Śmierć ekstrawaganckiego właściciela Michela Catty'ego oznaczała koniec instytucji Montmartre, która bawiła publiczność z całego świata przez ponad pół wieku.
Chez Michou, pikantny paryski klub kabaretowy, który stał się inspiracją dla francuskiego filmu z 1978 r., Klatka dla szaleńców (który został przerobiony w USA w 1996 roku jako Klatka dla ptaków), zamknęło swoje podwoje po 68 latach.
Klientami instytucji Montmartre, która w latach 50. XX wieku sprowadziła do Francji drag queens, byli m.in. Pablo Picasso Toulouse-Lautrec, Claude Manet, Liza Minnelli i Pierwsza Dama Francji Brigitte Macron.
Teraz pojawiły się doniesienia, że znalezieniem nowych właścicieli zajmie się likwidator.
Pomimo odrodzonej popularności występów drag queen na całym świecie, ten mały klub nocny nie przyciągnął tłumów od czasu śmierci założyciela, Michou (prawdziwe nazwisko: Michel Catty), ponieważ nikt nie dorównał jego niepowtarzalnemu stylowi.
Michou, postać natychmiast rozpoznawalna i jeden z najsłynniejszych paryskich artystów homoseksualnych, sam będący drag queen, niezmiennie ubierał się w swój „uniform” składający się z niebieskich garniturów i dużych, wyrazistych okularów.
Ikona francuska
Pałac Elizejski wydał oświadczenie po śmierci Michou, w którym stwierdził: „Niebo nad Montmartre od tej pory będzie nieco mniej błękitne”.
Chociaż po śmierci Michou prowadzenie klubu przejęła jego siostrzenica, Catherine Catty-Jacquart, zmieniające się czasy i niemożność wykorzystania odrodzonego zainteresowania pokazami drag queens oznaczały koniec Chez Michou.
Madame Arthur, rywalizujący klub kabaretowy, działający na tej samej ulicy Rue des Martyrs co Chez Michou, zbiera owoce upadku Chez Michou, prezentując innowacyjny program, który trafia do młodszej, modnej widowni.
