Szkło znalezione na Księżycu pokazuje, że w czasach, gdy po Ziemi wędrowały dinozaury, na Księżycu wciąż wybuchały wulkany

Dowody dostarczone przez chińską misję na powierzchnię Księżyca wskazują, że aktywność wulkaniczna zaczęła być rejestrowana znacznie później, niż wcześniej sądzono.

Według najnowszych badań, podczas gdy dinozaury stąpały po Ziemi, na powierzchni Księżyca wciąż dochodziło do erupcji wulkanów.

Dowód: trzy maleńkie szklane koraliki zebrane z powierzchni Księżyca i przywiezione na Ziemię w 2020 r. przez chiński statek kosmiczny.

Ich skład chemiczny wskazuje, że aktywne wulkany księżycowe istniały jeszcze 120 milionów lat temu, czyli znacznie później, niż sądzili naukowcy.

Wcześniejsza analiza próbek skał z misji Chang’e 5 sugerowała, że ​​wulkany wygasły 2 miliardy lat temu. Poprzednie szacunki sięgały 4 miliardów lat wstecz.

Wyniki badań opublikowano w czwartek w czasopiśmie Science.

„To było trochę nieoczekiwane” – powiedziała Julie Stopar, starsza naukowiec w Lunar and Planetary Institute, która nie była zaangażowana w badania.

Zdjęcia wykonane przez sondę Lunar Reconnaissance Orbiter NASA w 2014 r. również wskazują na nowszą aktywność wulkaniczną.

3000 szklanych koralików z Księżyca

Stopar powiedział, że szklane paciorki stanowią pierwszy fizyczny dowód, chociaż potrzeba więcej badań, aby potwierdzić ich pochodzenie.

Próbki z sondy Chang’e 5 to pierwsze skały księżycowe przywiezione na Ziemię od lat 70. XX wieku, kiedy to astronauci misji Apollo NASA i statki kosmiczne Związku Radzieckiego zebrali te skały.

W czerwcu Chiny przesłały próbki z niewidocznej strony Księżyca.

Badania mogą pomóc nam zrozumieć, jak długo małe planety i księżyce — w tym nasz własny — mogą pozostawać aktywne wulkanicznie, powiedział w wiadomości e-mail współautor badania He Yuyang z Chińskiej Akademii Nauk.

Naukowcy zbadali około 3000 szklanych koralików księżycowych, mniejszych od główki szpilki, i znaleźli trzy ze śladami pochodzenia wulkanicznego.

Szklane koraliki mogą tworzyć się na Księżycu, gdy stopione krople stygną po wybuchu wulkanu lub uderzeniu meteorytu.

Stopar zauważył, że istniejące osie czasu wskazują, iż w czasie sugerowanym przez nowe badania Księżyc zdążył się już ochłodzić poza punkt aktywności wulkanicznej.

„To powinno zainspirować wiele innych badań, których celem będzie zrozumienie, jak mogło do tego dojść” – powiedziała.