Biden poparł swoją wiceprezydent, kobietę, która ma doświadczenie w zwalczaniu firm paliw kopalnych.
„Kamala Harris zostanie następnym prezydentem Stanów Zjednoczonych” – napisała wczoraj wieczorem Alexandria Ocasio-Cortez (AOC) na X, zapewniając o pełnym poparciu dla swojego kolegi z Partii Demokratycznej.
Obywatele USA zdecydują w listopadzie, czy to prawda, czy nie, ale szanse Harris na zostanie 47. – i pierwszą kobietą – prezydentem USA właśnie wzrosły, po tym jak Joe Biden wycofał się wczoraj z wyścigu z Republikaninem Donaldem Trumpem.
Jako kraj, który w przeszłości w największym stopniu przyczyniał się do zmiany klimatu (dziś nadal drugi co do wielkości po Chinach), polityka Stanów Zjednoczonych będzie miała ogromne konsekwencje dla reszty planety.
Nic więc dziwnego, że osiągnięcia wiceprezydenta w kwestiach klimatu i ochrony środowiska są w centrum uwagi.
Co zrobiłaby Kamala Harris, aby przeciwdziałać zmianom klimatycznym?
Ponieważ do wyborów pozostało zaledwie kilka miesięcy, jest mało prawdopodobne, aby Harris znacząco odeszła od programu Bidena.
Przejęłaby władzę od prezydenta, który jest dumny ze swojego rekordu klimatycznego – i słusznie, zdaniem wielu ekspertów. W swoim liście do narodu wczoraj Biden podkreślił, że pod jego rządami Ameryka „uchwaliła najważniejsze ustawodawstwo klimatyczne w historii świata”.
Miał na myśli ustawę o redukcji inflacji (IRA) z 2022 r., która obiecała setki miliardów dolarów w postaci dotacji podatkowych i grantów na projekty z zakresu energii odnawialnej. Biden obiecał, że IRA zwiększy liczbę zielonych miejsc pracy, wesprze społeczności na pierwszej linii frontu zanieczyszczeń i nie tylko.
„Biden opuści urząd z najlepszymi wynikami w zakresie klimatu spośród wszystkich prezydentów – dokonując największych w historii inwestycji w czystą energię, wprowadzając regulacje mające na celu zmniejszenie zanieczyszczeń pochodzących z samochodów i elektrowni, wzmacniając odporność łańcucha dostaw czystej energii i ponownie potwierdzając swoje globalne przywództwo w dziedzinie klimatu” – powiedział Jason Bordoff, dyrektor założyciel Centrum Globalnej Polityki Energetycznej Uniwersytetu Columbia.
W pierwszym dniu urzędowania, w styczniu 2021 r., Biden ponownie przystąpił do Porozumienia paryskiego, z którego jego rywal i poprzednik Trump wyprowadził kraj.
Harris była tam z nim (to zadanie wiceprezydenta) i z pewnością poprowadzi tę zieloną spuściznę do przodu. Jako najwyższa przedstawicielka USA na konferencji klimatycznej ONZ w Dubaju w zeszłym roku powiedziała, że świat „musi zrobić więcej” w tej ważnej kwestii.
Jednocześnie aktywiści na rzecz klimatu skrytykowali administrację Bidena za brak większych działań.
Za jego kadencji Stany Zjednoczone umocniły swoją pozycję największego producenta ropy naftowej na świecie i stały się największym eksporterem skroplonego gazu ziemnego (LNG).
Wielu ekologów chce, aby Demokraci posunęli się o wiele dalej w powstrzymaniu wydobycia paliw kopalnych. Ale zgadzają się, że kolejne cztery lata z Trumpem u steru – obok sceptycznego wobec klimatu kandydata na wiceprezydenta JD Vance’a – są warte zjednoczenia się przeciwko.
Poprzednia polityka klimatyczna Kamali Harris
Nie jest to pierwszy raz, kiedy Harris kandyduje na prezydenta. Jej krótkotrwała kampania w 2019 r. rzuca światło na jej sposób myślenia, podobnie jak jej doświadczenie jako prokuratora generalnego Kalifornii w latach 2011–2017.
W tej roli badała ExxonMobil pod kątem wprowadzania opinii publicznej w błąd w sprawie zmian klimatycznych. Harris oskarżyła również firmę rurociągową Plains All-American Pipeline o wyciek ropy u wybrzeży Kalifornii w 2015 r. I zapewniła państwu ugodę w wysokości 86 milionów dolarów (79 milionów euro) od firmy samochodowej Volkswagen za zarzuty oszukiwania w testach emisji spalin silników wysokoprężnych.
Wcześniej, pełniąc funkcję prokuratora okręgowego San Francisco w latach 2004–2011, Harris powołała, jak to określiła, pierwszą w kraju jednostkę ds. sprawiedliwości ekologicznej, która zajmowała się przestępstwami przeciwko środowisku (np. składowaniem niebezpiecznych odpadów) wymierzonymi w najbiedniejszych mieszkańców okręgu.
„Przestępstwa przeciwko środowisku to przestępstwa przeciwko społecznościom, ludziom, którzy są często biedni i pozbawieni praw” – powiedział Harris w 2005 r. „Ludzie, którzy mieszkają w tych społecznościach, często nie mają innego wyboru, jak tylko tam mieszkać”.
Komentatorzy mają nadzieję, że to imponujące CV oraz postrzeganie zanieczyszczenia jako przestępstwa świadczą o chęci Bidena do bardziej stanowczego podejścia do przemysłu paliw kopalnych.
Kandydatura Harrisa na prezydenta w 2019 r. również potwierdza ten optymizm.
Wówczas wzywała do wprowadzenia opłaty za zanieczyszczenie klimatu, która „zmusiłaby trucicieli do płacenia za emisję gazów cieplarnianych do naszej atmosfery”. Harris wskazała również, że Ameryka wzmocni egzekwowanie i ściganie firm paliw kopalnych pod jej przywództwem.
W 2020 roku powiedziała, że sprzeciwia się szczelinowaniu i wierceniom na morzu i że zakaże dzierżaw paliw kopalnych na gruntach publicznych, jeśli zostanie prezydentem. Jednak zdystansowała się od tych propozycji, jednocześnie wspierając Bidena.
Kolejnym ważnym kamieniem milowym w dorobku Harris w dziedzinie klimatu jest fakt, że pełniąc funkcję senatora Kalifornii w 2019 r., poparła Zielony Nowy Ład jako jeden z pierwszych współsponsorów tej inicjatywy.
Ten ambitny plan zielonej gospodarki, po raz pierwszy przedstawiony przez AOC i senatora Edwarda Markeya, zakładał przejście na 100-procentowo czystą energię w ciągu dekady.
Aktywiści na rzecz klimatu nadal wierzą w skuteczność programu sprawiedliwej transformacji.
„Spadlibyśmy z drzewa kokosowego, gdyby ktoś wystartował w tej kampanii” – napisała wczoraj Sunrise Movement, koalicja młodych aktywistów klimatycznych, nawiązując do cytatu Harrisa mówiącego, że każdy skądś pochodzi, a nie po prostu spada z drzewa kokosowego.
