Większe niż igrzyska olimpijskie: sporty, o których być może nigdy nie słyszałeś na Igrzyskach Azjatyckich

W tym wydarzeniu weźmie udział więcej sportowców niż na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu, a w najbliższy weekend będzie można uprawiać wiele różnych dyscyplin sportowych.

Jeśli znudziły Ci się codzienne sporty, takie jak koszykówka, pływanie czy siatkówka, wybierz się na Igrzyska Azjatyckie, których oficjalne otwarcie nastąpi w sobotę w Hangzhou w Chinach.

Oczywiście igrzyska będą miały regularne olimpijskie menu, a niektóre z nich zapewnią kwalifikację na przyszłoroczne Igrzyska Olimpijskie w Paryżu.

Jednak największy nacisk zostanie położony na sporty popularne w regionie reprezentującym 45 krajów i terytoriów. Bierze w nich udział około 12 500 osób, więcej niż w letnich igrzyskach olimpijskich.

Niektóre z regionalnych specjałów sportowych obejmują kabaddi, sepaktakraw, wushu i kurash. Podczas Igrzysk Azjatyckich odbędą się także tak zwane „sporty umysłowe”, do których zalicza się brydż, szachy, xiangqi (znane jako chińskie szachy) i kilka innych.

Esport, oferowany jako sport pokazowy pięć lat temu na igrzyskach w Indonezji, tym razem jest oficjalny i powinien odnieść duży sukces.

KABADDI

Ten rodzimy sport z subkontynentu indyjskiego jest tak popularny, że w okolicy działa profesjonalna liga, która przyciąga miliony widzów. W tym sporcie nie ma kijów, rakiet, bramek ani nawet piłki. Kabaddi – wymawiane kuh-bud-DEE – było uprawiane jako sport pokazowy podczas Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 r., ale nigdy nie zyskało szerokiego grona zwolenników poza subkontynentem indyjskim.

Wykazuje pewne podobieństwo do szkolnej gry znanej w Stanach Zjednoczonych jako „Red Rover” lub gry znanej w Anglii jako „British Bulldog”.

Na małym korcie rywalizują dwie drużyny po siedmiu zawodników każda. Pojedynczy zawodnik atakujący – nazywany „najeźdźcą” – przekracza linię środkową i w ciągu 30 sekund próbuje dotknąć jak największej liczby zawodników po drugiej stronie boiska i powrócić przez linię środkową bez bycia powalonym. Gra się w dwóch połowach po 20 minut. Punkty zdobywa się poprzez oznaczanie przeciwników lub zatrzymywanie najeźdźcy.

SEPAKTAKRAW

To w zasadzie siatkówka, z kilkoma dużymi różnicami. Gracze nie mogą używać rąk – mogą używać czegokolwiek innego – a piłka jest głównie kopana nad siatką o wysokości półtora metra. Po każdej stronie jest dwóch, trzech lub czterech graczy.

Podobnie jak w siatkówce, celem jest doprowadzenie piłki do ziemi po stronie siatki przeciwnika. Piłka jest mniejsza niż piłka do siatkówki czy piłki nożnej – mniej więcej wielkości melona lub dużego grejpfruta. „Sepak” to w języku malajskim słowo oznaczające „kopnięcie”, a „takraw” ma swoje korzenie w języku tajskim i oznacza „tkaną rattanową kulę”.

Gra ma swoje korzenie głównie w Malezji i innych krajach Azji Południowo-Wschodniej.

WUSHU

Wushu, znane również jako kung-fu, to chińskie określenie „sztuki walki”. Jest obecna na Igrzyskach Azjatyckich od 1990 roku, kiedy została zaprezentowana na igrzyskach w Pekinie. Zaproponowano go również jako sport olimpijski, ale nie został on przyjęty w głosowaniu.

Rywalizacja toczy się w dwóch odrębnych obszarach.

Rywalizacja w talou polega na wykonywaniu scenografii i układów choreograficznych, które prezentują zasady ataku i obrony. Obejmują one skoki, postawy i pracę nóg. Sanda to pełnokontaktowa wersja tego sportu, często nazywana chińskim kickboxingiem.

Chiny zdobyły 10 złotych medali w wushu na Igrzyskach Azjatyckich w 2018 r., z czego dwa dla Iranu i po jednym dla Indonezji i Makau. Makau jest częścią Chin. Oczekuje się, że Chiny ponownie będą dominować.

KURASZ

Obejmuje to szereg stylów zapaśniczych ludowych, które są popularne w Azji Środkowej. Po raz pierwszy została wprowadzona na Igrzyska Azjatyckie pięć lat temu w Indonezji, kiedy Uzbekistan znalazł się na szczycie tabeli medalowej w tej dyscyplinie sportu. Historycy twierdzą, że ten sport ma tysiące lat. Iran, Mongolia, Tajwan i Indie również zdobyły wiele medali w 2018 roku.