O nas
Kontakt

Francja zaniepokojona opakowaniami cennego sera Camembert

Laura Kowalczyk

Francja zaniepokojona opakowaniami cennego sera Camembert

Francja niepokoi się o swój cenny ser Camembert, ponieważ UE twierdzi, że jego drewniane opakowanie trudno poddać recyklingowi w sposób zrównoważony.

Unia Europejska od dawna wie, że droga do serca Francji wiedzie przez żołądek. Więc nie dotykaj Camemberta – nigdy, przenigdy.

W środę ustawodawcy w Parlamencie Europejskim zadecydują, czy do tego nie dojdzie.

W jednej z wielu propozycji prawnych dotyczących usprawnienia i optymalizacji gospodarki odpadami w całym bloku 27 narodów niektórzy francuscy producenci serów wywęszyli coś i zamienili to w kulinarny smród.

Twierdzili, że dzięki tej propozycji nielegalne będzie przechowywanie Camemberta w zwykłym drewnianym opakowaniu na ostatnie tygodnie dojrzewania i ostatecznie sprzedaży. Okrągłe pudełko przypomina w istocie Camembert, podobnie jak jego tłusta konsystencja i ostry zapach.

Nagle rozległo się szaleńcze trzepotanie, że coś z gruntu francuskiego mogłoby paść ofiarą brukselskich biurokratów – przez wielu szyderczo nazywanych eurokratami – których zbyt często obwinia się za wady rzeczywiste i fałszywe.

„To kwestia zdrowego rozsądku. Nie dotykaj naszych Camembertów!” powiedział Jean-Paul Garraud, poseł do Parlamentu Europejskiego z ramienia skrajnie prawicowego francuskiego Rassemblement National.

Jeśli zostaniesz zmuszony do wykorzystania czegoś łatwiejszego do recyklingu, na przykład plastiku, idealne oddychanie sera przez drewno mogłoby w przeciwnym razie spowodować spocenie się i zwiotczenie. Drewno bardzo trudno jest jednak poddać recyklingowi w sposób zrównoważony, dlatego UE planuje w miarę możliwości usuwać je z opakowań żywności.

Zdjęcie zrobione 20 marca 2012 r. na dziale serów w supermarkecie w Caen, przedstawiające pudełka z camembertem.
Zdjęcie zrobione 20 marca 2012 r. na dziale serów w supermarkecie w Caen, przedstawiające pudełka z camembertem.

Nawet gen. Charles de Gaulle, francuski bohater II wojny światowej, a później prezydent kraju, wiedział wszystko o kwestii serów. „Jak chcesz rządzić krajem, w którym jest 246 rodzajów sera” – cytowano jego narzekanie.

Centroprawicowa Europejska Partia Ludowa, największa grupa w Parlamencie Europejskim z tradycyjnym elektoratem rolniczym i zamiłowaniem do ochrony dziedzictwa kulturowego, stanęła w obronie drewnianych skrzynek na Camembert i inne sery.

„Nasze francuskie sery są kochane na całym świecie. Ale kto może sobie wyobrazić Camemberta lub Mont d’Or bez drewnianej taśmy? Pakowanie ich w plastik byłoby aberracją smakową i środowiskową” – powiedział francuski eurodeputowany Laurence Sailliet.

„Europa musi wiedzieć, jak chronić środowisko, ale nigdy ze szkodą dla specyfiki swoich państw członkowskich” – dodała.

A jedzenie to z pewnością jedna z najbardziej drażliwych cech.

W latach poprzedzających brexit Brytyjczycy do skrajności używali antyunijnego podżegania żywnościowego, a były premier Boris Johnson, wówczas jeszcze brukselski dziennikarz, przewodził tabloidowemu atakowi, opowiadając historie, jakoby UE nalegała, aby banany musiały być proste i wyeliminuj ukochane brytyjskie ciasteczka.

Pomogło to zwrócić Wielką Brytanię przeciwko UE, a wyborcy w referendum zdecydowali się na opuszczenie UE.

To zdjęcie zrobione 16 września 2020 r. przedstawia pracownika pakującego wieprzowinę w zakładzie pakowania mięsa w Shenyang w północno-wschodniej prowincji Liaoning w Chinach.
To zdjęcie zrobione 16 września 2020 r. przedstawia pracownika pakującego wieprzowinę w zakładzie pakowania mięsa w Shenyang w północno-wschodniej prowincji Liaoning w Chinach.

Francja jest bardzo daleka od tego etapu, ale komisarz ds. środowiska Virginijus Sinkevicius powiedział we wtorek, że UE dopilnuje, aby nieprzemysłowe Camemberty specjalizujące się w produkcji mleka surowego – te, które mają kontrolowaną nazwę pochodzenia – były wyłączone spod jakichkolwiek przepisów.

W środę głosowanie będzie uwzględniało takie wyjątek.

„Istotnie w UE niektóre opakowania żywności wykonane z drewna, tekstyliów i ceramiki są wprowadzane na rynek w bardzo małych ilościach, a wiele z nich jest chronionych przepisami dotyczącymi jakości żywności” – stwierdził Sinkevicius. „Takie opakowanie może mieć trudności z recyklingiem na dużą skalę i podlega szczególnym wyjątkom”.