Nowy komisarz ds. środowiska, którego zadaniem jest uporanie się z narastającym kryzysem wodnym

Przewodnicząca Komisji Europejskiej powiedziała dziś, że „odporność na wodę jest dużym priorytetem” podczas jej drugiej kadencji, wybierając Jessikę Roswall na swojego nowego szefa ds. polityki ochrony środowiska.

Minister szwedzkiego rządu Jessika Roswall ma wyznaczyć kierunki reakcji UE na coraz częstsze okresy suszy i powodzi po dzisiejszej (17 września) nominacji do nadzorowania środowiska, odporności na wodę i portfela konkurencyjnej gospodarki w nowej Komisji Europejskiej.

51-letnia Roswall będzie – pod warunkiem pomyślnego przesłuchania przed eurodeputowanymi w nadchodzących tygodniach – będzie musiała przedstawić strategię w zakresie odporności na wodę, którą von der Leyen odłożyła na półkę na początku tego roku w odpowiedzi na okrzyki protestu grup społeczeństwa obywatelskiego. Ogłaszając nominację, von der Leyen stwierdziła, że ​​kwestia ta będzie miała wysoki priorytet w nadchodzących latach.

Roswall, obecnie szwedzka minister spraw UE, pochodząca z tej samej rodziny politycznej Europejskiej Partii Ludowej (PPE), co von der Leyen, wyraziła wdzięczność za zaufanie, jakim ją obdarzono oraz za tekę, która byłaby „kluczem do konkurencyjności UE i odejścia od paliw kopalnych ”.

Liberalna poseł Emma Wiesner (Szwecja/Odnów Europę) z radością przyjęła nominację swojej rodaczki, wyrażając chęć współpracy nad nowym pakietem polityki wodnej, który nazwała „Błękitnym Ładem”. Niemiecki poseł Peter Liese (EPL) stwierdził, że Roswall to „dobry wybór”, wzywając jednocześnie do „bardziej pragmatycznego podejścia do polityki ochrony środowiska”.

„Przede wszystkim mniej biurokracji, a w przypadku sprzecznych celów, na przykład między zakazami chemikaliów a ochroną klimatu, należy podjąć decyzje na korzyść ochrony klimatu” – stwierdziła Liese.

Szwedzki polityk był jednym z czterech powołanych dzisiaj komisarzy, którzy odegrają kluczową rolę w zapewnieniu wdrożenia prawodawstwa Europejskiego Zielonego Ładu, w tym prawnie wiążącego celu, jakim jest osiągnięcie neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla do 2050 r. Pozostali to hiszpańska minister ds. transformacji ekologicznej Teresa Ribera (czysta i sprawiedliwa transformacja), Holender Wopke Hoekstra (klimat) oraz duński minister rozwoju i klimatu Dan Jorgensen (energia i mieszkalnictwo).

Zapytana, w jaki sposób decyzje będą podejmowane przez komisarzy pracujących z pokrywającymi się tekami, von der Leyen odpowiedziała, że ​​„główną zasadą jest koordynacja” i nawiązała do „rzeczywistości, w której wszystko jest ze sobą powiązane”.

Sarah Johansson, starsza specjalistka ds. polityki zapobiegania zanieczyszczeniu wody w Europejskim Biurze Środowiska (EEB), podkreśliła znaczenie egzekwowania przez prawodawców istniejących przepisów w zakresie ochrony środowiska, takich jak ramowa dyrektywa wodna, oraz systematycznego zajmowania się podstawowymi przyczynami potrójnego klimatu i różnorodności biologicznej i kryzys związany z zanieczyszczeniem.

„(Następny komisarz ds. środowiska) będzie ponosił kluczową odpowiedzialność za ochronę i przywracanie dobrego stanu europejskich ekosystemów słodkowodnych, aby zapewnić Europę odporną na wodę, która zapewnia przyszłym pokoleniom czystą i wystarczającą ilość wody” – Johansson powiedziała TylkoGliwice.

Ester Asin, dyrektor WWF Europe, powiedziała, że ​​faktyczny postęp w realizacji działań klimatycznych i wspieraniu zielonej transformacji będzie w dużej mierze zależał od konkretnych mandatów każdego z 26 komisarzy von der Leyen – i ich chęci do wzajemnej współpracy.

„Potrzebujemy dalszych wyjaśnień na temat roli przywracania i ochrony przyrody — szczególnie w adaptacji do klimatu i odporności na wodę” – dodał Asin.

Przemawiając w zeszłym tygodniu na konferencji poświęconej środowisku w Monachium, von der Leyen podkreśliła pilność kwestii wody, mówiąc, że „świat roku 2050 może być światem powodzi i racjonowania wody”. To poczucie pilności zostało podkreślone w niedawnym wezwaniu portugalskiego ministra, popieranego przez 21 innych państw członkowskich, do zwiększenia bezpieczeństwa wodnego w Europie.

Według Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) około 20% terytorium Europy i 30% obywateli Europy cierpi w danym roku z powodu niedoboru wody, która szacuje, że związane z tym koszty gospodarcze wynoszą około 9 miliardów euro rocznie, nie licząc szkód w ekosystemy. Unijny organ ds. ochrony środowiska szacuje ponadto, że zajęcie się skutkami niedoboru wody może do końca stulecia sięgnąć 65 miliardów euro rocznie, a straty będą odczuwalne głównie w rolnictwie i systemach żywnościowych oraz w sektorze energetycznym, a także w publicznych dostawach wody.

Podobnie Komisja oszacowała całkowite koszty ograniczania ryzyka powodziowego w latach 2016–2021 na co najmniej 14 miliardów euro.

Tania Pentcheva, dyrektor ds. relacji z rządem europejskim i przemysłem w globalnej firmie Xylem zajmującej się technologią wodną, ​​nalegała, aby Roswall opracowała „Europejską strategię bezpieczeństwa wodnego” w ciągu pierwszych 100 dni urzędowania nowej Komisji oraz zapewniła spójność polityki wodnej z polityką czystego przemysłu Porozumienie, które von der Leyen zobowiązała się przedstawić w tym samym terminie.

„Obejmuje to ścisłą współpracę z przewodniczącym Komisji i państwami członkowskimi w celu wsparcia ich oceny niedoboru wody i wrażliwości, a także kierowanie inwestycjami niezbędnymi, aby urzeczywistnić odporność na wodę w Europie” – stwierdziła Pentcheva.