W globalnym krajobrazie pełnym rywalizacji Indonezja w dalszym ciągu daje przykład, wzywając narody do współpracy w rozwiązywaniu palących problemów globalnych, co służy jako pomost geopolityczny i gospodarczy, pisze Arsjad Rasjid.
W następstwie wniosków szczytu Rady Doradczej Biznesu ASEAN (BAC) w 2023 r. w centrum uwagi znajduje się wyłonienie się Indonezji jako światowego lidera. Europejscy decydenci powinni zwrócić na to uwagę.
Obejmując w tym roku kluczową rolę przewodniczącego ASEAN i przewodnictwa G20 w 2022 r., Indonezja słusznie zdobyła uznanie na całym świecie ze względu na swój potencjał nie tylko w zakresie napędzania rozwoju regionalnego, ale także dawania przekonującego przykładu na skalę światową.
Dzięki największej gospodarce Azji Południowo-Wschodniej i trzeciej co do wielkości demokracji na świecie Indonezja szybko ugruntowuje swoją pozycję budzącą grozę na arenie międzynarodowej.
Według niektórych prognoz Indonezja do 2026 roku może nawet wyprzedzić Rosję, stając się szóstą co do wielkości gospodarką świata mierzoną parytetem siły nabywczej (PPP).
Zjednoczmy się dla większego dobra
Indonezja, podobnie jak większość krajów, została poważnie dotknięta pandemią Covid-19, co doprowadziło do zmiany jej statusu z poziomu wyższego średniego dochodu na niższy średni dochód od lipca 2021 r.
Uznając niszczycielskie żniwo gospodarcze i ludzkie, jakie pandemia spowodowała, prezydencja indonezyjska wybrała temat szczytu G20 w październiku ubiegłego roku pod hasłem „Wspólnie odzyskajcie siły, odzyskajcie siły”.
Temat ten obejmował trzy filary: globalną architekturę zdrowia, zrównoważoną transformację energetyczną i transformację cyfrową.
Prezydent Indonezji Joko Widodo, popularnie zwany Jokowi, podkreślając te kwestie, wezwał światowych przywódców do zjednoczenia się dla większego dobra.
W świetle obecnych napięć geopolitycznych wywołanych inwazją Rosji na Ukrainę na pełną skalę, Indonezja wezwała narody, aby odłożyły na bok dzielące ich różnice i stanęły w obronie systemu wielostronnego, szczególnie kluczowego dla stabilności krajów rozwijających się.
Wspieranie rozwoju kluczowych branż w globalnym łańcuchu wartości
Od lutego ubiegłego roku, kiedy produkt krajowy brutto (PKB) Indonezji odbił się do poziomu sprzed pandemii, przy wzroście rocznym wynoszącym ponad 5%, kraj wykazał niezwykłą zdolność do ożywienia gospodarczego.
Do kluczowych czynników tego ożywienia należał gwałtowny wzrost konsumpcji gospodarstw domowych, stopniowe łagodzenie ograniczeń związanych z pandemią, wspierająca polityka fiskalna i znaczny wzrost eksportu towarów.
W szczególności wyniki handlowe Indonezji poprawiły się dzięki podwyższonym światowym cenom towarów, obejmującym dostawy węgla, oleju palmowego, żelaza i stali, co podkreśliła dyrektor ds. statystyk Indonezji, Margo Yuwono.
Biorąc pod uwagę perspektywy gospodarcze OECD przewidujące spowolnienie wzrostu światowego PKB, oczywiste jest, że rachunek bieżący Indonezji nie może w sposób ciągły opierać się na wysokich cenach zasobów naturalnych.
W związku z tym zarówno rząd, jak i sektor prywatny podjęły proaktywne kroki w celu podniesienia poziomu kluczowych branż w globalnym łańcuchu wartości.
Jedna z inicjatyw rządowych pod przewodnictwem prezydenta Jokowiego dotyczyła nałożenia ograniczeń eksportowych na surowce mineralne w 2020 r., zmuszając zagraniczne firmy do inwestowania w indonezyjskie huty, aby zachować dostęp do zasobów niklu.
Chociaż posunięcie to spotkało się z wyzwaniami prawnymi ze strony UE, szacuje się, że rozwój obiektów niższego szczebla zwiększył całkowitą wartość dodaną surowców niklowych o około 12 miliardów dolarów w 2022 r.
Od raczkującego sektora pojazdów elektrycznych po przejście w stronę czystszych technologii
Jednocześnie sektor prywatny uzupełnił te wysiłki mające na celu przyciągnięcie inwestycji, zwiększając swoje możliwości w różnych sektorach, w tym na rozwijającym się rynku pojazdów elektrycznych (EV).
Indonezja, szczycąca się trzecim co do wielkości rynkiem pojazdów dwukołowych na świecie, z około 6 milionami motocykli sprzedawanych rocznie, ma ogromny potencjał w sektorze pojazdów elektrycznych, a podmioty prywatne, takie jak Indika Energy, odpowiadają kompleksowymi rozwiązaniami w zakresie mobilności.
Znaczące rezerwy Indonezji niezbędnego minerału niezbędnego do produkcji akumulatorów pojazdów elektrycznych stanowią dla sektora publicznego i prywatnego znaczącą szansę na współpracę w przekształceniu Indonezji i ASEAN w globalne centrum produkcji pojazdów elektrycznych.
Mając na uwadze tę długoterminową wizję, sektor prywatny Indonezji aktywnie wdrożył innowacyjne technologie, aby przetwarzanie minerałów było bardziej zrównoważone dla lokalnych społeczności i środowiska.
Przykładem jest zastosowanie przez nas przełomowej technologii DNI, umożliwiającej producentom niklu wykorzystanie rud niższej jakości do produkcji niklu wysokiej jakości, przy czym ponad 98% kwasu azotowego nadaje się do recyklingu, a wszystko to przy jednoczesnej minimalizacji strumieni odpadów.
Rozwiązanie to nie tylko rozwiązało historyczny problem niedoinwestowania Indonezji w przetwarzanie rudy, ale także ułatwiło rozbudowę zakładów wykorzystujących czystsze technologie.
Czwarty pod względem liczby ludności naród świata chce dawać przykład
Łącząc swoje długoterminowe cele rozwojowe ze strategią neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla, Indonezja stanowi przykład tego, jak sektor publiczny i prywatny mogą skutecznie współpracować na rzecz napędzania zrównoważonego i odpornego wzrostu gospodarczego.
Na szczycie ASEAN BAC potencjał współpracy publiczno-prywatnej stał się głównym tematem, podkreślając rolę sektora prywatnego w katalizowaniu reform politycznych, które mogą umiejscowić ASEAN w epicentrum globalnych wzajemnych powiązań gospodarczych.
Pełniąc funkcję przewodniczącego Indonezyjskiej Izby Handlowo-Przemysłowej KADIN, wielokrotnie powtarzałem tę kwestię, podkreślając, że chociaż ASEAN poczynił znaczne postępy w promowaniu takich partnerstw – w tym z Europą – pozostaje to ciągłą drogą wzrostu i rozwój.
Od szczytu G20 w 2022 r. po niedawny szczyt ASEAN BAC Indonezja niezaprzeczalnie pokazała swoją rolę światowego lidera.
Jako czwarty pod względem liczby ludności kraj na świecie, składający się z ponad 13 000 wysp, Indonezja wykorzystuje swoje unikalne cechy na swoją korzyść.
W globalnym krajobrazie pełnym rywalizacji Indonezja w dalszym ciągu świeci przykładem, opowiadając się za współpracą narodów w rozwiązywaniu palących problemów globalnych – służąc jako pomost geopolityczny i gospodarczy – jednocześnie aktywnie angażując sektor prywatny i jego dynamiczne możliwości.
Nic więc dziwnego, że Indonezja została okrzyknięta jedną z najbardziej obiecujących perspektyw na arenie międzynarodowej w nadchodzących latach – i Zachód powinien zwrócić na to uwagę.
