Choć historia zaprzeczania zmianom klimatycznym przez przedsiębiorstwa z branży paliw kopalnych jest powszechnie znana, nadal istnieje niepokojąca liczba przypadków „drzwi obrotowych” między przedsiębiorstwami z branży paliw kopalnych a naszymi unijnymi politykami, pisze Martha Myers.
Ekstremalne warunki pogodowe mocno uderzyły w nasze domy, a tego lata na pierwsze strony gazet w całej Europie. niszczycielskie pożary, gwałtowne powodzie i susze spowodowały dewastację, a także całkowite szkody w naszych systemach żywnościowych i wodnych.
Koszty nie mają sobie równych. W 2021 r. katastrofy klimatyczne będą kosztować UE niszczycielskie 56,6 miliarda euro, przy czym oczekuje się, że w tym roku będzie znacznie więcej.
Jest to poważny sygnał alarmowy dla UE, aby podjęła pionierskie bezprecedensowe działania, adaptacja i łagodzenie skutków kryzysu klimatycznego.
Jednak w tym kluczowym historycznym momencie przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula Von Der Leyen mianowała holenderskiego chadekę Wopke Hoekstrę na komisarza ds. klimatu, byłego pracownika Shell i znanego gracza korporacyjnego.
Przedsiębiorstwa offshore, transport ropy i gazu oraz dotacje dla linii lotniczych
W zeszłym roku Shell notorycznie odnotował bezprecedensowe zyski w wysokości 36 miliardów euro kosztem bezbronnych gospodarstw domowych, jednocześnie ograniczając zobowiązania klimatyczne.
Firma zaangażowała się obecnie w budowę nowych miejsc wydobycia do pompowania paliw kopalnych, całkowicie ignorując ostrzeżenia Międzynarodowej Agencji Energetycznej, że nowe projekty wprowadzą nas na nowy, niebezpieczny poziom globalnego ocieplenia.
Tymczasem najbardziej godne uwagi osiągnięcie polityczne Hoekstry w dziedzinie klimatu stało się przedmiotem dochodzenia parlamentarnego, w którym nalegał on na dalszą eksploatację ropy i gazu na północy Holandii oraz odmówił odszkodowań dla zdewastowanych gospodarstw domowych w regionie.
Jego osiągnięcia we wspieraniu działań w dziedzinie klimatu i energii są gorsze od zera. Jako minister finansów przekazał firmie lotniczej KLM ponad 3,4 miliarda euro i aktywnie osłabiał cele holenderskiego rządu dotyczące redukcji emisji azotu – silnego gazu cieplarnianego.
Co więcej, gdy był członkiem Komisji ds. Zwalczania Unikania Podatków, on sam był objęty dochodzeniem po tym, jak Pandora Papers ujawniła jego udziały w zagranicznej spółce Candace Management na Wyspach Dziewiczych. Ogromny cios w jego integralność.
Osoba odpowiedzialna za naftę tylko dolałaby oliwy do ognia
Trudno sobie wyobrazić mniej odpowiedniego kandydata, który mógłby przewodzić pionierskim działaniom klimatycznym i reprezentować UE podczas negocjacji klimatycznych w grudniu tego roku.
Już teraz istnieje ryzyko, że COP28 zostanie odrzucony jako miejsce rozmów baronów naftowych. Były przedstawiciel Shella na UE dodałby jeszcze więcej oliwy do ognia.
Na tym niepokojąca historia Hoekstry się nie kończy. Jako holenderski senator pracował jednocześnie dla McKinsey, budząc obawy związane z konfliktem interesów, biorąc pod uwagę, że lista kontrowersyjnych klientów tej firmy konsultingowej obejmuje duże koncerny farmaceutyczne, tytoniowe i paliw kopalnych.
Co więcej, jego relacje z politykami z Europy Południowej są już napięte. Został oskarżony o brak europejskiej solidarności, ponieważ wyrażał sprzeciw wobec wsparcia finansowego w związku z pandemią Covid-19, nalegając jednocześnie na dalsze środki oszczędnościowe.
Nic więc dziwnego, że jego nominacja wzbudziła powszechne zdziwienie.
Holenderska petycja przeciwko nominacji zyskała ponad 30 000 sygnatariuszy w ciągu 24 godzin od jej ogłoszenia, a posłowie do Parlamentu Europejskiego z wielu partii wyrazili zaniepokojenie.
Posłowie do PE mogliby zdecydować o wysłaniu jasnego i ekologicznego komunikatu
Wrześniowe przesłuchanie w Parlamencie Europejskim będzie kluczowym momentem dla posłów do Parlamentu Europejskiego, aby obalić kandydaturę Hoekstry i chronić integralność działań Unii Europejskiej w dziedzinie klimatu. Taka odmowa jest rzadka, ale istnieje precedens z 2019 r. i powinna się powtórzyć.
Warto jednak pamiętać, że Hoekstra nie jest samotnym wilkiem, jego nominacja wpisuje się w szerszą kwestię systemową: przejęcie przez korporacje procesu decyzyjnego przez dużych trucicieli.
Istnieje niezwykle niebezpieczny mit, jakoby doświadczenie w branży paliw kopalnych równało się wiedzy z zakresu transformacji energetycznej. To jest w najlepszym wypadku nieuczciwe.
Najnowszy raport IPCC pokazuje potrzebę podjęcia działań transformacyjnych w celu jak najszybszego wycofywania paliw kopalnych w celu złagodzenia najbardziej katastrofalnych skutków na całym świecie.
Nie pytałbyś przemysłu tytoniowego, jak stopniowo wycofywać się z palenia. W podobny sposób, choć wiodącą rolę w naszej polityce znajdą się przedsiębiorstwa zajmujące się paliwami kopalnymi, nie będziemy świadkami bezprecedensowych działań klimatycznych, których potrzebujemy.
Głównym interesem przedsiębiorstw zajmujących się paliwami kopalnymi jest utrzymanie działalności bez względu na koszty, jakie poniesie to reszta nas i planeta.
Firmy te w dalszym ciągu pompują miliony w lobbowanie na rzecz fałszywych rozwiązań, takich jak wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla oraz wodór, które opóźniają i przekierowują zasoby z rzeczywistych rozwiązań klimatycznych, zatrzymując władzę w swoich rękach i nie zapewniając wcale potrzebnych zmian.
Konflikt interesów należy traktować jako poważny sygnał ostrzegawczy
Chociaż historia zaprzeczania zmianom klimatycznym przez przedsiębiorstwa zajmujące się paliwami kopalnymi jest powszechnie znana, nadal istnieje niepokojąca liczba przypadków „drzwi obrotowych” pomiędzy przedsiębiorstwami z branży paliw kopalnych a naszymi unijnymi politykami.
Przykład Hoekstry jest jednym z wielu głosów branży wkraczających na stanowiska władzy.
Nadszedł czas, aby instytucje UE zapewniły zaporę ogniową i ramy dotyczące konfliktu interesów, aby ograniczyć nadmierny wpływ lobby paliw kopalnych na kształtowanie polityki klimatycznej i energetycznej w instytucjach UE, podobnie jak zapora sieciowa stosowana w przemyśle tytoniowym.
Aby stopniowo wycofywać paliwa kopalne i walczyć z kryzysem klimatycznym, UE musi trzymać z dala od procesu podejmowania decyzji politycznych nie tylko Hoekstrę, ale wszystkie podmioty znajdujące się w konflikcie interesów, a także wszystkich zanieczyszczających i prywatnych czerpających korzyści z procesu podejmowania decyzji politycznych, zamiast oferować im najpotężniejsze miejsca w Parlamencie pokój.
