Operatorka Halyna Hutchins zginęła na planie filmu Rust w 2021 roku. W tym tygodniu opublikowano pierwsze zdjęcia filmu, ale czy biorąc pod uwagę tragiczne okoliczności jej śmierci, jakakolwiek premiera filmu jest moralnie naganna?
W sieci pojawiły się pierwsze zdjęcia z nadchodzącego filmu Rdzaprezentujący twórczość nieżyjącej już autorki zdjęć Halyny Hutchins.
Zdjęcia do _Rusta_ spotkały się z kontrowersjami, gdy 21 października 2021 r. Hutchins zginął na planie w Nowym Meksyku po wystrzeleniu z rekwizytu przez głównego aktora i producenta Aleca Baldwina. Reżyser Joel Souza również został ranny w wypadku.
Baldwin otrzymał prawdziwy pistolet, który miał służyć jako rekwizyt, w którym załadowano prawdziwe kule. Kiedy wyciągnął broń podczas próby przed strzelaniem, wystrzelono kulę, zabijając Hutchinsa.
Po wypadku Baldwin została oskarżona o nieumyślne spowodowanie śmierci wraz ze zbrojmistrzowską filmu Hannah Gutierrez-Reed w dniu 19 stycznia 2023 r. Grozi jej drugi zarzut o manipulowanie dowodami i oczekuje się, że proces odbędzie się w lutym.
18 miesięcy po incydencie zdjęcia wznowiono po wycofaniu zarzutów przeciwko Baldwinowi. Choć krążyły wieści, że prokuratorzy z Nowego Meksyku rozważają postawienie aktorowi zarzutów, nie przyniosły one żadnego skutku i film został ukończony, a Bianca Cline zastąpiła Hutchinsa.
Dotarcie do tego etapu zajęło dużo czasu Rdza. Prawdopodobnie nigdy nie spodziewano się, że film ujrzy światło dzienne po śmierci Hutchinsa. Film wart 8 milionów dolarów (9,3 miliona euro) był projektem pełnym pasji Baldwina i Souzy, którzy wspólnie opracowali historię starzejącego się bandyty (Baldwin) wychodzącego z ukrycia w Kansas w latach 80. XIX wieku, aby uratować swojego 13-letniego wnuka przed wyrokiem śmierci w wyniku przypadkowego morderstwa.
Nie można napisać fabuły bardziej na nosie.
Czy to właściwe, że Baldwin i Souza wytrwale wypuszczają film? Dla producentów odpowiedzialnych za ten film kusząca byłaby chęć pogrzebania całego projektu w nadziei, że świat szybko zapomni o tym strasznym incydencie, który na zawsze na zawsze zniszczy dziedzictwo filmu.
W końcu trudno mówić o klasyce. Niewiele o pojeździe ego Baldwina krzyczy „niezbędny zegarek”. W najgorszym przypadku przed wypadkiem film byłby rzadko oglądany na mniej znanych festiwalach filmowych, a następnie zniknął bez odpowiedniego dystrybutora. W najlepszym przypadku film mógłby zyskać popularność przez krótki czas, po tym jak był promowany przez mniej więcej tydzień na platformie streamingowej – ale wszyscy znamy szanse na szczęście w Internecie.
Biorąc pod uwagę tragiczną sytuację, w której straciła życie autorka zdjęć i straszliwą burzę prasową wokół Baldwina, umorzenie podatku od filmu a la Batgirl oznaczałoby, że wszyscy zapłaciliby składki i byłoby cichym zakończeniem sprawy.
Zamiast tego decyzję Baldwina i Souzy o wypuszczeniu filmu można odczytać na dwa sposoby. Być może jest to najbardziej odpowiednia rzecz. Choć film nie jest klasyką kina, to i tak jest ostatnim dziełem Hutchins, autorki zdjęć, która poświęciła swoją karierę tej formie sztuki. W niektórych ujęciach widać jej spuściznę filmową Rdza a umożliwienie ludziom zobaczenia jej talentu jest sprawiedliwym celem. Bez wątpienia film prawdopodobnie zakończy się dedykacją dla niej.
Z drugiej strony fakt, że film jest projektem pasji duetu producent-reżyser, sprawia, że sytuacja cuchnie oportunizmem. W końcu ile osób, które nigdy nie słyszały o tym filmie, teraz o nim wie i czeka na jego premierę? To może być doskonała szansa na przekształcenie niedoszłego, szybko zapomnianego filmu w źródło dochodu.
Baldwin spotkał się z wieloma nieprzyjemnymi komentarzami w prasie i choć z pewnością był zamieszany w to wydarzenie, został oczyszczony z winy i prawdopodobnie musiał znosić własne udręki z tego powodu. Może robić, co chce w związku z filmem. Niezależnie od tego, czy uważasz, że wydanie tego filmu jest zgodne z pamięcią Hutchinsa, film wyjdzie.
Jeśli to ma jakiekolwiek znaczenie, moją rekomendacją byłoby wypuszczenie filmu. To okropny moment w historii kina, ale Hutchins prawdopodobnie uwierzyłby w znaczenie wypuszczania na rynek swojej twórczości, zamiast ją ukrywać. Nawet jako pamiątka po jej życiu, więcej dzieł sztuki jest ogólnie lepszych.
Jedyne uzupełnienie, jakie proponuję, to przekazanie wszelkich zysków na szczytne cele. Po jej śmierci utworzono platformę GoFundMe dla rodziny Hutchins, a Amerykański Instytut Filmowy (AFI) ogłosił, że utworzy stypendium dla autorek zdjęć jej imienia. Jeśli ten film ma na siebie zarobić, to właśnie tam powinien trafić.
