Hiszpański parlament głosował za usunięciem terminu „niepełnosprawny” i zastąpieniem go terminem „osoby niepełnosprawne”.
To zmiany, której od dawna domagały się osoby niepełnosprawne w Hiszpanii.
W czwartek po raz trzeci w historii kraju parlament głosował za zmianą konstytucji. Hiszpańscy parlamentarzyści zmienią brzmienie art. 49, usuwając termin „niepełnosprawni” i zastępując go terminem „osoby niepełnosprawne”. W nowelizacji dodano również, że „administracja publiczna będzie realizować politykę gwarantującą pełną autonomię i włączenie społeczne osób niepełnosprawnych”.
Dwie największe partie, rządząca Partia Socjalistyczna i konserwatywna opozycyjna Partia Ludowa, zgodziły się na zmianę w rzadkim momencie konsensusu.
Ważna zmiana semantyczna
Nowelizację poparły także wszystkie pozostałe, mniejsze partie reprezentowane w izbie, z wyjątkiem skrajnie prawicowej partii Vox. Została przyjęta większością 312 do 32. Wymagała poparcia trzech piątych izby niższej parlamentu i taką samą większością głosów musi zostać przyjęta przez Senat.
„Dziś jest wielki dzień dla naszej demokracji” – powiedział premier Hiszpanii Pedro Sánchez, który w imieniu kraju poprosił o przebaczenie za tak długi czas wprowadzania zmian.
„Spłacamy moralny dług, który zaciągnęliśmy wobec ponad 4 milionów naszych współobywateli” – powiedział.
Użycie terminu „niepełnosprawny” w wielu językach ma w dużej mierze pejoratywny charakter, sprowadzając osobę do tego stanu i może być zarówno oznaką braku szacunku, jak i odczłowieczaniem. Z drugiej strony „osoby niepełnosprawne” na pierwszym miejscu stawiają tożsamość osoby, która akurat cierpi na daną chorobę.
Trzecia poprawka od 1978 r
Do konstytucji Hiszpanii z 1978 r. wprowadzono tylko dwie wcześniejsze poprawki, które oznaczały powrót do demokracji po dyktaturze generała Francisco Franco.
Pierwsza nowelizacja z 1992 r. umożliwiła obywatelom innych państw członkowskich Unii Europejskiej kandydowanie w wyborach samorządowych. Drugim, w 2011 r., było dostosowanie się do unijnych przepisów dotyczących deficytu publicznego w obliczu kryzysu zadłużeniowego w strefie euro.
Hiszpańscy socjaliści i konserwatyści bardzo ostrożnie podchodzą do zmiany konstytucji w obawie, że mniejsze partie mogłyby wykorzystać ten proces do wprowadzenia głębszych zmian w monarchii konstytucyjnej lub pomóc w realizacji separatystycznych aspiracji regionów Katalonii i Kraju Basków.
Jednym z przykładów jest porządek sukcesji królewskiej, polegający na zmianie jej z pierworodnego męskiego następcy monarchy na pierworodne dziecko. Pomimo powszechnego konsensusu hiszpańscy prawodawcy nie podjęli wiarygodnej próby zmiany porządku konstytucyjnego w obawie, że republikańskie partie lewicowe mogą forsować referendum w sprawie przyszłości monarchii.
Obecną następczynią tronu jest księżniczka Leonor, najstarsza z dwóch córek króla Filipa VI i królowej Letizii.
