Tego dnia, 20 lat temu, w swoim domu w fiordzie Taknes w Norwegii zmarła Orka Keiko, gwiazda filmów „Uwolnij Willy”.
Historia Keiko jest fascynująca i tragiczna.
Samiec orki urodził się w wodach u wybrzeży Islandii w 1977 roku i miał prawie dwa lata, kiedy został schwytany przez rybaków.
Został zabrany na Ocean Atlantycki w pobliżu Islandii w 1979 roku i był przetrzymywany w akwarium na Islandii, zanim został sprzedany do Marineland w wodospadzie Niagara w Kanadzie. Trzy lata później, w wieku pięciu lat, został sprzedany do Reino Adventura, parku rozrywki w Meksyku.
Jego zbiornik był malutki i wypełniony wodą z kranu zmieszaną z solą, a nie prawdziwą wodą morską. Podczas czternastu lat pobytu w Meksyku jego stan zdrowia uległ pogorszeniu.
Keiko miał 19 lat, kiedy w końcu go uratowano.
Warner Bros. rozpoczęło zdjęcia do filmu Uwolnić Willy’ego – historia chłopca, który pomaga uwolnić schwytaną orkę z niewoli – a film stał się niespodziewanym hitem po premierze w lipcu 1993 roku.
Pod koniec filmu widzowie otrzymali bezpłatny numer telefonu, pod który można zadzwonić i pomóc w ratowaniu wielorybów przed połowami w celach zarobkowych, ale zamiast tego zadzwoniło ponad 300 000 osób, prosząc o uwolnienie Keiko.
W 1996 roku Warner Bros. i International Marine Mammal Project nawiązały współpracę, aby przywrócić Keiko na wolność.
W swoim dużym, nowym akwarium w Oregonie Keiko po raz pierwszy od 14 lat doświadczył naturalnej wody morskiej pompowanej z oceanu.
Po latach przygotowań Keiko do reintegracji, Keiko została przetransportowana samolotem na Islandię w 1998 r., a w 2002 r. stała się pierwszą orką trzymaną w niewoli, która została w całości wypuszczona z powrotem do oceanu.
W dniu 12 grudnia 2003 r. Fundacja Free Willy/Keiko i Humane Society of the United States poinformowały, że orka Keiko zdechła w fiordzie Taknes w Norwegii.
Zmarł na ostre zapalenie płuc w wieku 27 lat.
Uważa się, że dzikie samce orek żyją od 35 do 50 lat lub nawet dłużej, a samice dożywają 90 lat lub więcej. W tamtym czasie Keiko była drugim najstarszym samcem orki, który kiedykolwiek żył w długotrwałej niewoli.
Keiko jest jedyną długoterminowo trzymaną w niewoli orką, której kiedykolwiek dano szansę powrotu na swoje rodzime wody.
Niektórzy krytycy twierdzą, że wypuszczenie Keiko na wolność było porażką, choć wielu ekspertów się z tym nie zgadza.
Rzeczywiście, przez całą podróż Keiko kontrowersje dotyczyły tego, czy wypuszczenie go z powrotem na wolność jest etyczne, biorąc pod uwagę jego życie w niewoli.
Po śmierci Keiko „NY Times” nazwał projekt „biustem”, a wielu krytyków uznało go za porażkę, ponieważ Keiko nigdy nie zintegrowała się ponownie z dzikimi wielorybami.
Jednak David Phillips, dyrektor wykonawczy Fundacji Free Willy Keiko, stwierdził wówczas, że organizacja „wybrała najtrudniejszego kandydata i zabrała go od śmierci w Meksyku do pływania z dzikimi wielorybami w Norwegii”.
„Keiko spędziła pięć lat z widokami i dźwiękami naturalnej wody morskiej. Myślę, że był to wielki sukces z punktu widzenia Keiko, jego dobrego samopoczucia i całego świata, który chciał postąpić właściwie.
20 lat od śmierci Keiko pozostaje jednym z najsłynniejszych ssaków morskich na świecie.
Willy, wciąż za Tobą tęsknimy.
