Choć krytycy twierdzą, że jest to przykład decydentów „goniących za błyszczącym przedmiotem”, zwolennicy uważają, że Hyperloop może stać się ostoją przyszłych podróży.
Biała stalowa rura o długości 420 metrów biegnąca wzdłuż linii kolejowej w smaganej wiatrem północnej Holandii może zapoczątkować nową erę w transporcie osób i towarów.
Rura jest sercem nowego Europejskiego Centrum Hyperloop, które zostanie otwarte we wtorek i będzie poligonem doświadczalnym w nadchodzących latach dla twórców rozwijającej się technologii.
Hyperloop, niegdyś rozgłoszony przez potentata technologicznego Elona Muska, polega na kapsułach unoszących się w polach magnetycznych, przemieszczających się z prędkością do 700 km/h w rurach niskociśnieniowych.
Jego zwolennicy reklamują go jako znacznie bardziej wydajny niż loty na krótkich dystansach, kolej dużych prędkości i ciężarówki towarowe.
Ale odkąd Musk przedstawił koncepcję, która jego zdaniem mogłaby przewieźć pasażerów prawie 645 km między Los Angeles a San Francisco w 30 minut, postęp od deski kreślarskiej do prawdziwego świata przebiega w znacznie wolniejszym tempie.
„Spodziewam się, że do 2030 r. będzie dostępna pierwsza trasa Hyperloop o długości około 5 km, na której ludzie będą faktycznie przewozić pasażerów” – powiedział dyrektor centrum, Sascha Lamme.
„Właściwie trwają już przygotowania do takich tras na przykład we Włoszech czy Indiach”.
Nie wszyscy są tak optymistyczni co do przyszłości Hyperloopa.
„Gonitwa za błyszczącym przedmiotem”
„To tylko kolejny przykład decydentów goniących za błyszczącym obiektem, gdy potrzebne są podstawowe inwestycje w infrastrukturę” – stwierdził Robert Noland, wybitny profesor w Bloustein School of Planning and Public Policy na Rutgers University, w komentarzach przesłanych pocztą elektroniczną do The Associated Press.
„Budowa jest zbyt kosztowna” – dodał.
Lamme powiedział, że sceptycy powinni przyjść i sami się przekonać.
„Zbudowaliśmy Europejskie Centrum Hyperloop i z tego, co zbudowaliśmy, wiemy, że możemy konkurować z koleją dużych prędkości” – powiedział.
„A poza tym nie uwzględniliśmy nawet wszystkich optymalizacji kosztów, które możemy przeprowadzić w nadchodzącej dekadzie, aby jeszcze bardziej je zmniejszyć”.
Rura centrum testowego składa się z 34 oddzielnych sekcji, przeważnie o średnicy 2,5 m. Pompa próżniowa umieszczona w stalowym pojemniku obok rurki zasysa powietrze w celu obniżenia ciśnienia wewnętrznego. Zmniejsza to opór i pozwala kapsułom podróżować z tak dużymi prędkościami.
Kapsuła testowa zbudowana przez holenderskiego pioniera technologii Hyperloop Hardta Hyperloopa weźmie udział w przyszłym miesiącu w pierwszych testach w centrum finansowanym z prywatnych inwestycji, a także ze środków rządu prowincji, rządu holenderskiego i Komisji Europejskiej.
„Autostrada rur”
Unikalną cechą lampy Veendam jest to, że posiada ona przełącznik, dzięki któremu można ją podzielić na dwie oddzielne lampy, co stanowi element infrastruktury, który będzie miał kluczowe znaczenie w rzeczywistych zastosowaniach.
„Zmiana pasa ruchu jest bardzo ważna w przypadku Hyperloop, ponieważ pozwala pojazdom podróżować z dowolnego miejsca początkowego do dowolnego miejsca docelowego” – powiedział Marinus van der Meijs, dyrektor ds. technologii i inżynierii w firmie Hardt.
„To naprawdę tworzy efekt sieciowy, w ramach którego mamy autostradę składającą się z metra i pojazdów, które mogą wjeżdżać i wyjeżdżać lub mogą zmienić pas, aby udać się do innej części Europy lub do innego miejsca docelowego”.
Podczas gdy w Veendam trwają testy, twórcy Hyperloop mają nadzieję, że wkrótce pojawią się miejsca docelowe dla ich technologii.
„Tak naprawdę głównym wyzwaniem jest znalezienie zobowiązań rządu do budowy tras, a z drugiej strony znalezienie nowych funduszy na budowę niezbędnego obiektu testowego i demonstrację technologii, które należy wykonać, aby tak się stało” – powiedział Lamme.
