Badanie sugeruje, że zielone finansowanie pobudzi gospodarkę, ale kraje śródziemnomorskie będą musiały stawić czoła wyzwaniom fiskalnym.
Z nowego badania opublikowanego dzisiaj (16 września) wynika, że Włochy i Hiszpania mogą stanąć w obliczu większych oszczędności w wyniku inwestycji publicznych mających na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w Europie o 90% do 2040 r.
Zespół doradców Agora Energiewende stwierdził, że transformacja energetyczna może pociągnąć za sobą 2% wzrost gospodarki europejskiej do 2040 r., powiązany z ekologicznymi inwestycjami. Jednak po przeanalizowaniu szczególnej sytuacji Francji, Niemiec, Włoch, Polski i Hiszpanii wskazano w nim szczególne wyzwania, przed którymi stoją kraje śródziemnomorskie ze względu na ich wysoki poziom zadłużenia.
Pomimo ogólnego pozytywnego efektu gospodarczego przewidywanego w analizie, w przypadku mocno zadłużonych krajów poziom zadłużenia prawdopodobnie odnotuje dalszy wzrost, chyba że rządy wdrożą dodatkowe środki oszczędnościowe.
„Państwa członkowskie UE powinny zacząć oceniać ryzyko fiskalne związane z transformacją i uwzględniać je w analizach zdolności obsługi zadłużenia i krajowych planach budżetowych” – zasugerowała Agora, zauważając, że rządy UE nie mogą opierać się wyłącznie na dochodach z cen emisji dwutlenku węgla w celu finansowania swoich programów inwestycji klimatycznych.
Matthias Buck, dyrektor Agory, powiedział, że przychody ze sprzedaży uprawnień do emisji CO2 zaczną spadać w połowie lat 30. XX w. wraz ze zmniejszaniem się podstawy opodatkowania paliw kopalnych, co podkreśla znaczenie unijnego finansowania działań klimatycznych w kolejnym budżecie UE.
„Współfinansowanie przez UE krajowych inwestycji klimatycznych, na przykład w budynki i czysty transport, zmniejsza potrzebę rządów dokonywania wyboru między zrównoważonym rozwojem fiskalnym a środowiskowym” – stwierdził Buck.
Inwestycje na kwotę co najmniej 462 miliardów euro, co odpowiada 2,7% wyniku gospodarczego UE, będą potrzebne co roku przez całą tę dekadę, szacuje Agora, powtarzając podobnie duże kwoty przytoczone w niedawnym raporcie Draghiego na temat konkurencyjności i transformacji energetycznej.
Z badania wynika, że te potrzeby inwestycyjne będą dalej rosnąć do 3,3%, czyli 564 miliardów euro w latach trzydziestych XXI w., po czym ponownie spadną, a udział inwestycji publicznych będzie odpowiadał około 1,1% PKB UE rocznie.
Inwestycje w takie obszary, jak czyste technologie, infrastruktura o zerowej emisji netto i renowacje budynków wzmocniłyby unijną produkcję, stworzyłyby nowe miejsca pracy i sprzyjały konwergencji gospodarczej między Europą Zachodnią i Wschodnią, zauważyła Agora, wzywając blok do zapewnienia dalszego finansowania na poziomie UE po 2026 r., kiedy Program UE mający na celu ochronę biedniejszych obywateli w okresie przejściowym dobiega końca.
Wezwanie do zwiększenia finansowania pojawia się jednak w następstwie dochodzenia Europejskiego Trybunału Obrachunkowego (ETO), który w zeszłym tygodniu potępił niewłaściwe wykorzystanie zielonych funduszy, stwierdzając, że kilka krajów UE przeszacowało koszty projektów klimatycznych i błędnie obliczyło faktycznie wydane kwoty.
Luke Haywood, kierownik ds. polityki klimatycznej i energetycznej w EEB, powiedział, że jeśli Komisja Europejska nie przyjmie na siebie odpowiedzialności za zapewnienie, że wydatkowane zasoby zostaną wykorzystane zgodnie z ich przeznaczeniem, będzie nadal finansować projekty, które nie są zgodne z celami klimatycznymi i polityka przyrodnicza.
„Monitorowanie ma kluczowe znaczenie, ponieważ wiele kwestii cytowanych w tym sprawozdaniu (ETO) powstało przynajmniej częściowo z powodu braku nadzoru na poziomie UE oraz braku odpowiednich możliwości na szczeblu regionalnym i lokalnym ” – Haywood powiedział TylkoGliwice, sugerując, że zasoby na pokrycie potencjału administracyjnego na poziomie lokalnym, aby zapewnić odpowiedni nadzór nad projektem, powinny zostać uwzględnione od etapu początkowego projektu.
