Dzień Świstaka: Europejskie korzenie dziwacznej tradycji amerykańskiej

Co roku z drzewa wypełza futrzany gryzoń, aby przepowiadać pogodę, ale jakie europejskie wierzenia inspirują wydarzenie, które zostało uwiecznione na ekranie i na scenie?

Dzień Świstaka, amerykańska tradycja, zgodnie z którą świstak przepowiada pory roku, zyskała światową sławę dzięki filmowi Billa Murraya pod tym samym tytułem.

Ale czy wiesz, że korzenie tej tradycji sięgają Europy?

Co roku tysiące widzów przybywa do miasta Punxsutawney w Pensylwanii w USA, aby zobaczyć, jak legendarny Punxsutawney Phil przepowiada pogodę na dany rok.

Folklor głosi, że jeśli sławny gryzoń zobaczy o świcie swój cień i ucieknie, przepowiada, że ​​zima potrwa jeszcze sześć tygodni. Jeśli nie będzie cienia, będzie wczesna wiosna.

Według danych Phil przepowiadał zimę ponad 100 razy.

Psychiczne gryzonie rozprzestrzeniają się na cały świat

W USA coroczne wydarzenie, które zapoczątkowało powstanie filmu o tej samej nazwie i nominowanego do nagrody Tony musicalu w reżyserii Tima Minchina, sięga 1887 roku.

Uważa się jednak, że sama tradycja została przywieziona przez imigrantów z Europy Środkowej.

Historycy twierdzą, że Dzień Świstaka ma swoje korzenie w Gromnicznych, chrześcijańskim święcie, podczas którego do kościoła zanosi się świece w celu uzyskania sezonowego błogosławieństwa.

Według wczesnych przekazów, w Niemczech wkradła się koncepcja jasnowidzących gryzoni.

Wpis do pamiętnika z 1841 r. (poprzedzający tradycję Punxsutawney) sporządzony przez sklepikarza w Morgantown jest jednym z najwcześniejszych zapisów prognoz pogody u świstaków.

Przechowywana w bezpiecznym miejscu przez Towarzystwo Historyczne hrabstwa Berks w Reading w Pensylwanii, odręczna notatka brzmi: „W ubiegły wtorek drugiego dnia przypadał Gromniczny dzień, dzień, w którym według Niemców świstak wygląda ze swojej zimowej kwatery i jeśli widzi swój cień, wraca na kolejną sześciotygodniową drzemkę, ale jeśli dzień jest pochmurny, pozostaje poza domem, ponieważ pogoda ma być umiarkowana.

Inni twierdzą, że Holendrzy, niegdyś jedna z największych grup osadników w Pensylwanii, przenieśli zwyczaj zwierząt intuicyjnych w ocenie pogody i wykorzystywali jeże i borsuki do przewidywania pór roku.

Przesąd wkrótce został przekierowany na świstaki ze względu na ich dużą populację w środkowo-zachodnim stanie.

Szczęśliwego Dnia Świstaka!