyki zaczął grać serwisem i wolejem. Zdobył 20 z 22 punktów, które rozegrał w ten sposób, i 37 z 44 punktów w sumie, gdy trafił do siatki, a niektóre z nich wykonały spektakularnymi wolejami lub półwolejami pod kątami, które doceniłby rekin basenowy.

Miedwiediew nigdy nie sprzeciwił się.

„Powinienem być mniej uparty” – powiedział Miedwiediew.

Dla 27-letniego Rosjanina był to piąty duży finał w karierze, a jego bilans wynosi 1:4, a po dwie porażki z Djokoviciem i Rafaelem Nadalem. Zwycięstwo nadeszło z Djokoviciem w finale w 2021 roku na Flushing Meadows, powstrzymując starania o pierwszy od ponad pół wieku turniej Wielkiego Szlema w roku kalendarzowym mężczyzn.

To zaważyło na Djokoviciu.

„Naprawdę zrobiłem wszystko, co w mojej mocy, aby nie pozwolić, aby znaczenie tej chwili i to, co wisi na włosku, uderzyło mnie do głowy” – powiedział w niedzielę Djokovic, „ponieważ właśnie to się stało dwa lata temu i moje wyniki były słabsze”.

Czwarte mistrzostwo Djokovica w Nowym Jorku, gdzie rok temu nie mógł wystartować w zawodach ze względu na nieszczepiony przeciwko Covid-19, idzie w parze z 10 trofeami z Australian Open, siedmioma z Wimbledonu i trzema z French Open, co powiększa jego przewagę wśród mężczyźni. Nadal jest następny z 22; Roger Federer zakończył karierę z 20.

Kiedy było już po meczu, Miedwiediew poklepał Djokovica po klatce piersiowej, gdy rozmawiali przy siatce. Djokovic rzucił rakietę, podniósł ręce do góry, a następnie ukląkł na korcie z pochyloną głową. Potem znalazł córkę, którą mógł przytulić. Następni byli jego syn i żona, a także rodzice i zespół.

„To jedno z największych osiągnięć w historii (sportu)” – powiedział jego trener, Goran Ivanisevic. „Nie mówimy o tenisie. Mówimy ogólnie o sporcie.”

Wkrótce Djokovic założył koszulkę z napisami „24” i „Mamba Forever” w hołdzie dla zmarłej gwiazdy NBA Kobe Bryanta, bliskiego przyjaciela, który nosił ten numer na koszulce. A do tego biała marynarka z tym samym znaczącym numerem na piersi.

W najbardziej prestiżowych wydarzeniach tego sezonu Djokovic osiągnął wynik 27-1, jak zawsze: wadą była porażka z Carlosem Alcarazem w finale Wimbledonu. W poniedziałek Djokovic powróci na pierwsze miejsce rankingów, wyprzedzając Alcaraza, który był obrońcą tytułu na Flushing Meadows, ale został wyeliminowany w półfinale z trzecim Miedwiediewem.

Na niedzielnym początku meczu, gdy rozsuwany dach stadionu Arthur Ashe był zamknięty z powodu przewidywanych opadów deszczu, Miedwiediew wydawał się zdenerwowany, a zapętlone zamachy jego białej rakiety wielokrotnie się załamywały.

Dla kontrastu Djokovic był niezawodny jak metronom, przewidując, że prawie wszystko zmierza w jego stronę, i spieszył się, aby odzyskać i odpowiedzieć.

Djokovic polega na analizach i tendencjach wroga. Opiera się na instynkcie i mistrzowskiej umiejętności odczytywania serwów i uderzeń po ziemi przeciwnika. W niedzielę niebieskie buty niosły go tam, gdzie powinien, a jego wyginanie, rozciąganie i ślizganie pozwalało mu utrzymać piłkę w grze, gdy było to konieczne, a także stwarzać ataki typu „switch”. , w razie potrzeby.

Miedwiediew gra podobnie. Punkty trwały 25 strzałów, 35 strzałów i więcej.

Czy Djoković był idealny? Nie. Ale był wystarczająco dobry przez cały czas, jak to często bywa. Wygrał dokładnie jedną trzecią z 72 turniejów Wielkiego Szlema, w których wziął udział od swojego debiutu w 2005 roku, co jest niezwykłym wynikiem. Obejmuje to zdobywanie trofeów w siedmiu z ostatnich dziesięciu kierunków, w których brał udział.

Miedwiediew zażartował, że już najwyższy czas, aby Djokovic odszedł i pozwolił komuś innemu zabrać do domu trochę sprzętu.

Nie licz na to, Daniilu.

„Zamierzam iść dalej. Dobrze się czuję we własnym ciele. Nadal czuję, że mam wsparcie mojego otoczenia, mojego zespołu i mojej rodziny” – powiedział Djokovic. „Świadomość, że wciąż gram na tak wysokim poziomie i wygrywam największe turnieje… Nie chcę opuszczać tego sportu, jeśli nadal jestem na szczycie”.