Rosyjski pianista Andrey Gugnin zdobywa główną nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym Klasycznym

W prestiżowym konkursie wzięło udział 70 pianistów z całego świata, a finaliści wystąpili u boku Ormiańskiej Państwowej Orkiestry Symfonicznej w Dubaju.

Zwycięzcą Classic Piano International 2024 został koronowany rosyjski pianista Andrey Gugnin.

Mieszkający w Holandii Gugnin zatriumfował po wyczerpujących czterech rundach w Jumeirah Zabeel Saray w Dubaju, zgarniając 100 000 euro w gotówce i zmieniając życie 10-dniową trasę koncertową z honorarium w wysokości 50 000 euro.

Gugnin (36 l.) zdobył tytuł porywającym wykonaniem III Koncertu fortepianowego Rachmaninowa, zadziwiając jurorów w hotelowym teatrze Zabeel.

W ciągu ostatnich trzech tygodni 70 wirtuozów z całego świata przybyło do Palm Jumeirah w Dubaju na trzecią edycję Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego Klasycznego.

W rundzie finałowej dziewięciu uczestników rywalizowało łeb w łeb przez trzy sensacyjne wieczory, a każdy z pianistów wystąpił u boku Ormiańskiej Państwowej Orkiestry Symfonicznej (ASSO), prowadzonej przez założyciela, dyrektora artystycznego i głównego dyrygenta, Siergieja Smbatyana.

Kandydaci mieli dużą swobodę w wyborze repertuaru – każdy wykonał po jednym koncercie z listy zawierającej nowatorskie utwory Ludwiga van Beethovena, Fryderyka Chopina, Siergieja Prokofiewa, Siergieja Rachmaninowa, Roberta Schumanna, Piotra Iljicza Czajkowskiego, Johannesa Brahmsa i Franciszek Liszt.

Drugie miejsce zajęła 23-letnia Sunah Kim z Korei Południowej, która zgarnęła 50 000 euro za zaimponowanie jury wykonaniem IV Koncertu fortepianowego Beethovena.

Rosyjska pianistka Anastasiia Kliuchereva (19 l.), która zajęła trzecie miejsce, otrzymała 25 000 euro za porywającą interpretację III Koncertu fortepianowego Prokofiewa.

Każdy z pozostałych finalistów otrzymał swoje mniejsze udziały w łącznej puli nagród wynoszącej 250 000 euro.

Jednak dla Gugnina tytuł to coś więcej niż tylko nagroda pieniężna.

„Zacząłem grać na pianinie w wieku siedmiu lat i wydawało mi się to bardzo naturalne” – mówi Gugnin.

„Naprawdę mi się to podobało i dla mnie i mojej rodziny było jasne, że to coś, co powinienem zrobić. Nigdy nie miałem takich wątpliwości i był to bardzo naturalny proces.

Nagroda ta jest kolejnym z długiego ciągu sukcesów Gugnina, który w tym sezonie obejmie funkcję dyrektora artystycznego OutWest Piano Fest.

Gra pod presją

W zeszłym roku zdobył nagrodę International German Piano Award 2023 oraz nagrodę Instrumental Award 2020 za nagranie Szostakowicza: 24 Preludes – Piano Sonatas 1 i 2 wydane przez BBC Music Magazine.

Wcześniejsze wyróżnienia obejmują pierwsze miejsce na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Sydney w 2016 r. oraz złoty medal na XCI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Giny Bachauer.

„Naprawdę trudno opisać moje uczucia, ponieważ są one mieszanką dobrego samopoczucia i uczucia wyczerpania po tych trzech długich tygodniach pod ogromną presją, zarówno fizyczną, jak i psychiczną” – mówi Gugnin. „Nadal nie mogę przeboleć faktu, że wygrałem, ponieważ nie było to coś, czego się spodziewałem.

„W rundzie finałowej każdy uczestnik mógł wybrać koncert, więc wybrałem utwór, który jest mi najbliższy i ten, który prawdopodobnie grałem najczęściej.

„Pomimo ogromnego stresu i zdenerwowania, poczułem więź z muzyką i pomimo tego, że brałem udział w konkursie, poczucie grania było naprawdę cennym momentem”.

Każdy występ był szczegółowo analizowany przez 15-osobowe jury, które nadzorowało każdy etap konkursu, w tym brytyjską pianistkę klasyczną i członkinię jury Ashley Wass.

„Fascynujące było obserwowanie, jak wykonawcy rozwijają się z jednej rundy na drugą” – mówi Wass.

„Mamy ścisłe instrukcje, że możemy oceniać wyłącznie na podstawie tego, co zobaczymy tutaj konkretnego dnia, więc odkryłem, że moje osobiste poglądy zmieniają się z jednej rundy na drugą, co było naprawdę interesujące.

„Niektórzy są znacznie bardziej doświadczeni i występują z orkiestrą niż inni. Rozpiętość wiekowa uczestników finału jest ogromna – najmłodszy uczestnik miał 14 lat, a najstarszy 36 lat.

„Można sobie wyobrazić tę różnicę, która polega po prostu na umiejętności gry z orkiestrą, ale to niekoniecznie ma jakiekolwiek znaczenie, ponieważ chodzi o naturalny instynkt i umiejętność adaptacji”.

Zarówno zawodnicy, jak i jurorzy pochodzą z całego świata, a członkowie jury z Austrii, Francji, Niemiec i Włoch dołączają do swoich odpowiedników z Chin, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Turcji, Republiki Południowej Afryki i Korei Południowej – każdy z nich szuka w finalistach czegoś innego.

„To było dość zróżnicowane jury, składające się z wielu różnych środowisk i różnych zawodów” – mówi Wass. „Myślę, że wszyscy słuchamy nieco innych rzeczy, ale nie ma w tym nic złego. Ufacie demokracji.”