Sobotnie wybory były sprawdzianem poparcia małego państwa Europy Wschodniej dla sąsiedniej Ukrainy w jej wojnie z Rosją, a zwycięstwo Fico może nadwyrężyć kruchą jedność w Unii Europejskiej i NATO.
Jak wynika z niemal pełnych wyników, populistyczny były premier i jego lewicowa partia zwyciężyli w wyborach parlamentarnych na Słowacji, rozpoczynając polityczny powrót po kampanii opartej na prorosyjskim i antyamerykańskim przesłaniu.
Według wyników z 99,2% z około 6 000 lokali wyborczych obliczonych przez Słowacki Urząd Statystyczny wczesną niedzielę, były premier Robert Fico i lewicowa partia Smer, czyli Kierunek, przewodzili, zdobywając 23,3% głosów.
Sobotnie wybory były sprawdzianem poparcia małego państwa Europy Wschodniej dla sąsiedniej Ukrainy w jej wojnie z Rosją, a zwycięstwo Fico może nadwyrężyć kruchą jedność w Unii Europejskiej i NATO.
Fico (59 l.) zapowiedział wycofanie wsparcia wojskowego Słowacji dla Ukrainy w wojnie z Rosją, jeśli jego próba powrotu do władzy zakończy się sukcesem.
Liczący 5,5 miliona kraj, utworzony w 1993 r. po rozpadzie Czechosłowacji, jest zagorzałym zwolennikiem Ukrainy od czasu inwazji Rosji w lutym ubiegłego roku, przekazując broń i otwierając granice dla uchodźców uciekających przed wojną.
Jeżeli żadna partia nie zdobędzie większości mandatów, konieczne będzie utworzenie rządu koalicyjnego. Prezydent tradycyjnie prosi zwycięzcę wyborów, aby spróbował utworzyć rząd, więc Fico prawdopodobnie ponownie zostanie premierem. Sprawował funkcję premiera w latach 2006-2010 i ponownie w latach 2012-2018.
Na drugim miejscu znalazła się liberalna, prozachodnia nowicjuszka, Postępowa Słowacja, z 17% głosów.
Lewicowa partia Hlas (Głos), na której czele stoi były zastępca Fico w Smerze, Peter Pellegrini, znalazła się na trzecim miejscu z 15%. Pellegrini rozstał się z Fico po porażce Smeru w poprzednich wyborach w 2020 roku, ale ich ewentualne ponowne spotkanie zwiększyłoby szanse Fico na utworzenie rządu.
Inny potencjalny partner koalicyjny, ultranacjonalistyczna Słowacka Partia Narodowa, stanowiąca wyraźne ugrupowanie prorosyjskie, uzyskała 5,7%.
Te trzy partie miałyby większość parlamentarną, gdyby połączyły siły w rządzie koalicyjnym.
Fico sprzeciwia się sankcjom UE nałożonym na Rosję, wątpi, czy Ukraina jest w stanie wyprzeć nacierające wojska rosyjskie i chce uniemożliwić Ukrainie wejście do NATO.
Proponuje, aby zamiast wysyłać broń do Kijowa, UE i USA wykorzystały swoje wpływy, aby zmusić Rosję i Ukrainę do zawarcia kompromisowego porozumienia pokojowego.
Krytycy Fico obawiają się, że jego powrót do władzy może skłonić Słowację do porzucenia obranego kursu w inny sposób, podążając drogą Węgier pod rządami premiera Viktora Orbána i w mniejszym stopniu Polski pod rządami Prawa i Sprawiedliwości.
Węgry zostały ukarane przez UE sankcjami za rzekome naruszenia praworządności i korupcję, podczas gdy instytucje UE twierdzą, że Polska coraz bardziej oddala się od unijnych zasad praworządności. Fico zagroził zwolnieniem śledczych z Krajowej Agencji Kryminalnej i specjalnego prokuratora, który zajmuje się najpoważniejszymi przestępstwami i korupcją.
Węgry także – co wyjątkowe wśród krajów UE – utrzymywały bliskie stosunki z Moskwą i sprzeciwiały się dostarczaniu Ukrainie broni lub udzielaniu jej pomocy gospodarczej.
Fico powtarza bezpodstawne twierdzenie prezydenta Rosji Władimira Putina, że rząd ukraiński kieruje państwem nazistowskim, przed którym potrzebowali ochrony etniczni Rosjanie na wschodzie kraju. Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski jest Żydem i jego krewni stracili podczas Holokaustu.
Znany z wulgarnych tyrad pod adresem dziennikarzy Fico prowadził także kampanię przeciwko imigracji i prawom osób LGBTQ+.
Mandaty w parlamencie zdobyły także populistyczna grupa Zwyczajni Ludzie, konserwatywni chadekowie oraz probiznesowa Wolność i Solidarność.
