Amerykańsko-kanadyjski aktywista został aresztowany na Grenlandii w 2010 roku w związku ze spotkaniem z japońskim statkiem wielorybniczym.
Delegaci Parlamentu Europejskiego protestowali dziś (5 września) przed ambasadą Danii w Brukseli, domagając się uwolnienia obrońcy przyrody aresztowanego przez duńską policję na Grenlandii na początku tego roku na polecenie Japonii.
Parlamentarzystki UE Emma Fourreau (Francja/Lewica) i Lena Schilling (Austria/Zieloni), które stanęły na czele protestu, a do których dołączyli Marc Botenga (Belgia/Lewica), Thomas Pellerin-Carlin (Francja/S&D), Jean-Marc Germain (Francja/S&D) oraz członkowie Młodych Europejskich Zielonych, zaapelowały o natychmiastowe uwolnienie aktywisty morskiego Paula Watsona, 73-letniego założyciela Sea Shepherd Conservation Society, który został aresztowany przez duńskie władze 21 lipca, gdy jego statek cumował w stolicy Grenlandii, Nuuk.
Rozpoczęcie poszukiwań nastąpiło w wyniku międzynarodowego nakazu aresztowania wydanego w 2012 r. przez Japonię, w którym oskarżono amerykańsko-kanadyjskiego aktywistę morskiego o uszkodzenie japońskiego statku wielorybniczego, utrudnianie działalności gospodarczej i zranienie członka załogi podczas spotkania na wodach Antarktydy w lutym 2010 r.
Aresztowanie przeprowadzone przez Interpol było w istocie wynikiem działań Watsona mających na celu sprzeciwienie się nielegalnemu połowowi wielorybów na Antarktydzie. Tak przynajmniej twierdzą ustawodawcy, którzy zorganizowali protest w odpowiedzi na decyzję Wysokiego Sądu Grenlandii z środy (4 września) o pozostawieniu Watsona w więzieniu na dodatkowe 28 dni, do 2 października, w czasie gdy rozważana jest decyzja o ekstradycji do Japonii.
W przypadku ekstradycji Watsonowi grozi kara do 15 lat więzienia.
„Obrona przyrody nie jest przestępstwem. Paul Watson poświęcił swoje życie ochronie życia morskiego i naszej planety. Przestrzegał prawa międzynarodowego i chronił nasze oceany” – powiedział Schilling. „Jego uwięzienie w państwie członkowskim UE rzuca światło na stale rosnące represje, którym stawiają czoła aktywiści”.
Ustawodawca Fourreau pochwalił jej pracę jako polityka działającego na rzecz ochrony klimatu, oceanów i różnorodności biologicznej i stwierdził, że milczenie nie jest opcją: „Nie możemy akceptować represji i kryminalizacji aktywizmu ekologicznego”.
„Głosy z całego świata już zaapelowały do Danii, aby nie wydawała Paula Watsona” – powiedział Fourreau. „Teraz tysiące obywateli ma oko na duński rząd, który może podjąć decyzję polityczną, której ekolodzy nie zapomną ani nie wybaczą”.
Polowanie na wieloryby jest zakazane we wszystkich krajach UE, ponieważ w UE obowiązują ścisłe przepisy dotyczące ochrony, takie jak ustawa o siedliskach z 1992 r. oraz Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem, przyjęta w 1963 r. UE zakazuje handlu produktami z wielorybów i ogranicza połowy, zabijanie lub niepokojenie wielorybów, ponieważ 27-osobowy blok przestrzega Międzynarodowej konwencji o uregulowaniu połowów wielorybów (ICRW), ustanowionej w 1946 r. w celu uregulowania światowego wielorybnictwa.
Poza Unią, Norwegia, której nie obowiązują zasady ICRW, sprzeciwiła się międzynarodowemu moratorium z 1986 r. dotyczącemu komercyjnego polowania na wieloryby. Od 1993 r. kontynuuje polowania na wieloryby w celach komercyjnych i według Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej odławia rocznie około 500 płetwali karłowatych.
Komisja Europejska nie skomentowała tej sytuacji.
