Hiszpański minister, który ma szansę objąć kluczową rolę w kolejnej kadencji Komisji Europejskiej, uważa, że rozbudowa sieci energetycznej powinna być kluczowym europejskim projektem drugiej Komisji pod przewodnictwem von der Leyen.
Zdaniem hiszpańskiej minister ds. transformacji ekologicznej Teresy Ribery, która jest typowana na kluczową rolę w następnej Komisji Europejskiej, radykalna rozbudowa europejskiej sieci elektroenergetycznej będzie „kosztowna i… technicznie trudna”, ale absolutnie niezbędna do odejścia od paliw kopalnych.
„Europa jest prawdopodobnie częścią świata, w której sieci są najnowocześniejsze, (ale) nadal musimy sporo zainwestować, niemal podwoić przepustowość, (w) bardzo krótkim czasie” – powiedział Ribera w Brukseli w środę (4 września) na forum zorganizowanym przez ekonomiczny think tank Bruegel.
Ribera, pełniący również funkcję wicepremiera w socjalistycznym rządzie Hiszpanii, należy do grona najstarszych rangą polityków nominowanych do utworzenia drugiego organu wykonawczego UE pod przewodnictwem przewodniczącej Ursuli von der Leyen.
Źródła dyplomatyczne poinformowały hiszpańską agencję prasową EFE w zeszłym tygodniu, że ma na oku stanowisko wiceprezydenta i tekę obejmującą „modernizację Europy z perspektywy ekonomicznej, przemysłowej i klimatycznej”. Zgadza się to z przeciekiem dokumentu krążącego w Europejskiej Partii Ludowej von der Leyen, który widział TylkoGliwice.
Pasuje to do opisu Zielonego Ładu Przemysłowego, który przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen czyni znakiem rozpoznawczym swojej drugiej administracji. Zwykły Zielony Ład, sztandarowy program polityczny jej pierwszych pięciu lat, był nadzorowany przez oddanego wiceprzewodniczącego wykonawczego w osobie Fransa Timmermansa, dopóki holenderski polityk nie powrócił do polityki krajowej.
Ponieważ UE zobowiązała się już do osiągnięcia zerowej emisji netto do połowy stulecia, a Komisja spodziewa się zaproponować tymczasowy cel 90% redukcji gazów cieplarnianych do 2040 r., elektryfikacja transportu, ogrzewania i wielu gałęzi przemysłu jest uznawana za niezbędną we wszystkich scenariuszach modelowanych w ocenach skutków. Branża energetyczna szacuje, że roczne inwestycje odpowiadające 0,4% produkcji gospodarczej UE będą potrzebne do wzmocnienia samych lokalnych sieci dystrybucyjnych.
Ribera zwrócił również uwagę na konieczność spełnienia i przekroczenia celów dotyczących transgranicznych linii przesyłowych, przy czym państwa członkowskie mają obowiązek zapewnić, że do 2030 r. będą w stanie importować równowartość 15% krajowej zdolności produkcyjnej energii elektrycznej, jeśli zajdzie taka potrzeba – co umożliwi przesył dużych ilości energii w obie strony w całej Europie w celu zrównoważenia rosnącego udziału zmiennej produkcji energii odnawialnej.
„Tematem jest połączenie, a jeśli nie, to co” – powiedziała Ribera. „Hiszpania lub Portugalia przekształciłyby energię elektryczną w wodór? To nie jest racjonalne” – powiedziała. „Dlatego uważam, że Komisja musi przejąć inicjatywę, mówiąc, że to projekt europejski”.
Ribera – która do 11 września, kiedy to prezydent ma dokonać podziału stanowisk w swojej kolejnej Komisji, nie może wiedzieć, jaką posadę zaplanowała dla niej von der Leyen – przyznała, że ogromnych kosztów z tym związanych nie da się pokryć ze środków publicznych.
Nie można też oczekiwać, że konsumenci energii elektrycznej pokryją koszty w krótkim okresie, zasugerował hiszpański polityk, co doprowadziłoby jedynie do „wyczerpania gospodarki i rodzin”. Zamiast tego UE musiałaby znaleźć rozwiązania finansowe, aby zniwelować lukę między płaceniem za infrastrukturę sieciową a zwrotem z inwestycji w postaci niższych cen energii.
„To świetna wymówka, by budować Europę, by… myśleć szerzej niż tylko o interesach narodowych i budować wokół tego wspólny projekt” – powiedział Ribera.
