Rudolph Isley był jednym z założycieli The Isley Brothers i został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.
Rudolph Isley, jeden z założycieli amerykańskiej grupy R&B The Isley Brothers, znanej najbardziej z takich klasycznych hitów jak „Shout” i „Summer Breeze”, zmarł w wieku 84 lat – poinformowała jego rodzina.
„Nie ma słów, które mogłyby wyrazić moje uczucia i miłość, jaką darzę mojego brata” – napisał w oświadczeniu Ronald Isley. „Nasza rodzina będzie za nim tęsknić. Ale wiem, że jest w lepszym miejscu.”
Urodzony w Cincinnati w stanie Ohio Rudolph Isley zaczął śpiewać w kościele ze swoimi braćmi Ronaldem i O’Kelly.
W 1957 roku trio przeniosło się do Nowego Jorku, aby rozpocząć karierę muzyczną trwającą sześć dekad i zobaczyć, jak ich brzmienie ewoluuje od gospel, przez pop, po R&B.
Rudolph był jeszcze nastolatkiem, kiedy wydali swój przełomowy hit „Shout”, zsekularyzowany utwór gospel, który później został uwieczniony na scenie imprezowej z togami w „Animal House”.
Mniej więcej w tym czasie do zespołu dołączył młody gitarzysta, nieznany wówczas Jimi Hendrix, który grał z nimi do 1965 roku.
Na początku lat 60. The Isleyowie zdobyli kolejny hit, wydając równie porywający utwór „Twist and Shout”, który stał się ulubieńcem Beatlesów.
Brytyjska grupa rockowa wykorzystała ją jako piosenkę zamykającą swój debiutancki album „Please Please Me”. Rozpoczęli z nim także swój słynny koncert w 1965 roku na stadionie Shea.
W latach 70., gdy do grupy dołączyli młodsi bracia Ernest i Marvin, The Isley Brothers odnieśli jeszcze większy sukces wydając takie single, jak „That Lady” i „Fight the Power (Part 1)”.
Ich późniejsze piosenki stały się głównym pożywieniem dla amerykańskich raperów – sampl „Footsteps in the Dark” znalazł się w „Today Was a Good Day” zespołu Ice Cube, a „Between the Sheets” można usłyszeć w „Big Poppa” zespołu The Notorious BIG.
Rudolph Isley opuścił grupę w 1989 roku, trzy lata po nagłej śmierci O’Kelly Isley. Przekwalifikował się, aby zostać chrześcijańskim duchownym.
Wraz z braćmi Rudolph został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame w 1992 roku. W 2004 roku zdobył także z zespołem nagrodę BET.
