Obecnie ochroną objętych jest około 1 procent oceanu poza granicami morskimi krajów.
Chile i Palau jako pierwsze dwa kraje ratyfikowały przełomowy traktat ONZ o ochronie pełnego morza.
W poniedziałek Palau jako pierwszy kraj oficjalnie zatwierdziło i usankcjonowało Traktat ONZ o morzu pełnym w siedzibie ONZ w Nowym Jorku.
Rebecca Hubbard, dyrektor High Seas Alliance, ma nadzieję, że Palau „zainspiruje inne kraje do podwojenia wysiłków na rzecz niezwłocznej ratyfikacji Traktatu, aby mógł on jak najszybciej wejść w życie”.
17 stycznia chilijski Senat również jednomyślnie zagłosował za ratyfikacją porozumienia w sprawie konserwacji zabytków.
Estefanía González, zastępca dyrektora kampanii w Greenpeace Andino, który prowadzi działania w Argentynie, Kolumbii i Chile, nazwała to „osiągnięciem tysięcy Chilijczyków, którzy wzywali do ochrony oceanów”.
Po opublikowaniu go w dzienniku urzędowym rządu Chile stanie się także jednym z 60 krajów niezbędnych do ratyfikacji traktatu przed Konferencją Oceaniczną ONZ w Nicei we Francji w 2025 r., aby zachować cele w zakresie ochrony oceanów.
„Wszystkie rządy zgodziły się chronić 30 procent oceanów do 2030 r.” – mówi dr Laura Meller, kierowniczka kampanii w Greenpeace Protect the Oceans.
„Aby osiągnąć ten cel, Traktat ONZ dotyczący oceanów musi zostać ratyfikowany przed Konferencją Oceaniczną ONZ w 2025 r.”
Czym są pełne morza i dlaczego potrzebują ochrony?
Morze pełne to ocean znajdujący się poza granicami morskimi krajów. Obejmuje połowę planety, pomagając regulować nasz klimat i wspierając bogactwo różnorodności biologicznej. Mimo to brak zarządzania sprawił, że morza pełne są coraz bardziej podatne na nadmierną eksploatację.
Chociaż kilkanaście organizacji międzynarodowych reguluje oceany na świecie, nie sprawują one nadzoru nad morzami oddalonymi od brzegów krajów. Tylko około 1 procent tych wód jest chronionych, a zagrożenia wynikające z działalności komercyjnej, takiej jak górnictwo głębinowe, przełowienie i zanieczyszczenie, rosną.
Traktat ONZ o morzu pełnym został przyjęty w ubiegłym roku po prawie 20 latach negocjacji. Jak dotąd podpisało ją ponad 80 krajów, ale aby była nią związana, musi ją ratyfikować.
Traktat stałby się pierwszym na świecie prawem międzynarodowym nakładającym obowiązek ochrony życia morskiego i zarządzania nim na obszarach znajdujących się poza jurysdykcją poszczególnych krajów. Eksperci ds. oceanów twierdzą, że umożliwiłoby to utworzenie morskich obszarów chronionych na pełnym morzu i uregulowanie potencjalnie szkodliwej działalności człowieka na obszarach nieuregulowanych.
