We współpracy z Media City, Katar. „Widząc wszystkie ich ograniczenia, wszystko, czego nie mogą zrobić, a my przychodzimy, aby pokazać im, że mogą wszystko”.
SCENES rzuca światło na młodzież na całym świecie, która przełamuje bariery i tworzy zmiany. Krótkie filmy oparte na bohaterach będą inspirować i zadziwiać, gdy młodzi twórcy zmian opowiadają swoje niezwykłe historie.
Amerykański poeta Henry Wadsworth Longfellow powiedział kiedyś: „Muzyka jest uniwersalnym językiem ludzkości”. Choć większość ludzi uważa, że muzyka przekracza bariery kulturowe i językowe, jeden człowiek idzie o krok dalej.
Ralfa Niedenthala podejście do muzyki jest takie, że jest ona z natury włączająca. Według niego muzyka może przełamać granice upośledzenia fizycznego i poznawczego. Swoją wiarę potwierdza poprzez swoją organizację pozarządową „We All Make Music”.
„We All Make Music” tworzą ludzie z różnymi rodzajami niepełnosprawności, w tym z porażeniem mózgowym, zespołem Downa, ślepotą i autyzmem” – Ralf mówi SCENES.
Z zawodu muzykoterapeuta, Ralf wykorzystuje muzykę jako narzędzie terapeutyczne, pomagając wielu pacjentom ze specjalnymi potrzebami. Podczas jego sesji to właśnie ich możliwości, pomimo swojej niepełnosprawności, były dla niego inspiracją.
„Zaobserwowałem, że wielu pacjentów miało różne możliwości, niezależnie od tego, czy chodziło o śpiewanie, grę na instrumentach czy taniec” – powiedział Ralf.
Uderzanie w akord
Powstaje zespół z Angy na wokalu, Florencią na perkusji i Diego na gitarze. Tak naprawdę „We All Make Music” składa się z trzech zespołów – THM, Jade i Sabadabadú. Często są zapraszani do gry na różnych imprezach w stolicy kraju, Buenos Aires.
Występy na koncertach to satysfakcjonujący i cenny czas dla członków zespołu takich jak Angy.
„Zwykle jestem trochę zdenerwowana, ale kiedy zaczynam śpiewać z zespołem, czuję się inaczej. Śpiewanie sprawia mi radość” – mówi Angy.
Zgadza się z tym inna piosenkarka Paloma Facchini. Śpiew ma na nią urzekający wpływ. „Od razu wchodzę w bańkę i zapominam o wszystkich problemach. Jestem jak w chmurze, odpuszczam” – wyjaśnia.
Umysł i muzyka
Korzyści płynące z muzyki są dobrze zbadane. Wielu badaczy, w tym neurolog i psychiatra z Harvard Medical School David Silbersweig, odkryło, że muzyka aktywuje różne części mózgu, często jednocześnie. Pozytywne skutki uboczne obejmują poprawę zachowania, poprawę zdrowia psychicznego i stanów fizjologicznych.
W zależności od rodzaju muzyki i obszarów mózgu, które stymuluje, badanie Silbersweiga sugeruje również, że muzyka może sprzyjać gojeniu i poprawiać samopoczucie.
Paloma i jej rodzina zaobserwowali niezwykłe zmiany. Jej matka, Veronica Mendez, wspomina kilka koncertów, podczas których Paloma była zdecydowana stać samodzielnie, nie polegając na chodziku.
„Czuję, że „We All Make Music” bardzo pomogło mi wstać” – wyjaśnia Paloma. „Dzięki temu poczułam się pewniej”.
Według Veroniki Paloma zazwyczaj nie wypowiada się głośno na temat swoich opinii. Paloma zmieniła melodię, odkąd dołączyła do „We All Make Music”. „Na scenie ulega przemianie” – mówi jej matka.
Muzyka nie ma granic
Chociaż Angy i Paloma cierpią na porażenie mózgowe, ich stan nie wskazuje na fizyczne ograniczenia uniemożliwiające im śpiewanie lub chwytanie instrumentu. W przeciwieństwie do nich niektórzy członkowie mają poważniejsze upośledzenia, które uniemożliwiają mówienie i poruszanie się.
„Tak jest w przypadku Yael. Porusza się na wózku inwalidzkim i nie może mówić” – mówi Ralf.
Ralf ma sposób na umożliwienie tworzenia muzyki muzykom takim jak Yael za pomocą tajnej broni – technologii.
„Korzystając z czujnika i ruchów głowy, można komponować muzykę” – wyjaśnia Ralf. „Jesteśmy ludźmi, którzy tworzą muzykę. Każdy ma trudności i ograniczenia, ale i potencjał” – dodaje.
Wspieranie osób ze specjalnymi potrzebami poprzez piosenkę i taniec jest mocną stroną Ralfa. Ci, którzy go znają, nieustannie go wychwalają.
Paloma uważa, że ma „magiczny sposób widzenia rzeczy”.
Z kolei ojciec Angy’ego, Eduardo Mallea, uważa go za kogoś więcej niż tylko nauczyciela. „Udało mu się wydobyć radość z serc tych wszystkich dzieci i wszyscy zdaliśmy sobie sprawę, że muzyka nie ma granic”.
Jest oczywiste, że Ralf i jego organizacja poruszyli serca i wywarli ogromny wpływ. Jednak dla niego wszystko to jest częścią jednego dnia pracy.
„Czego więcej można chcieć?” – pyta Ralf. „Widząc wszystkie ich ograniczenia, wszystko, czego nie mogą zrobić, a my tutaj przychodzimy, aby pokazać im, że mogą wszystko. Kiedy widzę, jak szczęśliwie tworzą muzykę na scenie, czuję się spełniony” – mówi.
Ralf prowadził „We All Make Music” podczas różnych tras koncertowych po Argentynie, nagrał albumy, a nawet opublikował książkę od czasu jej premiery w 2007 roku. Ma też wobec nich wielkie plany podróżowania po świecie i tworzenia muzyki w przyszłości. Ma nadzieję, że występy na koncertach i nagrywanie albumów zapewnią członkom zespołu dobre dochody.
