O nas
Kontakt

Prawo UE dotyczące pracowników platform internetowych zyskuje nową szansę na przetrwanie w wyścigu z czasem

Laura Kowalczyk

Under the proposed directive, over 5.5 million platform workers could be re-classified as employees and given access to basic labour rights.

Państwa członkowskie dały nową szansę dyrektywie dotyczącej pracowników platform, której przetrwanie wisi na włosku.

Ambasadorowie przy UE zgodzili się w piątek na zmieniony mandat, który umożliwi Radzie reprezentowanej przez Belgię powrót do negocjacji z Parlamentem Europejskim.

Oczekuje się, że bezpośrednie rozmowy odbędą się już w przyszły wtorek w ramach wyścigu z czasem, zanim cykl legislacyjny całkowicie się zatrzyma w oczekiwaniu na nadchodzące wybory do Parlamentu Europejskiego, które odbędą się w dniach 6–9 czerwca.

Droga jednak nie jest jeszcze jasna: według dyplomaty, który wypowiadał się pod warunkiem zachowania anonimowości, podczas piątkowych dyskusji sześć państw członkowskich albo sprzeciwiło się zmienionemu mandatowi, albo wstrzymało się od głosu, co sugeruje, że opór wobec dyrektywy jest nadal mocno zakorzeniony.

Projekt ustawy, zaprezentowany pod koniec 2021 roku, ma na celu poprawę warunków pracy osób obsługujących popularne codzienne aplikacje, takie jak Uber, Deliveroo i Glovo, które często są traktowane jako osoby samozatrudnione, mimo że podlegają im zasady podobne do zwykłych pracowników.

Centralnym punktem tekstu jest nowatorski system domniemań prawnych, który zmieniłby status pracowników platform, jeśli spełniają oni określoną liczbę kryteriów lub warunków w swojej codziennej działalności, takich jak zakaz obsługi aplikacji konkurencji lub bycie zmuszony do przestrzegania norm dotyczących wyglądu, zachowania i wydajności.

Bruksela szacuje, że około 5,5 miliona z 28 milionów pracowników platform internetowych działających obecnie w Unii Europejskiej zostało błędnie sklasyfikowanych i w związku z tym podlega domniemaniom prawnym. Dzięki temu byliby uprawnieni do takich praw, jak płaca minimalna, negocjacje zbiorowe, ograniczenia czasu pracy, ubezpieczenie zdrowotne, zwolnienia chorobowe, zasiłki dla bezrobotnych i emerytury – na równi z każdym innym zwykłym pracownikiem.

Od czasu przedstawienia dyrektywy domniemanie prawne zostało poddane intensywnej analizie nie tylko przez same platformy, które obawiają się zawyżania kosztów dostosowania do zaktualizowanego statusu, ale także ze strony rządów liberalnych i prawicowych, które obawiają się zwiększania obciążeń administracyjnych i spowalniania tak zwana ekonomia Gig.

Państwa członkowskie miesiącami próbowały pogodzić swoje rozbieżne punkty widzenia i w czerwcu ubiegłego roku uzgodniły wspólny mandat, który dodał przepis przyznający władzom krajowym „swobodę niestosowania domniemania” w niektórych przypadkach.

Parlament natomiast opowiedział się za maksymalistycznym, przyjaznym pracownikom stanowiskiem, które utrudniło platformom obejście domniemań prawnych, zaostrzyło wymogi dotyczące przejrzystości algorytmów i zaostrzyło kary za nieprzestrzeganie.

Głęboka przepaść między obiema instytucjami ugrzęzła w negocjacjach. Do osiągnięcia porozumienia w połowie grudnia potrzeba było sześciu rund negocjacji, a jest ich szczególnie dużo.

Ale chociaż prawodawcy wiwatowali z przełomu, w Radzie wybuchł bunt.

Większa niż oczekiwano grupa krajów, w tym Francja, Republika Czeska, Irlandia, Grecja, Finlandia, Szwecja i trzy państwa bałtyckie, dała jasno do zrozumienia, że ​​nie może poprzeć nowego tekstu, ich zdaniem Hiszpania, ówczesna posiadaczka rotacyjnej prezydencji, odszedł zbyt daleko od czerwcowego mandatu. Niemcy, najpotężniejsze państwo bloku, zachowały milczenie, co zostało zinterpretowane jako wstęp do wstrzymania się od głosu.

Zgłoszona w ostatniej chwili opozycja pogrążyła cały proces w chaosie i wzbudziła poważne wątpliwości, czy prawo przetrwa, czy też się rozpadnie.

W związku ze zbliżającymi się wyborami do Parlamentu wszystkie negocjacje międzyinstytucjonalne muszą zakończyć się do połowy lutego. Ci, którzy nie dotrzymają terminu, znajdują się w zawieszeniu i mogą zostać zapomniani po ponownym rozpoczęciu cyklu legislacyjnego we wrześniu.

Belgia, obecna sprawująca rotacyjną prezydencję, podjęła próbę ratowania dyrektywy, zanim było za późno, i wypracowała nowy kompromis, aby uwzględnić wszystkie państwa członkowskie. Tekst, który ambasadorowie zatwierdzili w piątek, w większości powraca do mandatu z czerwca, co oznacza, że ​​Rada wróciła na swoje dawne stanowisko.

Jednak fakt, że przeciwne kraje zniosły w piątek opór, nie oznacza automatycznie, że zgodzą się na wynik nowej rundy negocjacji. Dyplomata z jednego z niezdecydowanych państw powiedział TylkoGliwice, że zezwolenie zostało wydane z „niewielką ostrożnością” i że Belgia powinna uważać, „aby nie posunąć się za daleko”.