Niedawno odnalezione dokumenty ujawniają kwitnącą społeczność żydowską w Yorku wkrótce po jednej z najgorszych antysemickich masakr w średniowieczu.
Niedawno odkryte dokumenty przez badaczy z Uniwersytetu w Yorku ukazały nowe spojrzenie na burzliwą historię Anglii ze społecznością żydowską. Doniesienia te pojawiły się niecały miesiąc po przyjęciu przez miasto pierwszego rabina od czasu wypędzeń Żydów w 1290 r.
Projekt Jewish Neighborhoods Project zagłębia się w życie społeczności żydowskiej przed i po masakrze w 1190 roku w mieście w północnej Anglii. Nowe dokumenty sugerują, że wkrótce po masakrze powstała druga społeczność żydowska, która stała się integralną częścią większej społeczności Yorku.
Według badaczy druga społeczność żydowska współpracowała wówczas z chrześcijanami i doświadczyła „wzrostu i dobrobytu”. chrześcijan w tym okresie.”
W ramach projektu cyfrowo zrekonstruowano miejsca zamieszkania żydowskich przywódców miasta i udało się zlokalizować ważne żydowskie zabytki w całym mieście.
„Na podstawie źródeł dokumentalnych zlokalizowaliśmy miejsca, w których znajdowały się synagogi z XII i XIII wieku oraz domy, w których prawdopodobnie mieszkał XII-wieczny uczony YomTov z Joigny, kiedy przeprowadził się do Yorku” – wyjaśnia dr Louise Hampson, pracownik naukowy, Szef Partnerstw Dziedzictwa.
Chociaż większość drugiej społeczności żydowskiej pracowała i mieszkała przy Coney Street w centrum miasta, nowa cyfrowa mapa pokazuje, że społeczność pozostawiła po sobie większy ślad, niż wcześniej sądzono.
Nie jest jasne, co dokładnie spowodowało tak radykalną zmianę ówczesnego stosunku Yorku do Żydów.
Obecni przywódcy społeczności żydowskiej uznają to nowe źródło informacji o społeczności żydowskiej miasta za szczególnie inspirujące, zwłaszcza gdy spoglądają wstecz na okrucieństwa, które miały miejsce zaledwie kilka dekad wcześniej.
Masakra z 1190 roku
Uznawana za jedną z najgorszych pojedynczych masakr narodu żydowskiego w średniowieczu, masakrę z 1190 r. podsycała obecność Żydów na koronacji króla Ryszarda I, nienawiść do Żydów podczas krucjat, złość z powodu spłaty długów i pogłoski o zniesławieniu krwi w społeczeństwie.
Po uformowaniu się tłumu 16 marca społeczność żydowska szukała schronienia w zamku Clifford’s Tower. Niektórzy mieszkańcy zamku zamiast nawrócić się na chrześcijaństwo, zamiast nawrócić się na chrześcijaństwo, postanowili odebrać sobie życie i przedtem podpalić swój dobytek.
Innych wywabiono z zamku obietnicami bezpiecznego przejścia, jeśli nawrócą się na chrześcijaństwo. Gdy część Żydów się zgodziła, następnego ranka po opuszczeniu zamku zostali rozstrzelani. Ogółem szacuje się, że podczas masakry zginęło lub zostało zmuszonych do samobójstwa około 150 Żydów.
Miasto, które nie może się doczekać
Na początku sierpnia York mianował pierwszego rabina rezydenta miasta od czasu wygnania Żydów z Anglii w 1290 roku za panowania króla Edwarda I.
Edykt wypędzeniowy był dekretem królewskim wydanym przez króla 18 lipca 1290 roku i nakazującym wszystkim Żydom opuszczenie Anglii do 1 listopada tego roku. Szacuje się, że 3000 Żydów zostało zmuszonych do opuszczenia kraju i osiedliło się we Francji i Niemczech.
Nowa rabin miasta, dr Elisheva Salamo, powiedziała w wywiadzie dla brytyjskich mediów, że nie może się doczekać swojej nowej misji w historycznym mieście i rozumie historyczną i symboliczną wagę swojej roli.
„Mam nadzieję, że cała społeczność żydowska i jej sojusznicy na całym świecie będą chcieli nam pomóc w kolejnym etapie tej niesamowitej podróży mającej na celu przywrócenie judaizmu do tego starożytnego i najpiękniejszego z miast”.
