Chociaż opera i położnictwo wymagają opieki i rozważnej ochrony, stowarzyszenie wspierane przez ONZ również uznało uprawę oliwek w Türkiye za praktykę wymagającą pilnej ochrony.
Co roku UNESCO spotyka się, aby wpisać coś na swoją listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego. W tym roku organizacja dodała do listy 56 nowych praktyk, w tym włoską operę, malowanie rikszą w Dhace i tradycyjny taniec palestyński.
W przeciwieństwie do listy obiektów światowego dziedzictwa, która koncentruje się na przestrzeniach fizycznych, lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO ma na celu uznanie i ochronę tradycji kulturowych.
Po spotkaniu w Kasane, mieście w Botswanie, UNESCO wpisało na listę 56 nowych elementów żywego dziedzictwa. Od chwili utworzenia w 2003 r. rejestr niematerialnego dziedzictwa kulturowego rozrósł się obecnie do 694 elementów w 140 krajach.
W ramach wpisania praktyk do rejestru UNESCO wskazuje także, czy dany element wymaga pilnej ochrony. Uznano, że sześć z nowych elementów wymaga ochrony.
Wymieniliśmy elementy europejskie, które zostały dodane w tym roku.
Potrzebuje pilnego zabezpieczenia:
Uprawa oliwek – Türkiye
Uprawa oliwek w Türkiye to nie tylko uprawa roli, jest ona od wieków częścią kultury tego regionu i stanowi centrum wielu dat w kalendarzu ludowym, a także inspirujących rytuałów, festiwali, tańców i uczt.
To jedyna europejska praktyka spośród sześciu, które zostały wpisane na listę elementów wymagających pilnej ochrony przez UNESCO.
Lista dziedzictwa niematerialnego:
Śpiew operowy – Włochy
Być może najważniejsza praktyka, która zostanie dodana w tym roku. Choć jest już dobrze znana w Europie i na świecie, wyjątkowa praktyka pogłosu w celu uzyskania większej głośności w celu opowiadania historii została oficjalnie dodana do listy UNESCO
Sezony na pastwiskach alpejskich – Szwajcaria
Co roku od maja do października alpejscy rolnicy wyprowadzają swoje bydło, owce i kozy na położone na dużych wysokościach pastwiska.
Mey – Türkiye
Znany również jako Balaban w Azerbejdżanie, Mey to turecki instrument dęty drewniany.
Perłowe rzemiosło – Türkiye
Praktykowany także w Azerbejdżanie. Masa perłowa jest inkrustowana w drewnianych przedmiotach, takich jak skrzynie na Koran i instrumenty muzyczne.
Iftar – Turcja
Iftar, znany również jako Eftari i Iftor, jest praktykowany w krajach muzułmańskich, takich jak Turcja, a także w Azerbejdżanie, Iranie i Uzbekistanie. Obejmuje tradycje związane z zachodem słońca w miesiącu Ramadan.
Produkcja szkła – Czechy, Finlandia, Francja, Niemcy, Węgry i Hiszpania
Tradycja dmuchania szkła oraz łączenia gorącego i zimnego szkła jest uznawana za tradycję we wszystkich sześciu krajach europejskich.
Festyn Wiejski – Malta
Co roku na Malcie i Gozo odbywa się festyn od kwietnia do października, a wszystko to kończy się obchodami ostatniego dnia, podczas których procesja przenosi posąg przez społeczność.
Położnictwo – Cypr, Niemcy i Słowenia
Położnictwo, uznawane również za praktykę kulturową w Kolumbii, Kirgistanie, Nigerii i Togo, to tradycja towarzyszenia kobietom w ciąży przez cały okres porodu i po porodzie.
Polonez – Polska
Polonez to radosny taniec tradycyjny, w którym jedna para rozpoczyna wzór, który następnie kopiuje nawet kilkuset kolejnych tancerzy.
Letni karnawał w Rotterdamie – Holandia
Coroczny karnawał łączy w sobie praktyki kulturalne dziedzictwa europejskiego, karaibskiego, południowoamerykańskiego i afrykańskiego Rotterdamu.
Ogrody ze słomy sodowej – Litwa
Ogrody ze słomy sodowej to wspaniałe ozdoby wiszące w litewskich domach, wykonane z uprawianego ziarna żyta i symbolizujące płodność i dobrobyt.
Kowalstwo Giumri – Armenia
W mieście Giumri zachowała się stuletnia tradycja kowalstwa, która niemal całkowicie zniknęła w całej Armenii.
Nawadnianie tradycyjne – Austria, Belgia, Włochy, Luksemburg, Holandia i Szwajcaria
Tradycyjne nawadnianie, wykorzystujące grawitację i naturalny krajobraz, odegrało kluczową rolę w rozwoju kultur w całej Europie.
Transhumancja – Albania, Andora, Austria, Chorwacja, Francja, Grecja, Włochy, Luksemburg, Rumunia i Hiszpania
W wielu krajach Europy coroczne migracje ludzi wraz ze zwierzętami odbywają się w okresie od wiosny do jesieni.
