Prezydent Joseph Aoun przyjął rezygnację byłego rządu opiekuna i podpisał dekret z nowym premierem w celu utworzenia nowego rządu.
Nowy premier Libanu w sobotę utworzył pierwszy pełnoprawny rząd w kraju od 2022 r.
Prezydent Joseph Aoun ogłosił w oświadczeniu, że przyjął rezygnację z byłego rządu dozorcy i podpisał dekret z nowym premierem Nawaf Salamem, który tworzy nowy rząd.
Gabinet Salama z 24 ministrów, podzielony równomiernie między sektą chrześcijańską i muzułmańską, powstał niecały miesiąc po tym, jak został mianowany i przychodzi w czasach, w którym Liban stara się odbudować swój zmaltretowany region południowy i zachować bezpieczeństwo wzdłuż południowej granicy po niszczycielskim Wojna między Izraelem a grupą bojowników Hezbollah. Umowa o zawieszeniu broni z USA zakończyła wojnę w listopadzie.
Liban wciąż jest w obrocie okaleczającego kryzysu gospodarczego, obecnie w szóstym roku, który zmaltretował swoje banki, zniszczył swój stanowy sektor energii elektrycznej i pozostawił wielu w ubóstwie niezdolnym do uzyskania ich oszczędności.
Salam, dyplomata i były prezydent Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, przysięgał zreformować sądownictwo libańskie i zmaltretowaną gospodarkę oraz doprowadzić do stabilności w niespokojnym kraju, który od dziesięcioleci staje w obliczu licznych kryzysów gospodarczych, politycznych i bezpieczeństwa.
Chociaż Hezbollah nie poparł Salama jako premiera, grupa libańska angażowała się w negocjacje z nowym premierem w sprawie szyickich muzułmańskich miejsc w rządzie, zgodnie z systemem podziału władzy Libanu.
Nowe władze Libanu oznaczają również odejście od przywódców, którzy są blisko Hezbollahu, ponieważ Bejrut ma nadzieję, że w ciągu ostatniej dekady będzie nadal poprawić więzi z Arabią Saudyjską i innymi narodami w Zatoce Perskiej.
Na początku stycznia były szef armii Aoun został wybrany na prezydenta, kończąc próżnię tej pozycji. Był także kandydatem nie popieranym przez Hezbollaha i kluczowych sojuszników.
Aoun podzielił się podobnymi sentymentami do Salam, przysięgając również skonsolidować prawo państwa do „monopolizacji noszenia broni”, w pozornym odniesieniu do ramion Hezbollahu.
