Grecja ponawia apele do British Museum o zwrot marmurów Partenonu w związku z bezcennymi kradzieżami

Pojawiają się pytania dotyczące protokołów bezpieczeństwa Muzeum Brytyjskiego, postępowania w przypadku kradzieży oraz tego, jak długo kierownictwo wyższego szczebla było o tym świadome, zanim podjęto działania. Teraz Grecja ponawia swoje wezwania do zwrotu marmurów Partenonu.

Muzeum Brytyjskie jest w trakcie radzenia sobie ze skutkami kradzieży i sprzedaży przedmiotów po tym, jak rozeszła się wiadomość, że aż 2000 cennych przedmiotów zostało skradzionych i sprzedanych w Internecie lub uszkodzonych w inny sposób.

W kontekście skandalu greccy urzędnicy ponawiają swoje wezwania do zwrotu marmurów Partenonu.

Kwestie bezpieczeństwa wynikające z zaginionych obiektów „wzmacniają trwałe i słuszne żądanie naszego kraju dotyczące ostatecznego zwrotu” Marmurów, powiedziała grecka Minister Kultury Lina Mendoni w niedawnym wywiadzie dla gazety To Vima.

„Utrata, kradzież, zniszczenie obiektów ze zbiorów muzealnych to niezwykle poważne i szczególnie smutne wydarzenie” – powiedział Mendoni. „W rzeczywistości, gdy dzieje się to od wewnątrz, poza jakąkolwiek odpowiedzialnością moralną i karną, pojawia się główne pytanie dotyczące wiarygodności samej organizacji muzealnej”.

Wyjaśniła dalej, że „Ministerstwo Kultury z dużą uwagą śledzi rozwój tej sprawy”.

W odpowiedzi przewodniczący Ogólnopartyjnej Grupy Parlamentarnej British Museum oskarżył Grecję o „rażący oportunizm”, twierdząc, że instytucja „nie jest bezpieczna” w związku z kradzieżami z muzeum.

Tim Loughton powiedział programowi Today BBC Radio 4, że wieści o zaginięciu przedmiotów z kolekcji muzeum w Londynie są „szkodliwe”, ale instytucja traktuje kradzieże „poważnie”.

Konserwatywny poseł dodał: „Dla pewności ludzie chcą wiedzieć, jaki rozmiar zniknęły obiekty, jakie badania przeprowadzono w momencie otrzymania różnych raportów i co się obecnie robi, bo w przeciwnym razie (sprawa) wymyka się spod kontroli. ”

„Szczególnie szkodliwy jest (ten) rażący oportunizm Greków i innych osób, mówiący: «O nie, Muzeum Brytyjskie nie jest bezpieczne…» Niezwykle rzadko zdarza się, aby coś ginęło”.

Loughton stwierdziła również, że zniknięcie przedmiotów było poważne, ale „nie jest to napad na Monę Lisę”.

Despina Koutsoumba, przewodnicząca Stowarzyszenia Archeologów Greckich, również stwierdziła, że ​​jej koledzy „niepokoją się” liczbą brakujących greckich przedmiotów.

Powiedziała BBC: „Chcemy powiedzieć British Museum, że nie może już twierdzić, że dziedzictwo kultury greckiej jest lepiej chronione w British Museum. Jest oczywiste, że jest bardzo dobrze chroniony w Grecji, a nie w British Museum.

W zeszłym tygodniu Muzeum Brytyjskie ogłosiło, że zwolniło pracownika po odkryciu braku cennych przedmiotów w jego kolekcji. Instytucja oświadczyła, że ​​planuje podjąć „postępowania prawne” przeciwko Peterowi Johnowi Higgsowi, starszemu kuratorowi sztuki greckiej i rzymskiej, który pracował w muzeum od 30 lat. Higgs jest podejrzany o kradzież przedmiotów na przestrzeni lat.

Wiele przedmiotów wystawiono na sprzedaż w serwisie eBay.

„Daily Telegraph” podał, że liczbę skradzionych przedmiotów szacuje się na „znacznie ponad 1000” i „bliżej 2000”, a ich wartość sięga „milionów funtów”.

Muzeum stanowczo zaprzeczało twierdzeniom o tuszowaniu wydarzeń po tym, jak doniesiono, że dwa lata temu menedżerów ostrzeżono, że przedmioty są zabierane z kolekcji i sprzedawane.

Muzeum Brytyjskie, które jest właścicielem rzeźb Partenonu – znanych również jako marmury Elgina – od czasu ich usunięcia z Akropolu w Atenach na początku XIX wieku przez lorda Elgina, wielokrotnie odrzucało prośby Grecji o repatriację relikwii.

Niemniej jednak grecka kampania nabrała tempa w obliczu międzynarodowych wezwań instytucji kulturalnych do dekolonizacji swoich zbiorów. W marcu Watykan zwrócił trzy fragmenty świątyni Partenon, którą przechowywał przez wieki.

W marcu tego roku Sir Noel Malcolm, pracownik All Souls College w Oksfordzie, stwierdził, że „marmury Elgina są klejnotami koronnymi British Museum, muzeum narodowego o uniwersalnej misji. Powinniśmy być dumni, że potrafimy pokazać je światu w Londynie. Tutaj nie ma za co przepraszać.”