Plan odblokowania środków na rozwój Europy od lat zajmuje ważne miejsce w agendzie politycznej, choć utworzenie jednolitego rynku finansowego dla kapitału na całym kontynencie nie jest zadaniem łatwym, które w dalszym ciągu będzie stanowiło wyzwanie dla przyszłych przywódców.
Obywatele 27 krajów europejskich pójdą w tym tygodniu do urn, aby wybrać nowych członków Parlamentu Europejskiego, który następnie przystąpi do mianowania swojego przewodniczącego, co będzie pierwszym krokiem po wyborach, które odbędą się w dniach 6–9 czerwca.
Pytanie brzmi: czy nowi przywódcy Europy podzielą ten sam pogląd na temat unii rynków kapitałowych i czy kiedykolwiek będzie wystarczająca wola polityczna, aby zobaczyć jej owoce?
W szerszym kontekście inicjatywa dotycząca unii rynków kapitałowych (CMU) została zapoczątkowana przez Komisję Jeana-Claude'a Junckera, która przyjęła pierwszy plan działania na rzecz unii rynków kapitałowych we wrześniu 2015 r. Sporządziła ona listę ponad 30 działań mających na celu utworzenie bloki unii rynków kapitałowych (CMU). zintegrowany rynek kapitałowy w UE do 2019 r.
Według stanu na czerwiec 2024 r. ogólny plan CMU zakładający utworzenie jednolitego rynku kapitałowego na całym terytorium UE, z inwestycjami i oszczędnościami przepływającymi przez jej granice – nie został jeszcze zrealizowany.
Dlaczego unia rynków kapitałowych jest potrzebna?
Mairead McGuinness, obecna europejska komisarz ds. usług finansowych, stabilności finansowej i unii rynków kapitałowych, stwierdziła w artykule Financial Times z marca tego roku, że UE obecnie nie oferuje lokalnym przedsiębiorstwom wystarczających opcji finansowania, aby móc finansować się na rynkach kapitałowych.
W rezultacie idą gdzie indziej. Na przykład niemiecka marka obuwia Birkenstock zdecydowała się w zeszłym roku zebrać fundusze, notując akcje na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych, a nie we Frankfurcie, Paryżu czy Amsterdamie.
To tylko jeden przykład dużej europejskiej firmy, która musiała wyjechać za granicę, aby znaleźć finansowanie i zasoby. Według McGuinnessa problem wymaga rozwiązania.
McGuinness szeroko podkreślił także fakt, że Europa pozostaje w tyle za Stanami Zjednoczonymi i Chinami na rynkach kapitałowych, co ogranicza perspektywy europejskich firm chcących się rozwijać, wprowadzać innowacje i tworzyć miejsca pracy w UE.
Co wstrzymuje postęp unii rynków kapitałowych?
Mimo uzgodnienia wielu rozwiązań regulacyjnych, interesy narodowe państw członkowskich uniemożliwiały realizację projektu CMU.
Francja i Niemcy zasygnalizowały wsparcie dla unii rynków kapitałowych, podczas gdy wiele krajów niechętnie przekazuje Brukselę większą kontrolę, a wiele krajów jest zaniepokojonych dodatkowymi kosztami dla swoich krajowych sektorów finansowych.
W rezultacie systemy finansowe bloku pozostają rozdrobnione, a przepisy obowiązujące w poszczególnych krajach w dalszym ciągu utrudniają finansowanie transgraniczne.
Zasadniczo należy ujednolicić przepisy dotyczące inwestycji i upadłości, aby ułatwić inwestycje transgraniczne. W związku z tym przywódcy rządów krajowych będą musieli to zaakceptować, aby urzeczywistnić unię rynków kapitałowych, co będzie wymagało tego samego poziomu woli politycznej, który stworzył europejski jednolity rynek w 1993 r.
