Jakie są kwestie gospodarcze drugiej tury wyborów prezydenckich we Francji?

Analitycy są zgodni, że ryzyko fiskalne dla Francji wzrośnie, jeśli Zjednoczenie Narodowe Marine Le Pen zdobędzie bezwzględną większość, choć najnowsze sondaże wskazują, że taki wynik jest mało prawdopodobny.

W niedzielę Francuzi pójdą do urn, aby wziąć udział w decydującej drugiej turze wyborów do organów legislacyjnych. W głosowaniu tym zostanie określony skład Zgromadzenia Narodowego, w którym ma zostać obsadzonych 577 mandatów, w tym 289 zapewniających większość bezwzględną.

W miarę jak wyborcy przygotowują się do oddania głosu, stawka dla przyszłego kierunku krajobrazu legislacyjnego i gospodarczego Francji jest wysoka.

Najnowsze sondaże: jest mało prawdopodobne, aby skrajna prawica uzyskała większość absolutną

W ramach taktycznego posunięcia mającego na celu zapobieżenie podziałowi głosów na szkodę skrajnej prawicy, centrowy sojusz Macrona i lewicowy Nowy Front Ludowy wycofały w tym tygodniu z sondaży ponad 200 kandydatów, tworząc to, co we Francji nazywamy Frontem Republikańskim.

Prognozy oparte na pięciu ostatnich sondażach wskazują, że skrajnie prawicowe Zjednoczenie Narodowe (RN) i jego sojusznicy mają zdobyć od 190 do 250 mandatów. Nie wystarczyłoby to jednak, aby osiągnąć próg 289 mandatów niezbędny do bezproblemowego uchwalenia ustaw.

W wywiadzie dla francuskiej telewizji CNews przewodnicząca Zgromadzenia Narodowego Marine Le Pen ostrzegała przed ryzykiem impasu politycznego: „Jeśli nikt nie uzyska większości absolutnej, a władzę zdobędziemy tylko my. żadna ustawa nie zostanie uchwalona. »

Oczekuje się, że lewicowy Nowy Front Ludowy zdobędzie od 140 do 200 mandatów, podczas gdy centrowa grupa Macrona otrzyma od 95 do 162 mandatów.

Wyniki drugiej tury wyborów będą miały ogromny wpływ na francuską politykę gospodarczą i perspektywy rynkowe, jak sugerują analitycy i ekonomiści.

Parlament bez większości absolutnej lub większości absolutnej RN: jakie konsekwencje dla francuskiej gospodarki?

„Brak większości absolutnej mógłby znacząco ograniczyć realizację radykalnego programu politycznego partii. Powinno to uniknąć kryzysu fiskalnego w stylu Liz Truss/brytyjskiego” – napisali starszy ekonomista ABN Amro Bill Diviney i strateg ds. stóp procentowych Sonia Renoult.

Nawet jeśli RN uzyska bezwzględną większość, ABN Amro wierzy, że dynamika rynku i europejskie regulacje pozwolą uniknąć najgorszego. Uznają jednak, że odchylenia budżetowe będą większe niż za obecnej administracji.

Po pierwszej rundzie rozpiętość francusko-niemieckich obligacji 10-letnich zawęziła się o około 5 punktów bazowych do 75 punktów bazowych, jednak ABN Amro spodziewa się, że w ciągu najbliższych kilku lat ponownie się zwiększy.

Według Alexandre’a Stotta, stratega rynkowego w Goldman Sachs, każdy nowo utworzony rząd będzie się bezpośrednio skupiał na budżecie na rok 2024.

Ustępujący rząd dążył do ograniczenia deficytu do 5,1% PKB z 5,5% w 2023 r., ogłaszając w lutym cięcia wydatków o 0,3% PKB.

Parlament bez większości absolutnej mógłby doprowadzić do lekkiego poślizgu budżetowego w porównaniu z tymi prognozami. Z drugiej strony rząd z większością RN musiałby szybko wdrożyć proponowaną obniżkę podatku VAT na energię, która bez środków kompensujących przychody kosztowałaby około 0,4% PKB rocznie, co doprowadziłoby do zwiększonej presji na finanse publiczne.

„Bezwzględna większość w Zgromadzeniu Narodowym dałaby RN uznaniową władzę do wdrożenia niektórych kosztownych propozycji zawartych w jej programie, takich jak uchylenie reformy emerytalnej z 2023 r.” – pisze Stott.

Goldman Sachs szacuje, że dług publiczny Francji może przekroczyć 115% PKB do 2026 r., pod warunkiem posiadania bezwzględnej większości skrajnie prawicowej.

Według Stotta istnieje znaczna niepewność co do polityki fiskalnej w 2026 r. i później, ponieważ impas polityczny w parlamencie bez większości absolutnej może doprowadzić do nowych wyborów parlamentarnych i zmiany rządu w drugiej połowie 2025 r.

Ponadto perspektywa wyborów prezydenckich w 2027 r. może osłabić chęć każdego rządu do podjęcia istotnej konsolidacji fiskalnej.

Stott opisuje trzy potencjalne kanały, poprzez które wybory mogą wpłynąć na inflację. Po pierwsze, zaproponowana przez RN obniżka podatku VAT o 14,5 punktu procentowego na produkty energetyczne (które stanowią 10% koszyka zharmonizowanego wskaźnika cen towarów i usług konsumenckich) mogłaby tymczasowo obniżyć ogólną inflację we Francji nawet o 1,4 punktu procentowego.

Po drugie, oczekiwany zerowy lub negatywny wpływ na zagregowany popyt w obu możliwych scenariuszach mógłby nieznacznie obniżyć inflację bazową.

Po trzecie, niektóre propozycje RN dotyczące polityki konkurencji i imigracji, choć częściowo sprzeczne z europejskim prawem traktatowym, mogą zwiększyć inflację bazową.