Unijne porozumienie w sprawie pracowników platform rozpada się, popychając prawo w stan zawieszenia

Grupa państw członkowskich zablokowała w piątek ustawę mającą na celu poprawę warunków pracowników platform w całej Unii Europejskiej, spychając je na skraj zawieszenia.

Koalicja była na tyle duża, że ​​mogła działać jako mniejszość blokująca i wykoleić porozumienie polityczne osiągnięte w zeszłym tygodniu pomiędzy Radą a Parlamentem Europejskim.

Niemcy, najpotężniejsze państwo w bloku i gospodarz organizacji Delivery Hero i Free Now, zdecydowały się wstrzymać od głosu, co skomplikowało arytmetykę w celu uzyskania wymaganego poziomu poparcia.

Grecja i Estonia również wstrzymały się od głosu, natomiast Francja, zagorzały przeciwnik tej ustawy, oświadczyła, że ​​nie może poprzeć przedstawionego tekstu, jak TylkoGliwice dowiedział się od dyplomatów, którzy wypowiadali się pod warunkiem zachowania anonimowości.

Porozumienie uznano za ostatnią szansę, aby ustawa dotarła do mety podczas tej sesji legislacyjnej ze względu na ostateczny termin narzucony przez zbliżające się wybory do Parlamentu Europejskiego.

Piątkowa porażka wywołała silne poczucie déjà vu, ponieważ niemal identyczny scenariusz miał miejsce pod koniec grudnia, kiedy pierwotne porozumienie między Radą a Parlamentem zostało wykolejone przez większą niż oczekiwano grupę, do której należała Francja, Republika Czeska, Irlandia, Grecja, Finlandia , Szwecją i trzema krajami bałtyckimi, z których wszystkie są rządzone przez partie prawicowe lub liberalne.

Nawet jeśli niektóre kraje, takie jak Republika Czeska i Irlandia, ostatecznie przeszły na pozytywną stronę, wynik wśród ambasadorów był taki sam: kompromis wynegocjowany przez instytucje po raz kolejny legł w gruzach.

Belgia, sprawująca obecnie prezydencję w Radzie, ogłosiła tę wiadomość w krótkim poście na temat Media społecznościowe.

„Uważamy, że ta dyrektywa, mająca być ważnym krokiem naprzód dla tej siły roboczej, przeszła długą drogę” – stwierdziła prezydencja. „Teraz rozważymy dalsze kroki”.

Zaprezentowana po raz pierwszy w 2021 r. dyrektywa dotycząca pracowników platform (PWD) ma na celu poprawę warunków pracy osób obsługujących popularne aplikacje, takie jak Uber, Deliveroo i Glovo, które często są traktowane jak osoby samozatrudnione, mimo że podlegają im zasady podobne do zwykłych pracowników. Napięcie między platformami a pracownikami spowodowało liczne skargi i sprawy sądowe na szczeblu krajowym, co skłoniło Komisję Europejską do przedstawienia trwałego programu dla wszystkich 27 państw członkowskich.

Najważniejszym elementem dyrektywy jest nowatorski system domniemań prawnych, który dostosuje status pracowników platform, jeśli spełnią oni określoną liczbę kryteriów lub wskaźników w swojej codziennej działalności, takich jak zakaz obsługi aplikacji konkurencji lub bycie zmuszony do przestrzegania norm dotyczących wyglądu, zachowania i wydajności.

Bruksela szacuje, że około 5,5 miliona z 28 milionów pracowników platform internetowych działających obecnie w Unii Europejskiej zostało błędnie sklasyfikowanych i w związku z tym podlega domniemaniom prawnym. Dzięki temu byliby uprawnieni do takich praw, jak płaca minimalna, negocjacje zbiorowe, ograniczenia czasu pracy, ubezpieczenie zdrowotne, zwolnienia chorobowe, zasiłki dla bezrobotnych i emerytury – na równi z każdym innym zwykłym pracownikiem.

Prawo dzielące

Od czasu przedstawienia dyrektywy domniemanie prawne było przedmiotem intensywnej analizy nie tylko samych platform, które obawiają się zawyżania kosztów dostosowania do zaktualizowanego statusu, ale także niektórych rządów obawiających się zwiększania obciążeń administracyjnych i spowalniania tzw. Ekonomia koncertów.

Państwa członkowskie miesiącami próbowały pogodzić swoje odmienne punkty widzenia, aż w czerwcu ubiegłego roku uzgodniły wspólny mandat, który dodał przepis przyznający władzom krajowym „swobodę niestosowania domniemania” w niektórych przypadkach.

Parlament natomiast opowiedział się za maksymalistycznym, przyjaznym pracownikom stanowiskiem, które utrudniło platformom obejście domniemań prawnych, zaostrzyło wymogi dotyczące przejrzystości algorytmów i zaostrzyło kary za nieprzestrzeganie.

Głęboka przepaść między obiema instytucjami ugrzęzła w negocjacjach. Do osiągnięcia porozumienia w połowie grudnia potrzeba było sześciu rund negocjacji, a jest ich szczególnie dużo.

Ale chociaż prawodawcy wiwatowali z przełomu, w Radzie wybuchł bunt.

Silna koalicja krajów, w tym Francji, Republiki Czeskiej, Irlandii, Grecji, Finlandii, Szwecji i trzech krajów bałtyckich, dała jasno do zrozumienia, że ​​nie może poprzeć nowego zmienionego tekstu, ich zdaniem Hiszpania, sprawująca wówczas rotacyjną prezydencję w Radzie , odszedł zbyt daleko od mandatu czerwcowego. Niemcy zachowały milczenie, co zostało zinterpretowane jako wstęp do wstrzymania się od głosu.

Zgłoszona w ostatniej chwili opozycja pogrążyła cały proces w chaosie i wzbudziła poważne wątpliwości, czy prawo przetrwa, czy też się rozpadnie.

Prezydencja belgijska starała się uratować dyrektywę, zanim było za późno, i przygotowała projekt nowego kompromisu, aby uwzględnić wszystkie 27 państw. Ten nowy tekst wykorzystano w styczniowych negocjacjach, które zakończyły się niepowodzeniem, ponieważ Parlament i Rada były nadal zbyt daleko od siebie.

Mandat został ponownie zmieniony, ale napotkał ponowny opór. Mimo to Belgii udało się uzyskać zgodę na nową rundę rozmów, w której w zeszłym tygodniu uczestniczył Pierre-Yves Dermagne, minister gospodarki i zatrudnienia.

Tym razem jednak negocjatorom udało się osiągnąć odnowione porozumienie, które zabrania platformom zwalniania pracowników na podstawie zautomatyzowanych decyzji.

W piątkowe popołudnie porozumienie to zostało przedłożone ambasadorom w celu podjęcia dalszych działań politycznych. Następnie został odrzucony i wyrzucony do kosza.

Przed głosowaniem o wysokiej stawce Grupa Socjalistów i Demokratów (S&D) w Parlamencie Europejskim wyróżniony głównymi przeszkodami są trzej przywódcy: Emmanuel Macron z Francji, Kyriakos Mitsotakis z Grecji i Kaja Kallas z Estonii. W zeszłym roku komisja parlamentarna stwierdziła, że ​​prezydent Macron pomógł w zasiedleniu firmy Uber we Francji poprzez nawiązanie „uprzywilejowanych” relacji z platformą internetową.

Move EU, grupa lobbująca reprezentująca Ubera, Bolta i Free Now, świętowała odrzucenie ustawy, która jej zdaniem „spowodowałaby większą niepewność prawną” i stwierdziła, że ​​„najwyższy czas wstrzymać dyskusje” do czasu, gdy zbliżające się wybory do UE.