Biorąc pod uwagę wzrost cen, ostateczny koszt jest o jedną trzecią wyższy niż oczekiwano, a budowa trwa latami dłużej, twierdzi deweloper EDF.
Hinkley Point C, duża elektrownia jądrowa, która według brytyjskiego rządu będzie wytwarzać przystępną cenowo, niskoemisyjną energię, może kosztować do 46 miliardów funtów (53,76 miliarda euro), a termin ukończenia może zostać przesunięty najwcześniej na 2029 r., twierdzi francuski rząd. poinformował w środę deweloper EDF.
Rząd Wielkiej Brytanii twierdzi, że projekty nuklearne, takie jak elektrownia Hinkley Point C, stanowią kluczową część jego planów osiągnięcia „zero netto” do 2050 r., ponieważ do tego czasu energia jądrowa będzie zapewniać 25% energii elektrycznej w Wielkiej Brytanii.
Wcześniej, w 2022 r., koszt elektrowni jądrowej szacowano na 26 miliardów funtów, a zakończenie projektu i rozpoczęcie produkcji energii elektrycznej zaplanowano na czerwiec 2027 r., podało BBC.
Jednak ponowna ocena wykazała, że ostateczny rachunek za elektrownię budowaną w Somerset w południowo-zachodniej Anglii może wzrosnąć o około jedną trzecią.
„Podobnie jak w przypadku innych projektów infrastrukturalnych, zaobserwowaliśmy, że prace budowlane są wolniejsze, niż się spodziewaliśmy, a także borykamy się z inflacją, niedoborami siły roboczej i materiałów, a także zakłóceniami związanymi z Covid i Brexitem” – powiedział Stuart Crooks, dyrektor zarządzający Hinkley Point C.
EDF i rząd Wielkiej Brytanii twierdzą, że po uruchomieniu elektrownia będzie wytwarzać energię wystarczającą do zasilenia 6 milionów domów i dostarczania około 7% energii elektrycznej w kraju.
Konserwatywny rząd intensywnie inwestuje w energię jądrową, mając ambicje wygenerowania do 2050 r. nawet jednej czwartej przewidywanego zapotrzebowania kraju na energię elektryczną.
Czy energia jądrowa może zapewnić drogę do „zera netto”?
Inwestycja podzieliła opinie i spotkała się z krytyką środowisk zielonych.
Niektórzy eksperci twierdzą, że energia jądrowa będzie potrzebna, aby pomóc narodom odstąpić od paliw kopalnych, istnieją jednak obawy dotyczące znacznych kosztów i harmonogramu budowy dużych reaktorów jądrowych, a także obawy dotyczące bezpieczeństwa i odpadów nuklearnych. Można zbudować inną czystą energię, taką jak farmy wiatrowe, i udostępnić ją znacznie szybciej.
Krytycy, w tym doradcy brytyjskiego rządu ds. klimatu, twierdzą, że wsparcie Wielkiej Brytanii dla nowej krajowej produkcji ropy i gazu oraz powolne tempo przechodzenia na zieloną energię podważają jej zobowiązania dotyczące „zero netto”.
Władze obiecały zmniejszyć emisję o 68% do 2030 r., ostatecznie osiągając do 2050 r. poziom zerowy netto lub uwalniając tylko tyle gazów cieplarnianych, ile można ponownie wchłonąć środkami naturalnymi lub technologicznymi.
